Alle inzendingen van es

Als het om lezen van boeken gaat, ben ik akelig kritisch. Ze passeren niet zomaar mijn eenpersoonsballotagecommissie. Na 'De opwindvogelkronieken' van Haruki Murakami (een door mij verslonden ongelooflijk goede pil van bijna 900 pagina's) en het volgende boek, zijn nieuwste '1q84', dat nog op stapel ligt, wilde ik eerst zijn vorige boeken lezen…

Mijn prettig gestoorde minder toerekeningsvatbare aardige excentrieke overleden buurman, met chronisch pathologisch verlies van verscheidene liefdes, had op z'n begrafenis een muziekwens: Napoleon XIV: 'They're coming to take me away'…

Dagelijks rij ik door mijn favoriete parkje en kom een paar zwervers tegen die op een bankje zitten te vergaderen. Uitbundig word ik begroet en enthousiast toeterend zwaai ik altijd terug. Nu ervaar ik iedere dag als een feestdag en vandaag bij uitstek. Ik heb zin om ze eens prettig te onthalen op een biertje met een paar haringen. Het trio stelt zich…

Het moet niet nog gekker worden. Onlangs las ik over criminele ouderen en vernam dat zelfs hoogbejaarde boeven die op dievenpad gaan binnenkort in de bejaardengevangenis zullen belanden. Ik voel me -als babyboomer- bijna persoonlijk aangesproken. Dat wil niet zeggen dat ikzelf zo gauw een overtreding zou begaan want daar ben ik veel te laf en te schijterig…

Recht van lijf en leden met een wandelstok voor ondersteunende diensten schrijdt hij voort. Met zijn zilverwit halflange haar, charmante lach en jongensachtige uitstraling geeft hij de indruk niet ouder dan zeventig te zijn. Oom Barend, een krasse knar van rond de tachtig komt net uit tramlijn 10. In één oogopslag zie ik dat er wat is. 'Je ziet…

Vorige maand stond er in de krant: Aanbieding, onze ouderwetse bloedworst, recept uit grootmoeders tijd bij slagerij 'La Viande'. Mijn bloedhond Anemie keek me kwijlend aan. Sinds ik haar heb leren lezen moest ik een abonnement op 'de Trouw' nemen. -Geen schepsel op aarde is zo intelligent, aanhankelijk en eerlijk als een hond, blaft ze me dagelijks…

We liepen langs de haven. De boot naar Vlieland stond klaar voor vertrek. Daar kwam de familie Doorsnee op het laatste nippertje aanzetten: pa, ma en drie koters er achteraan, hard hollend over de loopplank totdat pa ineens besefte dat hij zijn kanariegele tasje met al zijn persoonlijke spullen ergens had laten staan. Pa ging tekeer tegen ma. We konden…

Van tijd tot tijd ben ik een periodiek maniakale boekenwurm. Als ik het -weer - op m'n heupen krijg, verslind ik literatuur. Alle recensies worden afgewerkt, ik selecteer boeken naar mijn smaak en ga vervolgens met mijn lijstje naar de bibliotheek waar ikzelf een kritisch oog laat vallen op de inhoud om uiteindelijk een keuze te maken. Een bezoek…

Omdat onlangs een familielid Abraham ging zien, was ik in mijn oude muziekboek 'Kun je nog zingen, zing dan mee' - 34ste druk uitgegeven in juni 1949 - aan het grasduinen. Ik was op zoek naar een vaderlands lied dat ik in een eigentijdse, op de persoon toegespitste, smartlap kon transformeren. Piet Hein met zijn Zilvervloot leek mij een uitermate…

Je leek wel een mager gevild konijn toen je geboren werd, heb ik mijn oudste zus regelmatig horen zeggen. Wat had ik me ontheemd gevoeld, destijds. Ik was vier jaar en liep op een kwade maandagochtend in januari argeloos aan de hand van mijn moeder naar het Amstelstation. Het was koud en het vroor en voor het eerst zat ik in een trein wat op zich…

van oud naar nieuw als de cyclische aard van de ouroboros, een slang die in zijn eigen staart bijt en zijn oude versleten huid achter zich laat. ik wens u allen een oogverblindend 2010…

Ik heb een hekel aan reizen. Of dat nou per auto, trein, bus of vliegtuig is, mijn aversie kent geen grenzen. Chaos, opstoppingen, omleidingen en files zijn schering en inslag. Ik keek verbijsterd mijn ogen uit toen ik onlangs noodgedwongen met iemand meereed richting zuiden des lands. Het verkeer is toegenomen in het kwadraat, er worden almaar snelwegen…

Veertig jaar geleden kocht ik op het Waterlooplein een zoveelstehands hesje van zwart fluweel met opgestikte motieven van wat eens zilvergalon moet zijn geweest. Vermoedelijk ooit gecreëerd in de jaren twintig/dertig, wellicht afkomstig uit de Balkan? Ik heb het letterlijk en figuurlijk stukgedragen. Tot mijn groot leedwezen kon ik er niet meer…

Eind 2007 is Martha uit haar lijden verlost. Na jarenlang excessief drankmisbruik is ze uiteindelijk aan uitputting overleden. Een longontsteking gaf de genadeslag. Ik besloot naar haar crematie te gaan en kon meerijden met een vriend van de overledene. Hij kwam mij met z'n Arola ophalen. Ik hees me in zijn brommobiel en als haringen in een ton…

Ik was net de dood van een goede vriendin aan het verwerken toen Martha opbelde vanuit de Jellinek. - Zou je me alsjeblieft even terug willen bellen? Er zijn een paar dingen gebeurd waar ik je dringend over wil spreken maar mijn muntjes voor de telefoon zijn op en ik heb geen geld bij me. Mijn hoofd stond op dit moment helemaal niet naar Martha en…

Ik had amper mijn ontbijt genuttigd en de helft van de krant gelezen of de telefoon ging. - 'Hallo met Martha, stoor ik?’ - Ik ben aan m’n laatste hap toe en lees net de laatste pagina van het ochtendblad. - Er is weer iets vreselijks met mij. Ik kom net van de huisarts vandaan. Ik heb last van condyloma. - Wat is dat in normaal Nederlands? -…

Zondag 8 november 2009 is onze papegaai Jacob, roepnaam Ko, gestorven. Vorige week kreeg hij kramp in zijn vleugels na een vlucht van boom naar tafel. Hij zakte door z'n poten en had last van evenwichtsstoornis. Het leek op een epileptische aanval. Ook zat er de laatste dagen bloed in z'n poepjes. Wat moet je dan. Het dier laten verkommeren of…

De telefoon ging en ik nam op. Als dat Martha niet was. - Zal ik je eens vertellen wat ik nu weer heb meegemaakt? - Ik dacht dat jij in de Jellinek zat? - Dat is uitgesteld maar er is wel iets anders gebeurd, iets heel bijzonders, riep ze geheimzinnig euforisch. Van haar depressie van enige dagen geleden was niet veel meer te merken. - Steek van…

Martha in radeloze toestand aan de telefoon. -Hoe gaat het met je? Dat is altijd een leuke binnenkomer. -Z'n gangetje, Martha, maar hoe gaat het met jou? -Nou, erg slecht eigenlijk. Ik heb al tien dagen niet meer gegeten. Ik kan geen voedsel binnenhouden omdat ik steeds moet kokhalzen. Daardoor ben ik duizelig en sta te trillen als een rietje.…

Ik was net vijf minuten thuis toen de telefoon ging. Martha meldde zich. Ze was extreem euforisch en vertelde dat ze in de kroeg een man had ontmoet, zó fantastisch, zó intelligent, zó spiritueel. Als ze dat zegt, moet je altijd oppassen. Iedereen die ze ontmoet, wordt op een voetstuk gezet en kan er later alleen nog maar verschrikkelijk aftuimelen…

Ik zat flink te balen. Had ik me verdomme toch weer laten strikken voor een afspraak. Martha, mijn alcoholische 'zorgenkindje' zou langskomen. Toen de bel ging stond ze triomfantelijk met een fles champagne voor de deur. Het liefst zou ze uren over haar eenzaamheid en haar zogenaamde emotionele afhankelijkheid willen praten. Haar manische depressiviteit…

Onlangs vierde stadsdeel Westerpark feest. De gehele dag waren er activiteiten in het Cultuurpark Westergasfabriek. Live muziek waaronder tot mijn verrassing een optreden van Cuby and the Blizzards, een uit het Drentse esdorp Grolloo afkomstige bluesband, ontstaan in de jaren zestig. Blueszanger John Lee Hooker was het grote voorbeeld van de nu 68-jarige…

De Gemeente Amsterdam heeft het beste met haar inwoners voor. Ontvang je een uitkering, behoor je tot de minima of heb je de leeftijd van 65 jaar bereikt dan kom je voor de stadspas in aanmerking. De stadspas geeft kortingen op culturele, sportieve en educatieve attracties en activiteiten. Met de stadspasbon krijg je extra snoepjes -reductie - van…

Op een van mijn zwerftochten naar de Oeverlanden kom ik langs begraafplaats 't Huis te Vraag. Tussen 1891 en 1962 zijn daar zo'n 12.000 mensen begraven. Het kerkhof zelf is op sterven na dood, het zou initieel ontruimd worden maar door de nieuwe wet op lijkbezorging is de periode van grafrust verlengd tot latere datum. Sinds 1987 wordt deze necropolis…

Ik vraag me vaak af waarom ik zo naar randfiguren trek of naar mensen die op het scherp van de snede lopen. Niet uit idealistische overweging en ook niet omdat ik met ze te doen heb of dat ik ze zo nodig moet helpen. Nee, waarschijnlijk haal ik er voor mij zelf iets uit. Doorgaans hebben ze een eigenheid die mij kennelijk aantrekt. Ik kan heel slecht…

Wat is het heerlijk rustig in de hoofdstad van Nederland. Bijna iedereen op vakantie of naar zijn vader- of moederland. Zelfs de bouwvak ligt stil. Geen getimmer, gehei, gedrilboor, geratel, machinegezaag of geslijptol. De bouwputten liggen er verlaten bij en zonder enige stagnatie rij ik twee keer zo snel door de stad als anders. Op de Albert Cuyp,…

Ik ken geen helden maar wel één antiheld: mijn inmiddels overleden 83-jarige buurmeisje Antoinette. Antoinette Naaktgeboren was een tangverlossing. Kennelijk was de tang uitgeschoten waardoor ze een lichte hersenbeschadiging had opgelopen. 'Ons Netteke' werd ze genoemd door haar veel oudere broers en zusters die haar als enigszins debiel behandelden…

Toen ik vorige week zaterdag via de radio vernam dat Simon Vinkenoog stervende was, flitste het door mij heen dat precies acht jaar geleden monumentje en rocker Herman Brood van het dak af was gesprongen, de dood tegemoet. Hoe ik zo goed weet dat dat op 11 juli plaatsvond, komt doordat een geliefd familielid op die dag jarig is. Bij overlijden…

De grote zaal van het Concertgebouw is geheel uitverkocht. Straks om half negen zal het spektakel plaatsvinden: een uniek optreden van het beroemde Duitse hout- en koperblazersensemble 'Horntoll' met als Nederlandse gastdirigent Bas Bazuin. Bazuins laatste concert was in Berlijn geweest. Hij vertelt me in de koffiekamer over de afgang van de steeds…

Tegenover het hoofdbureau van politie stond een van mijn favoriete haringstallen. Helaas moest deze verdwijnen. Ik mag mezelf wel een expert op haringgebied noemen gezien mijn frequente inname. Een grootgebruiker noemen ze dat. Alle haringstallen van Amsterdam en omstreken zijn mij bekend en zo langzamerhand kan ik reuze goed het kaf van het koren onderscheiden…