Al vanaf heel jong vertoont mijn zoon de gave om prachtige nieuwe woorden te verzinnen en bestaande woorden nieuwe kleur en glans te geven. Woorden als tiptepan, skammetie, poepermansmansmansmans en bigdieoptweepotenkanlopen (uitgesproken met een zwaar Twents accent, ondanks zijn Zuid-Hollandse afko...
Als ik aan mijn jeugd denk, zie ik een metaforische kamer voor me. Een kamer met smoezelig witte muren, met vegen en vlekken en een koude bruinrode tegelvloer met vieze voegen en onduidelijke donkere spetters.
In haar pogingen om de geschiedenis te herschrijven, heeft mijn moeder geprobeerd een l...
Ik heb het boek net uit. Vanmorgen, met tranen in m’n ogen, legde ik het boek en m’n leesbril weg. De twee hoofdrolspelers maakten me boos. Het was de eenzaamheid van de priemgetallen die me verdrietig maakte.
M’n schoonzus had het boek dubbel en ik wilde er wel graag één, nu ze het me aanb...