Alle inzendingen van Jean Fermate

"Mamma je gaat wel dood hoor", zei haar dochter! "Wedden van niet" , sprak haar moeder! Al jaren een broos type, maar levenslang een sigaretje en een wijntje hakken erin. De laatste jaren van haar leven waren voor haar al lang geen leven meer. Voor haar gevoel weggestopt in een verzorgingshuis met haar zoon in de buurt, maar haar dochter…

Voor Titia Roijackers, collega van mij uit de Wester Cantorij, een dichterlijk recentieverslag met hartenkreten van het Bartók Salonconcert op vrijdag 17 februari 2023 in de Vondelkerk te Amsterdam om 20 uur met dank voor de uitnodiging: DE BARTOK SALONCONCERTEN #1 Programma:::: Strijkkwartet nr. 3 (Debussy – Sonate voor cello en piano) Roemeense…

BESTE MENSEN, IN HET BIJZONDER HELENE EN PASCAL ( zijn dochter, zijn zoon) WOORDEN, EEN GEDICHT Woorden zijn het credo in het leven het zijn de meesten van ons gegeven ze uit te spreken of op te schrijven om aan te horen of om te blijven taal is het teken van ieders kracht die zelfs bij onmacht leven bracht Ik schreef deze…

Uitgesproken teksten, toelichtingen en hartenkreten bij de dankdienst voor haar leven, gisteren, 27 juli 2020 Beste tante Akke, oom Atze, beste Familie en aanwezigen toelichting: Toen ik 3 weken geleden hoorde over u tante Akke en uw verlijden, schreef ik de volgende hartenkreet. HEM EN HEN Mijn tante Akke van 99 jaar is niet op weg naar…

Het daasde even voor haar ogen, die langzaam opengingen, de slaapkamer verkende en zich realiseerde dat zij een heel bijzondere droom had gehad, maar deze was wel zeer uitzonderlijk. Ze zat op het puntje van haar bed, doorgaans na te genieten van een verkwikkende nacht en prettige dromen, maar ook fijne vooruitzichten voor de dag, maar deze nachtdroom…

M'n aardse afscheid was heftig geweest en ging het overlijden in 'knielen op een bed van violen' ver te boven! Ik had er gelukkig uiteindelijk de brui aan kunnen geven net toen m'n familie na eindeloze herhalingen hapte naar adem en even de sterfkamer uitliep, blies ik die laatste adem van me uit.  Ik kwam echter wel in de hel en De Duivel…

Dinsdag 15 augustus 2017, op vakantie in Zuid-Duitsland brak plotseling een ongelofelijk onweer, noodweer los en vluchtte ik de Rooms-katholieke Kerk "St. Johannes" in Tubingen binnen, om te schuilen waar als in een flits "Krullende regenbogen" aan mijn geest ontsprong! KRULLENDE REGENBOGEN! In de pikdonkere kerk, waar mijn ogen op de proef…

Wat mijn ogen zagen, vertaalden zich via mijn pen in het volgende sfeerverslag bij het ochtendontbijt in Hotel Ruland te Altenahr, Eiffel, augustus 2017 op vakantie!   Ja, ik wil!   En plots,  ja met een onverwachte oogopslag vanaf mijn ontbijttafel stond hij daar, mijn vader, wijlen mijn vader. Mijn vader Gerrit Jan Krediet, geboren 9 november…

Ze waren al op leeftijd, nou niet super oud, maar gewoon flink ouder. Haar gezichtsvermogen was flink achteruitgegaan en fel licht verdroeg ze niet meer. 's Avonds bij het invallen van de duisternis, kreeg zij het zicht, wat haar niet stoorde en haar gele bril, die zogenaamde nachtbril die niet elegant stond, maar hielp. Hielp wat nog te veel…