Inloggen

Alle inzendingen van Joost Maghet

6 resultaten.

Sorteren op:

Die Stoel past ons allemaal

dagcolumn
2.0 met 2 stemmen 1.023
Vroeger, ooit, in mijn studententijd, wisten mijn vrienden en ik precies wat wel en niet moest. We wisten hoe de wereld in elkaar zat en wat daar mis mee was. Ik ben zo, of juist niet. Die ander vindt dit en dat juist niet. We waren anarchisten, trotskisten of slechts overtuigd van ons eigen...

Hedendaags volkstheater vol van passie

hartenkreet
4.2 met 11 stemmen 954
Er wordt veel geklaagd over de positie van theaters en theatergezelschappen in Nederland. Er is veel bezuinigd en zeker in de crisis lopen bezoekersaantallen terug. Theaters heb je in vele soorten en maten en voor vele verschillende doelgroepen. Ik heb altijd een zwak gehad voor volkstheater, pure...

Delete de oude vormen en gedachten

column
4.0 met 12 stemmen 719
Hebben de Trotskisten dan toch gelijk? Zal elke revolutie – ook die van de informatietechnologie – teloor gaan aan een alles overheersende dominantie van 'oude vormen en gedachten'? Ik kan niet volhouden dat ik een voorloper ben als het gaat om technologische ontwikkelingen. Ik volg het...

Liegenfeest op Schiphol

verhaal
4.0 met 2 stemmen 364
Ik weet niet precies hoe vroeg het nu is, maar het is in ieder geval té vroeg. Gister was ik jarig. Voor het eerst sinds jaren heb ik weer eens een feestje gegeven en dat werd door mijn vrienden kennelijk gewaardeerd want ze zijn massaal komen opdagen. Het is laat geworden ook. Dat wil zeggen,...

Als je werk je hobby wordt, is dat het einde

hartenkreet
3.9 met 8 stemmen 148
Ik ben in dat café beland na een bijeenkomst van computerprogrammeurs. Het zijn weliswaar allemaal mannen, maar ik voel me vereerd met deze mensen gezien te worden. Het zijn namelijk stuk voor stuk experts in wat ik voor mijn hobby wel eens doe: programmeren. Het is gezellig, we proberen...

Een bezinnende plattelands symphony

column
4.2 met 4 stemmen 98
Een familielid heeft nog een boerderijtje te koop staan zonder daar zelf nog te wonen. Nu ik even niet meer aan de stad gebonden ben vraag ik haar - binnenstadbewoner als ik ben - of ik daar tot rust mag komen. Natuurlijk mag dat en ik reis er met zware tassen heen. Een lange dag, even koken en dan...