Alle inzendingen van J.J.v.Verre

Het is nu al meer dan twee jaar geleden dat Karel van de ene op de andere dag, voor iedereen onverwachts van gedrag, werk en omgeving veranderde. Ja, in de wereld hadden zich de vernieuwingen snel voltrokken. De oude waarden wankelden en de vaste gewoonte vormen werden rijker en kleuriger. Maar ni...

De verspringende duisternis speelde met de bomen en liet me valse gedaanten zien. De bosgeesten die ontwaken als de donkerheid zijn intrede doet. Krakende takken, ritselende verdorde bladeren. De beesten die hun holen verlaten en de vogels die hun nesten opzoeken. Het overdragen van de wacht i...

Hij die nu in de spiegel kijkt is niet de persoon met de overwinningsroes van de vorige nacht. Toen was ik betrokken bij al het gebeuren. Althans in het café en de directe omgeving ervan. Nu heb ik al meer dan een halve dag gemist.Wanneer ik naar buiten stap is alles anders. Nu ik nauwkeurig naa...

De stilte om mij heen gaf me een rustig gevoel van binnen. De wereld was alleen voor mij. De voetstappen van niemand gaven de golven uit de zee de macht om het leven uit te wissen. Het water op het nieuwe strand en het vroege zonlicht blinkend op het zilte zand. Dit waren de aantrekkelijke nat...

Een ontmoeting op 12 maart 1972 Een mistige avond in Utrecht. Hoog Catharijne was nog in aanbouw. Lopend van de kroeg naar huis. In het tunneltje onder het spoor zag ik haar staan. Kastanjebruin haar en blauwe ogen. Met een kort bontstof jasje, een grijze strak zittende spijkerbroek en versleten...

Ik lig op mijn bed en staar naar het plafond. De barsten die als een kluwen de lijnen van mijn gedachten leiden,vangen de herinneringen van liefde als een spin die een vlieg vangt. Het beeld van haar vloog als een masker met wisselende gelaatstrekken aan me voorbij. Ik probeerde te reconstrueren...

Gedachten zijn ongrijpbare fenomenen die gevoelens in mijn wezen de gelegenheid geven ideeën zelfstandig te creëren. Die mijn geest nieuwe impulsen verschaft om het denken en doen op elkaar af te stemmen. Gedachten van spanning, blijdschap, verdriet en opwinding. Gedachten van gewichtsloosheid...

Persoonlijke eenzaamheid is sterker dan de fantasierijke gedachtewereld van je brein, als de trein het station vergeet. Wachtende mensen die afwisselend op een van hun beide benen steunen en zodoende langzaam lopend stil blijven staan. Werktuigelijk de krant van de ene naar de andere zijde van de vo...

Zwart was de nacht terwijl ik dolende reed over de zandweg, op zoek naar mijn logeeradres. Een vreemde omgeving van bomen en struiken, kuilen en grote stenen, van wegvluchtende konijntjes gevangen tussen het licht van de koplampen en lichtgevende ogen vanuit het struikgewas in de berm rechts van mi...

Ik zag haar achter twee schouders,in de hoek van de discotheek. Alleen een brandende sigaret in de duisternis. De rode punt dat was zij, verhuld in nevelen van rook. Toen de eerste soul platen het geluid over de dansvloer verspreidde en de licht effecten hun werk begonnen te doen werd de donkerhe...

Een lichtend puntje aan de sterrenhemel doet me denken aan de energie van de grootste ontroering welke mijn geheugen vervult. Het denken aan die gebeurtenis maakt alles wat met liefde te maken heeft ondergeschikt aan dat moment. De emotie van ontladen spanning, van ongekende verrassin...