Alle inzendingen over kunst

De Uitmarkt – alweer of nog steeds – teveel voor iemand die overal bij wil blijven. Hoe overstelpend dat aanbod. Bedoeld als seizoensopening der uitvoerende podiumkunsten. Dat wordt ongewoon ruim genomen. Ook Manhattan van Woody Allen op het Museumplein en het cultuurbezuinigingsdebat in Paradiso kunnen. Gratis naar Het Stedelijk Museum kan. Elk…

Zaterdag 20 augustus heb ik voor het eerst na een jaar of acht weer eens een bezoek gebracht aan het Musée d’Orsay in Parijs. Dit museum heeft een grote collectie impressionistische schilderijen en daarom had ik echt naar dit bezoek uitgekeken. Rond mijn twintigste was ik helemaal weg van schilders als Renoir en zijn collega’s. Ik kon uren in een museum…

Er waren eens zeven kunstschilders. Ze hadden elkaar op de kunstacademie leren kennen, waren bevriend geraakt en hadden daarom besloten om een collectief op te richten. Een oud pakhuis dat langs een gracht stond leek hen wel geschikt voor dat doel. Ze kraakten het gebouw en namen allemaal hun intrek in een kamer. Dagelijks schilderden ze dat het een…

''Weet je nog waar we het de vorige keer over hadden, darling?'' ''Het is al weer een tijdje geleden, o ja, ik weet het weer, het ging over de Romeinen, die al voor de geboorte van Christus in het gebied van het Midden-Oosten gingen heersen. Ze namen ook de tempels van de Grieken over, maar waren al modern, want ze bouwden al bruggen, aquaducten…

Ik vind het triest dat de directeur van het Groninger Museum weigert om het werk van de schilder Henk Helmantel tentoon te stellen. Zijn werk mag dan niet vernieuwend zijn, magistraal is het in elk geval wel. Bovendien trekt het veel publiek. Wat wil een museum dat in geldnood zit nog meer?…

De 'Mars der beschaving' loopt deze nacht Den Haag binnen en zwengelt morgen een debat aan. Ik heb mijn nachtrust nodig want morgen zijn er weer mensen afhankelijk van mij. Kunstgekkies mogen mij niet belasten en zeker geen kunstje flikken.…

Literatuur gaat maar door, ook zonder mij, daar stoort het gegeven zich niet aan, zo heb ik vele grote namen zien gaan, terwijl de drijfveer intact blijft, anderen het stuur overnemen en nieuwe koersen inslaan. Eens ontstond de boekdrukkunst en zo de eerste publicerende schrijvers. Nu schrijft bijna iedereen en ondanks verschil in kwaliteit is dat een…

Middelmatige kunstenaars maken middelmatig werk. Grote kunstenaars maken briljant werk en rotzooi. Wie dit bedacht heeft weet ik helaas niet. Als iemand het wel weet, hoor ik dat graag.…

(Grondlegger van het kubisme) Samen met Georges Braque was Picasso grondlegger van het kubisme. Deze kunststroming is in het begin van de twintigste eeuw onstaan. Bij deze bijzondere manier van uiten, worden objecten en mensen gelijktijdig vanuit diverse posities in geometrische vormen, kubistisch geaccentueerd weergegeven. Hierdoor wordt een veelzijdig…

(Echter lang niet alles) Een UITDAGENDE DROOMWERELD is een milieu dat en als jij het letterlijk neemt een aarde die nieuwsgierig maakt. Weetgraag naar een belevenis en beleving die de jouwe nog niet was/is, maar die in principe wel mag worden. Misschien zelfs wel moét worden. Gedwongen door interne- en/of externe omstandigheden die jou ongedwongen…

Bij degene die merkt dat de euforie tijdens de begeerte na vervulling in menig geval al snel in een gevoel van gezapige vanzelfsprekendheid verandert, zou periodieke onthouding wonderen kunnen doen.…

Wie veiligheid op straat zelf in de hand heeft, bespaart veel hondenbrokken op Sire.…

Elke keer als wij bij haar sliepen, een gebeurtenis die eens in de zoveel tijd voorkwam, werd ik met een schilderij geconfronteerd dat voor altijd in mijn geheugen staat gegrift. Het had betreffende grootte het formaat van een prentenboek, maar het kunstwerk in kwestie maakte indruk daar het een bijbelse voorstelling betreft die zowel op mijn oma,…

Kunst zou gevrijwaard moeten zijn van geldende regels.…

Die Bilderberg moet afgegraven worden, de kluit in het riet ben ik zo langzamerhand beu. Het volk wordt telkens weer afgescheept met zoet na zuur, regenten lachen zich de ballen in de broek, geld moet rollen, 'pecunia non olet' zegt de opperhork. Het iets hogere echelon schreeuwt zich de longen uit het lijf, kunst moet blijven. De kunst zet zichzelf…

De subsidieverstrekker weegt en wikt, maar uiteindelijk is er een kunstje geflikt. Tevreden leunt een kunstenmaker achterover, oud roest op de rotonde als waarschuwing voor het wegverkeer.…

Subsidie maakt kunstenaars lui, gegeven geld zwakt geldingsdrang af.…

Een dagje openlucht museum in Arnhem is leuker dan het lijkt. Jaren geleden was ik er voor het laatst geweest. Je denkt dan: daar hoef ik niet meer heen want dat ken ik al. Zoals met een boek dat je ooit las of een film die je eerder zag. Waarom zou je het verleden opnieuw gaan beleven? Eén keer lezen, één keer zien is toch wel genoeg om iets te kennen…

En soms denk ik, totaal ontspannen, het hoeft voor mij niet meer, al die gedichten en al die verzonnen verhalen, is het niet allemaal een surrogaat voor ontbroken ouderliefde, zoals psychologen beweren. Probeer ik wanhopig en zinloos de traumatische gaten in mijn ziel te dichten, te verhalen. Ik heb toch veel te danken aan veerkrachtbeschermers en vele…

Kunstkenner zijn is een kunst op zich...…

Lang heb ik enige huivering gevoeld voor het schrijven van hartenkreten. Is het niet egocentrisch om te schrijven over persoonlijke zaken? Nu zie ik in dat daar niets op tegen is, want niemand is tot lezen verplicht en je dringt niemand iets op. Bovendien is het zomaar mogelijk dat een ander tegen je verwachting in iets aan je stukje heeft. Daarom…

Ik ben zo slap als was, dus zeg maar een kaars, maar dan ongevormd en zonder pit, mijn ziel is moe van alle strijd en hoe het verder moet weet ik niet, vaak denk ik aan Jezus en hoe mijn leven oplost in Zijn zachtmoedigheid. Naast mij staat een Grimbergen tripel en ik moet zeggen, die smaakt voortreffelijk, het valt allemaal dus wel mee, opscheppen…

Ik heb mij gewenteld in woorden, zoals een drenkeling naar wrakhout snakt, maar ik heb mijn gespierde armen nog en de therapeutische verzen kunnen mij gestolen worden, mijn donkere Jonasjaren zijn voorbij en de lyrische walvis spuugt mij uit. Ik beland in de chaos van de grenzeloze leegte, waar vragen geen mooie antwoorden meer kennen. Ik ben de afgesleten…

Ik werd geheel onwel, want ik zag borsten die zo groot zijn, dat ik ze liever laat hangen om me geen ongeluk te eten aan al te dolle vruchten, nee, dan zie ik toch liever stevige handperen. De geile negerin, die ermee rondliep, zag mijn pupillen verschrikt op tilt gaan, de gekartelde bruine ballenlonnenhouder deed me vermoeden dat ze een ordinair bijbaantje…

Wat restte de twijfelaar eenzaam en verloren stilstaand in het Amstelstation? Waar moest hij heen? Moest hij ergens heen? Onderwijl maalde aldoor zijn hoofd. De selectie van het Nederlands Elftal. Nu valt ook nog Anita af, terwijl valserik Van Bommel blijft. Wordt altijd als het erom spant ongehoord gemeen. Haalt de anderen uit hun spel, en ja hoor:…

Op 15 mei aanstaande presenteert Bruno Paul de Roeck zijn laatste boek ‘ONGEWONE MEDICIJNEN VOOR TEVREDENHEID’ (uitgeverij van Gennep) te onzen huize: Koningin Wilhelminastraat 40, Dordrecht. Christoph Moedersheim brengt zijn speciale compositie 'Leben Leben' ten gehore. Maar er is ook een tweegesprek over horizontale en verticale spiritualiteit…

Een musicus en zangpedagoog zei mij lang geleden eens dat zodra een zanger vindt dat hij mooi zingt, zijn neergang begint. Als dat waar is, moet zoiets toch ook voor dichters gelden.…

Het lot van een schrijver wordt bepaald door zijn invallen. Het lot van elke kunstenaar hangt wellicht af van de mate van inspiratie en de kunst zich over te geven aan het wachten hierop, om zich daarbij volledig op het scheppen te richten. Iets maken wat er niet eerder was. De kunst is daarbij ook om het accent te leggen op het proces van het scheppen…

Wie met zijn hart gedichten wil schrijven, moet -als bij zoveel activiteiten- vooral zijn verstand gebruiken.…

Alsof je verdwaald bent...je kent de weg wel, maar kunt hem niet vinden. Je hoort zijn stem maar hij zegt niets meer. Je voelt zijn armen haast om je heen, maar je kunt hem niet aanraken. Je bent je bewust van zijn aanwezigheid, maar je bent de enige. De liefde is niet voorbij, maar het leven wel. Het is niet te begrijpen en niet uit te leggen. Je…