Alle inzendingen van Jan

Wie in Uppsala, Zweden de Aula van de universiteit binnenloopt, moet onder door een imposante deur met daarboven de tekst: Tänka fritt är stort, men tänke rätt är större: vrij denken is groot, maar juist denken is groter. Ik ken de tekst al lang, want het is lang geleden dat ik er onderdoor liep en een foto maakte. Die foto zie ik nog steeds en nog…

Voor Jelle P. Den Haag, 10 juli 1984 Ik was op zangcursus in Den Haag, maar ook verliefd, schreef een soepgedicht voor mijn geliefde, die nog een keer met z’n ouders op vakantie ging, maar nu gelukkig mijn man is! EEN SNOEPGEDICHT Ik ben gek op snoepen en dat wil ik weten daar laat ik alles voor staan zelfs m’n eten boerderij, munt of…

Ja het kan iedereen overkomen, maar het overkwam mij. Gisteren stil komen te staan met de auto, niet meer voor, niet meer achter uit te krijgen, te rijden, stil, stil gevallen, totaal stil gevallen. En dat nog wel op een hele typisch plaats, 10 meter rechterbaan voor linksaf voor het stoplicht voor de ring A 10, dus op het viaduct met 4 banen, Amsterdam…

Toespraak (beschouwing) uitgesproken bij mijn eindexamen cursus Rhetorica “Spreken in het openbaar”, 10 december 1987 Mijn onderwerp, dames en heren, waarover ik vanavond wil praten is ook de aanleiding geweest deel te nemen aan de cursus “spreekvaardigheid”. Het is mijn werk en mijn werkgever: De Kamer van Koophandel. Om eens te polsen hoe bekend…

Maandagochtend, 5 mei 1980 ik reis terug uit Duitsland, waar ik verliefd werd op Annette, wat me in de trein tot deze beschouwing bracht: Was het een droom? nee, het gebeurde echt gisteren toen jij me aanraakte en zei: "Ik heb je lief" hoe wonderlijk was het te voelen, zo dicht bij iemand te zijn, die me volkomen begreep door je strelingen…

‘Blonde haren, blauwe ogen’, zong ik voor de spiegel, ‘ik ben een edelgermaan’. Ik was een tiener op zoek naar identiteit en de identiteit die ik vond, die bij mij hoorde, die was verschrikkelijk. Het lied dat ik zelf had gemaakt, kwam nooit verder dan die ene zin. Ik kwam toen nooit verder. Ik verborg wat ik wist achter zaken die ik voor urgent hield…

---------------------------------------------------------------------------------------------------- De maandag-dagcolumn is een herhaling van de dagcolumn van 10 jaar geleden. Interessant om te zien in hoeverre omstandigheden, denkbeelden en zienswijzen van toen nu nog geldingskracht hebben. Onderstaande column is op 22 juli 2010 op deze site…

We zitten nog steeds in de corona-crisis. De ziekte is niet onder controle, maar als we ons onnatuurlijk blijven gedragen, zal hij niet weer massaal de kop op steken. Maar het is moeilijk hoor, geen handen geven, afstand houden, hoesten in ellebogen, mondkapjes, het is gewoon allemaal vervelend. En als dan, zoals nu het geval is, de crisis maar niet…

Ze waren een vredesmacht die in witte vracht- en pantserwagens naar Srebenica reed. Op de vervoersmiddelen stonden grote letters UN. Het zag er indrukwekkend uit, maar dat was het niet. Onder geheime luiken waren medicijnen verstopt, want anders zouden die bij wachtposten door Serviërs worden afgepakt. Ze reden naar Srebenica en hun aanwezigheid…

Het gaat niet om goed of slecht, schreef ik in 1979 in het Oranje Boek, deel 1, Oranje Boek (mijn vorm van dagboek). Het gaat niet over ja of nee, schreef ik verder, het gaat niet om zwart of wit, het gaat om elk ander. Dat schreef ik toen en dat vond ik veertig jaar geleden belangrijk. En nu nog steeds. Dat is wel bijzonder. Nu nog steeds wil ik…

Als achtergrond op mijn scherm heb ik elke dag een andere foto. Vaak vakantiefoto’s, maar soms ook foto’s uit mijn vroegere leefomgeving. Foto’s van de toekomstige leefomgeving heb ik nog niet, want dan moet ik voorspellen en dat lukt me al heel erg slecht met gebeurtenissen uit het verleden – laat staan die van de toekomst. Misschien vergaat het…

Poirot heeft het maar makkelijk. Jawel, hij is natuurlijk een geweldig goede speurneus en trekt zeer nauwkeurig conclusies op zeer minieme informatie, maar hij heeft het maar makkelijk. Hij onderzoekt een moord, soms meerdere. Hij heeft te maken met één dader en misschien wel tien mensen, maar dat is nog altijd veel minder dan het aantal mensen in…

Afgelopen week keek ik eens terug naar het terugtreden van Rob Bats als burgemeester uit Haren. Voor de inwoners van de toenmalige gemeente Haren was het niet nodig. Maar hij trad terug. Voor de gemeenteraad van de toenmalige gemeente Haren was het niet nodig. Maar hij trad terug. De raad had vooraf besloten om niet in meerderheid hun burgemeester…

Een enkele keer bezing ik mijn boeken. Vandaag heb ik een plank vrij gemaakt, waar ik zeven boeken kan plaatsen. Als ik over mijn scherm heen kijk, zie ik zeven boeken. Deze boeken zijn de boeken die op een bepaald moment in mijn leven kwamen en die mij iets bijzonders zeggen. Als ik er zo doorheen kijken, gaat het allemaal om boeken die iets vertellen…

In de gloriedagen van Geert Wilders hoorde ik mensen in de linkse hoek vaak tegen elkaar zeggen dat Wilders wel een punt had. Wat dat punt dan precies was, werd er nooit bij gezegd en dat was de reden, waarom ik daar naar ben gaan zoeken. Had Wilders eigenlijk wel een punt? Nu lees ik dat Orban van Hongarije geen discussies van de liberalen wilde…

Tijdens het onderzoek naar de herindeling van Haren stuit ik op de waarheid. Er zijn twee stromingen, kan ik al verraden. De ene stroming ziet het als onomstotelijk waar, dat de inwoners van de gemeente Haren zelfstandig beter af zou zijn dan dat ze - zoals nu - met vier dorpen onderdeel zijn van de gemeente Groningen. Deze stroming is ervan overtuigd…

De waarheid kent drie bronnen. Oh ja? Hoe weet ik dat? Nou, dat heb ik gelezen in een boek. Toch niet de Bijbel? Nee, zeker niet, ik las het in een boek over de geschiedenis van irrationaliteit. Over irrationaliteit? Wat een raar woord. Inderdaad, en ik wilde weten wat de geschiedenis daarvan was. Maar het boek gaat tot nu toe over de waarheidsvinding…

Als er een aanslag is, wordt er altijd van alles bijgehaald. Ze doen een aanslag op onze manier van leven, wordt er dan gezegd. Nou, vergelijk eens wat corona doet met onze manier van leven en wat terroristen in het verleden nou helemaal hebben bereikt op dat terrein. Of ze doen een aanslag op het hele Nederlandse volk. Ook daar zie je dat een eenvoudig…

Als velen iets doen, heb ik de neiging iets anders te doen. Bij voorkeur het tegenovergestelde. Dat heb ik dus ook op Koningsdag. Als velen het Wilhelmus gaan zingen of op zijn minst plechtig luisteren, heb ik de neiging mij af te keren. Desgevraagd zeg ik, dat ik me geen Nederlander voel. ‘Maar je spreekt toch Nederlands? Je bent er toch geboren…

Sommige mensen zitten in een beroep, waarin ze het niet goed kunnen doen. Of beter gezegd, een beroep waarin ze nooit zeker kunnen weten of ze het goede doen. Het gaat om politici en rechters, generaals en ondernemers, artsen en ja, zelfs patiënten. Dat laatste is natuurlijk geen beroep, maar zij staan voor hetzelfde probleem als de andere mensen…

Eergisteren keek ik naar een documentaire van Hella de Jonge. Hella de Jonge liep lange tijd van arts naar arts, maar niemand kon iets vinden. Psychosomatische klachten, zei een reuma-arts. Tot op een dag een arts zei dat Hella maar een hartonderzoekje moest doen. Je weet wel, op een fiets met allemaal dingen op je lijf geplakt. ‘Breng het maar naar…

We zijn nu allemaal vol bewondering voor de helden van de zorg. Maar wat is nu een held? De Van Dale helpt daar niet echt en dat komt, omdat wij constant verschillende mensen tot held maken. Een held is 1) een dapper krijgsman die door moed uitblinkt, of 2) iemand die niet bang is, of 3) iemand die sterk, vaardig is of ergens veel van weet en daardoor…

Er was eens een kabouter die heel erg van aardappels hield van alle soorten aardappelen. Hij was ook in de buurt van het aardappelenveld gaan wonen waar de boeren de aardappels verbouwden Hij vond het rooien een mooi gezicht hoe de aardappels groot en klein uit de grond kwamen Maar hij hield ook van het schillen, van het wassen, in stukjes…

GOD Wij mogen u Vader noemen als van ouds maar mogen U ook Moeder noemen in U is onze hele wereld onze hele familie vertegenwoordigd van geslacht tot geslacht: overgrootmoeders en -vaders oma's en opa's moeders en vaders dochters en zoons pleegdochters en pleegzonen geadopteerde kinderen zussen en broers half-zussen en half-broers…

Bij de gratie van de RIVM mogen we nog mensen ontvangen in ons huis. Op anderhalve meter afstand. En dat is geweldig! Het mooiste vind ik het nieuwe dansen. Het voorzichtig om elkaar heen laveren. Ik doe de deur open en doe vervolgens een stap naar achteren: “kon binnen” en de gast, die na het aanbellen ook alvast een stap achteruit deed, komt behoedzaam…

Corona is een ongewoon griepje. Normaal zouden sommige mensen ziek worden en normaal zou een zeker percentage overlijden. Dat laatste gebeurt nu ook, maar het abnormale van corona is dat niemand immuun is voor corona, Covid 19. Dat betekent dat iedereen die geïnfecteerd wordt ook ziek wordt. De meesten daarvan overleven moeiteloos. Een klein percentage…

De koning heeft zijn excuses aan Indonesië overgebracht voor een misdaad die hij niet heeft gedaan. Die zijn moeder ook niet heeft gedaan, nee, een misdaad die zelfs niet onder het bewind van zijn grootmoeder is begaan. Gaat hij straks naar de Slavenkust om excuses over te brengen aan alle landen waar Nederlanders slaven vandaan haalden? Het is natuurlijk…

Een schriel, schrander, schraal mannelijk scholletje schoof de Schelde af op zoek naar een lekker en mooi vrouwelijk snolletje van ’n scholletje en daar was zij ineens, een schattig, slinks en mooi vrouwelijk scholletje; zij aaide spontaan het bolletje van het schriel, schrander, schraal mannelijk scholletje het mannelijk scholletje schrijnde…

Een moment van maar twee seconden lang nauwkeurig vastgelegd, scherp en breed nog minder het besef van wat gebeurt hier van dat wat ik nog niet weet maar waar de televisie dagenlang de kranten bovendien zij waren "achttien" in getal uit den treuren zal laten zien O lieflijkheid van lucht en land van Hollands Koninginnedag nu door intens…

Jaren geleden diende ik op het PvdA-congres een motie in, dat we geen troepen naar Afghanistan moesten sturen. Het was futiel. De motie haalde het niet. Een congres daarna diende ik opnieuw een wat voorzichtiger motie in met als doel onze troepen terug te trekken. Die werd versterkt overgenomen door het bestuur en haalde het wel. Ik herinner me nog…