Het liefste in het leven.
Een lichtend puntje aan de sterrenhemel doet me denken aan
de energie van de grootste ontroering welke mijn geheugen
vervult.
Het denken aan die gebeurtenis maakt alles wat met liefde
te maken heeft ondergeschikt aan dat moment.
De emotie van ontladen spanning, van ongekende verrassing,
van sidderende tederheid en van sprankelende blijdschap.
Het moment in je leven waarvan men zich achteraf realiseert
dat er geen grootheden zijn in ruimte, noch in tijd welke
deze liefdes energieën kunnen evenaren.
Het puntje aan de sterrenhemel wordt sterker en de zonnen
explosies die het licht verspreiden en warmte in haar
omgeving uitstralen, zijn een nietig vlekje aan het
firmament van alles wat is.
Misschien dat deze ster ook die december nacht 24 jaar
geleden zijn lichtbundel naar mij toestuurde.
Ik was toen niet buiten maar in het ziekenhuis waar de
bevalling plaatsvond.
Ingehouden spanning, pijn, angst, opluchting en ongekende
trots hadden elkaar afgewisseld, voor ik haar wat onwennig
in mijn armen kon nemen.
En dan enige uren later als je het goede nieuws hebt
verspreid en je jouw kindje in zijn kleine bedje ziet
liggen, realiseer je wat er is gebeurd.
Een nieuw leven heeft zich gemanifesteerd en het liefste
in het leven is niet het liefste zelf, maar het liefste
gevoel wat je liefste je in liefde heeft gegeven.
Zie ook: http://www.spirituelefilosofie.blogspot.com
Schrijver: J.J.v.Verre, 3 januari 2008
Geplaatst in de categorie: liefde