Alle inzendingen over algemeen

Na tientallen jaren van intensief schilderen ben ik het opeens zat en ik stop. Halverwege een schilderij nog wel ook. Het is het eerste in al die jaren dat ik zelf aan de muur zou willen hebben en nu heb ik bereikt wat ik wou bereiken. Ik maak het niet af omdat het nog zoveel mogelijkheden in zich heeft en die wil ik bewaren. Afmaken betekent alle…

Tja, na een maand of elf heb ik de behoefte om weer eens te schrijven. Inmiddels ben ik verhuisd, wél in dezelfde woonplaats, en daar ging veel aan vooraf. Ik stond 14 jaar ingeschreven bij de woningbouw en had flink wat punten, met als gevolg dat ik drie huizen aangeboden kreeg, nou nou... Maar het eerste huis dat ik gezien had, beviel me toch…

Een schrijfsite is een openbaar gebeuren. Een ieder moet daar 'zijn of haar' inzending (met inachtneming van de daar geldende regels) kunnen plaatsen. Punt. Een schrijfsite is of moet 'geen theekransje' zijn met ouwe-jongens-krentenbrood onder elkaar en met vertederende woordjes naar elkaar toe. Dat is funest,in reacties op elkaars inzendingen…

Beste mede-scribenten en lezers van mijn hartenkreten Ik heb in de afgelopen jaren vele hartenkreten ingediend voor Nederlands.nl. Ik vermoed dat er mede-scribenten of lezers zijn die zich eraan ergeren dat ik zo vaak indien. In dat geval wil ik mij best behoorlijk matigen. Het is ook inderdaad wel veel geweest. Ik begrijp ook niet goed waarom…

Ik ken mannen die met hun eigen handen een mini stoomlocomotief bouwen en tussendoor ook nog eens de verbouwing van een pittoreske ruïne succesvol afronden. Die voor geen enkele electriekklus terugschrikken, door het hele huis draden trekken en al koffieleutend polen ontbloten zonder de stroom eraf te halen. Mannen die routineus loodrechte touwtjes…

Sinds een paar weken ben ik op terugtocht van internet. Dat wil zeggen dat ik mijn blogs met gedichten en schilderijen heb verwijderd en mijn vriendental op Facebook heb teruggebracht tot minder dan vijftien. Verder heb ik al mijn gedichten verwijderd van diverse sites. Dat was wel de grootste klus. Ik heb die vandaag heb afgerond met de verwijdering…

Het zal me allemaal een rotzorg zijn. Ga me echt niet meer druk meer maken om gekakel van hersenloze schepselen. Zoals ik al eerder heb aangehaald: tegen domheid strijden goden te vergeefs. Ik geef maar weer het voorbeeld van de dichter die vaak in krom Nederlands een eindeloze stroom van gedichten produceert die meer lijken op emmers emoties en…

Er zijn dagen dat je er gewoon niet op zit te wachten. Met gevoel voor bewustwording van de wereld om je heen besluit je een journaal te kijken. Redelijk onbezorgd ga je zitten met een bak koffie. Ik stemde af op RTL 4. Al kijkend voelde ik, dat ik de behoefte verloor om me te interesseren voor het nieuws. Achter elkaar werden gruwelijke beelden…

Het nieuwe jaar is aangebroken. Nieuwjaarsdag komt en gaat zonder de invloed van de mens op de tijd. De een maakt er een memorabele dag van door de Nieuwjaarsduik of een -wandeling en de ander ligt de hele dag in bed, bij te komen van het nachtelijke feestgedruis. Al dan niet begonnen met goede voornemens. Ik was nergens heen omdat ik een pittige…

Het zijn trieste, vroeg donkere dagen, waarin de vertrouwde decembermatheid zich weer als een lauwe handdoek om mijn schouders heeft gelegd. Het is iets tussen verveling en droevigheid in, heimwee naar niks en ook geen spijt om iets speciaals, maar toch. Het is niet nat en niet droog. Ik verkeer in een soort klamme stilstand, deze laatste dagen van…

‘Kijk, als ik die pool losknip dan kun je via deze twee bananenstekkers inpluggen op de centrale versterker.’ We zijn al een half uur bezig om geluid uit mijn gitaar te krijgen. ‘Je moet onze installatie nemen Trawant, dat versterkertje van jou heeft geen bereik.’ De beide technici die zich met het probleem bezig houden lijken nog het meest op Buurman…

Ineens schoot het me binnen. En eerlijk gezegd liet het me niet meer los. Ik wilde mijn eigen gedachte verder uitdenken alsof ik een bedrijf kon gaan starten. Want eerlijk gezegd denk ik dat wij, Nederlanders, onze identiteit kwijt zijn. We hebben geen Nederlands Elftal meer. Dat gekke voetbal verenigt ons en geeft ons het idee dat we als klein land…

“De aura is de naam die wordt gegeven aan een verondersteld energieveld dat, volgens verschillende esoterische stromingen, mensen en ook andere levende wezens zou omgeven” las ik op wikipedia. Als je ook de ongelovigen wilt vangen in je auraweb dan zou je in het begin van je column juist niet moeten vermelden hoe je dat op slinkse wijze met omtrekkende…

“Kom, jongen!” Zijn oren vlogen de lucht in. “Kom op, slaapkop!” Hij hoorde een deur opengaan. De vroege ochtendgeur vloog recht zijn neus in. Hij hield van dit moment; het was het begin van een nieuwe dag. De keukentegels voelden koud aan zijn voetzolen. Hij rende de gang door, richting het licht. Even werd hij verblind, maar toen zag hij haar, wachtend…

Een snelle blik op buienradar leert dat ik nu uit de ochtendjas moet om nog voor de sluizen opengaan de boodschappen in huis te halen. De auto staat wat ongelukkig geparkeerd en ik moet achteruit over het tegenover ons huis gelegen grasveld insteken om de bocht naar de weg ... nou ja als ik dat allemaal uit moet leggen... VAST! De voorwielen gieren…

Hoe moeilijk is het om je mond te houden? Je weet wel, je zit bij de dokter en er zitten 2 vrouwen tegenover je. Ze hebben het over van alles en nog wat. Vooral over nog wat, want je bent niet geïnteresseerd en je luistert ook niet echt. Maar de stem van die ene lijkt net op een krassende kraai, of op die van Fran Drescher uit de nanny. Met alle respect…

Vanmorgen om een uur of acht liet ik de honden uit. Wandelend langs een bosstrookje en een open akkergebied hoorde ik in de verte ganzen aankomen. Druk converserend in een taal die ik niet machtig ben vlogen ze in verbrokkelde v-formaties over. Ik staarde omhoog en een gevoel van heimwee overviel me. Een verlangen naar een oeroud “huis” waarin het…

Wordt vooral aangetroffen in gelegenheden met volledige vergunning en is daar vaak het middelpunt van een jolig gezelschap. Al naar gelang zijn kennelijke staat begroet hij je bij binnenkomst met een welgemeend ‘he ouwe rukker’, of kust je nat op het voorhoofd. De gemeenplaatsen van de Popilaris zijn op ieder persoon en in elke situatie toepasbaar.…

Was ik laatst ontspannen een balletje aan het slaan met een paar vrinden uit het ”old boys network”, Frits en Jan-Kees, toen er zich op hole 8 onverwachts iets verontrustend voordeed waardoor “het leed in deze wereld” bijna op onze stoep stond. Meestal hebben we belangrijkere dingen te bespreken dan zogenaamd wereldleed en maken wij ons doorgaans…

Bovengenoemde heren scheppen er, in columns en reacties, regelmatig en onbeschaamd genoegen in om mijn generatie op een zure en pathetische wijze te bekladden door gebruik te maken van platvloerse clichématige retoriek waarmee ze ongetwijfeld de bedoeling hebben om het eigen onvermogen en falen niet over het voetlicht te hoeven brengen door bij elke…

Hij tikt je onverwacht op de schouder en zegt met ingehouden stem: ‘Hoe is het nou?’. Voor je hebt kunnen antwoorden heeft hij zijn ogen al diep in warme empathie gedompeld. Voor de Droefzuiger is het leven geen lolletje. Hij komt akelig dichtbij je staan en herinnert je ongevraagd aan het oude leed dat al geleden is. Als je opgelucht kunt melden…

Net als drank maakt het geloof soms meer kapot dan je lief is...…

‘It’s just a perfect day’ ( Lou Reed) … Beter is die van vandaag niet te omschrijven. Windstil en middeleeuws uitgelicht. Een ijle aanzet, gevolgd door een lage lome middagzon. De herfst komt nog een keer met haar laatste kleuren uit de kleedkamer. Door de bladeren heen zie je het skelet van de bomen al opdoemen Op zo’n dag is het dubbel genieten…

Sinds ze vaker gekraakt dan gevuld werden en later door Stivero in de ban gedaan, hangen er buiten geen sigarettenautomaten meer. Ik mis vooral de vakjes voor geld terug. Altijd even door het klepje om te voelen of er nog vergeten muntjes ronddoolden. Ook in de jaren dat we de eerste sigaret nog moesten roken, lieten we in het voorbijgaan de vingers…

Ons wijkje in het Zuiderparkkwartier Den Haag was in de zestiger jaren een muzikaal eldorado. Om te beginnen woonde Willy Wissink aan de overkant bij ons in de straat. Willy was sologitarist en oprichter van Willy and his Giants, samen met de Tielman Brothers een van de founding fathers van de Rock&Roll in Nederland. Met het oog op de avondrust repeteerde…

Ik geloof in mijn situatie in reïncarnatie en wordt er vaak moe van als ik die beelden van mij uit vroegere tijden terugzie, vooral als ik de inhoud van een paar glazen whisky door mijn mond zijn gegaan, zoals nu ook weer toen ik zag, dat ik in 1870 twintig jaar was en met de trein uit Polen naar Amsterdam was gekomen, om een nieuwe toekomst op…

1958 Het licht van de Jugendstil lamp boven de eettafel weerkaatst in de geslepen vlakjes van de messenleggers en de verzilverde servetringen. Herfstavond, de schuifdeuren naar de zitkamer en de serre zijn dicht. Om de tocht tegen te houden is het zware gordijn voor de glas in loodramen geschoven. Mijn opa slijpt met afgemeten streken het lange mes…

De laptop is om zeep. Ik stop hem in mijn rugzak en ik fiets naar mijn wonderdokter. Hij is zojuist bezig met het schilderen van pompoenen. Besteld in Amerika. Enthousiast vertelt hij over zijn grote passie: Halloween. Hij laat me filmpjes zien met zingende kalebassen. In oktober mag hij exposeren in ons plaatselijke tuincentrum. Een leraar vertelt…

De appelboom in de tuin van Mw G. en mij heeft uitbundig gebloeid in de lente. Uit dorre, schijnbaar dode takken, waar je geen cent meer voor zou geven, barstten in april de knoppen open en daaruit verschenen talloze wit/roze bloemetjes die de tuin het aanzicht gaven van zo’n bewegend Chinees schilderij in Afhaal Restaurant Shanghai. En nu, half augustus…

1958. Een warme namiddag op het strand. Zand, aangekoekt op de geribbelde buitenkant van de rode fles Exota, op het oranje rubbertje onderaan de witte dop van de beugel en binnen in de hals. Knarsend tussen mijn tanden bij het eten van de boterham met uitgedroogde pindakaas. Ik mag mee met een tante uit Limburg en haar 6 kinderen. Ze logeren in een…