Alle inzendingen over Beentjes

De dwerg Klijn Beentjes werd al zijn hele leven gepest en hij heeft er na verloop van tijd een dikke huid van gekregen. Het lukte hem steeds beter om de vele, vaak onverwachtse aanvallen te chargeren en te overwinnen.…

Petrus Antonius Jacobus Jozef (roepnaam: Piet) Beentjes is op een zondag eind april 1987 op Texel op mysterieuze wijze verdwenen. Indien hij rond die tijd is overleden, dan is hij 28 jaar geworden.…

Elke dag is Gedichtendag, zei Simon Vinkenoog. Dit is mijn uitdaging voor dit blog. Ik schrijf één jaar lang elke dag een nieuw bericht met één gedicht met honderd woorden als inleiding. Ik ben het blog begonnen op 3 april 2012 Het blog is te vinden op http://www.deliterairewerkplaats.nl gedichten punt en el Voor poëzie heb ik een paar…

En daar sta je dan, ooit viel een kabouter met beide beentjes in de lucht. Beperkt door de berk heb je nooit de vlucht kunnen nemen die je wilde, geen strepen waarop je kon staan want je had slechts stippen. Om de bast van de boom sta jij in kleine kring, als uit een sprookjesboek weggelopen, maar je komt niet verder.…

Het is een prachtige film, de beentjes – of butkes – van Sint Hildegard. De beentjes van Sint Hildegard liggen 73 uur lopen vanaf Almelo, althans, als je via het slot Bad Bentheim en het standbeeld van de Lorely in de Rijn gaat. Dat is best een tippel, maar daar gaat de film helemaal niet over.…

Mijn vriendin van lange jaren spartelde flink in het water en sloeg haar fragiele beentjes uit als een kikkervisje maar we zwommen in een klein, afgeschermd gedeelte van onze fraaie accommodatie, die overigens bezet was, zoals eerstdaags Zwembad "Stappegoor" door een menigte wilde rakkers die enthousiast een speeltoestel van geel plastic beklommen…

De stakerige, hulpeloze beentjes van de kinderen staken uit onder hun kledij. Het was op de dag van de Eerste Communie van het oudste kind en als cadeautje had ze een kalender gekregen met luikjes waarachter chocolaatjes schuilgingen. De jeugdige bruidjes waren in een lange processie door de wijk getrokken ter gelegenheid van het grote feest.…

Een eveneens nog zeer kinderlijke tekening van mijn hand in een schetsboek dat nog altijd in mijn bezit is, toont de fragiele, kwetsbare en stakerige beentjes en armpjes van mijn medescholieren. Men zou ze met een technische term ook "koppotelingen" kunnen noemen.…

De kwetsbare beentjes van de lieflijke baby rusten op de schoot van de moeder, die het meisje dat haar dochtertje is boven alles ter wereld liefheeft. We schrijven vijftiger jaren van de vorige eeuw. De moeder draagt een ouderwetse zijden jurk.…

Beentjes recht vooruit, de wolken zwevend tegemoet. Zonnestralen glimmend op de snoet. Snel het trapje op, vol ongeduld. Een hoge klim. Kriebels in de buik. Lichte twijfel en dan … hoppa, hobbelend glijden naar beneden. Mama vangt met open armen op. Met blote voeten, driftig drummen op een dolgedraaide ton.…

Enthousiast stuur ik met ze mee, mijn kleine beentjes trappen zich een ongeluk om ze bij te houden, alsof ik weer op een fraaie zomerzondag aan de veilige rechterkant van mijn pa mijn eerste schreden op het fietspad zet.…

Op die foto uit 1956 zie je mijn ouders; mijn breedgeschouderde, forse vader, nog jong, die met een liefdevolle, zorgzame blik zijn vrouw en kinderen beschouwt; mijn moeder, elegant in de zomerjurk, met de hulpeloze, zo kwetsbare baby op schoot, mijn zo dierbare zus, met stakerige beentjes, zo schuldeloos en onnozel nog, in mijn richting kijkend, ik…

Daar sta ik op de foto als baby; kwetsbaar, hulpeloos, onnozel en op andere foto's paradeert ons hele kleine gezin; vader, fors, gezet, indrukwekkend, naast onze nog lieftallige moeder aan zijn zijde; mijn zusje, een baby nog; haar stakerige, kwetsbare beentjes op de schoot van mama en ikzelf in een zomerjurkje, trouwhartig en liefdevol kijkend in…

De zwart-wit-foto's uit die verre, vervlogen, voorbije tijd tonen ons gezinnetje met een baby, een mollige baby met een lieflijk wit mutsje om het bolle, welgedane hoofdje, wiens hulpeloze, stakerige beentjes uitkomen onder het jurkje en rusten op mama's schoot.…

Vol wraakgevoelens kan ik onmogelijk nu al mijn verlies verwerken en neem ik met stampende kleine beentjes grote stappen. IK! Ik heb nog nooit niet een spelfout gemaakt! Ik heb nog nooit niet iets verkeerd geschreven. IK! Ik heb nog steeds nog nooit mooi niet een spelfout gemaakt! Hij! Is dat nu een meester? Wat? Hij? Een leraar?…

Schriele beentjes trappelden ongedurig in het rond, papieren dwarrelden op de vloer. De heer Bartels kwam tot zichzelf. ‘Verdomme, wát je ook bent, hou daar onmiddellijk mee op!’ ‘Wat ik ben? Zie je dat niet? Een djinn dus. Wees blij dat jij zo op mij lijkt, dat maakt je uitverkoren. Tref jíj het effe? Derde wens graag.’…

Met mijn korte beentjes leek het pad eindeloos. Stapje voor stapje kwam ik dichterbij mijn doel, de deur van mevrouw De Jong. Ik liep zonder te kloppen naar binnen. “Hallo, hier ben ik weer”, riep ik vrolijk. Mevrouw De Jong keek op van haar wasgoed en was zichtbaar verrast me te zien. “Hoe kom jij hier nu dan?”…

Haar kleine beentjes, gehuld in de zwarte pantalon had zij aanstellerig en parmantig onder zich gevouwen op de ongemakkelijke keukenstoel en ze neuzelde geaffecteerd en pseudo-emotioneel, een terminologie hanterend die zij kennelijk had aangetroffen en bijeengeraapt uit de talloze zelfhulpboeken die sinds mensenheugenis haar favoriete lectuur vormden…

Het jaar liep op z’n laatste beentjes en nog altijd gingen mensen naar boven, het gaat er niet om dat: het de tijd niet is - of dat het te vroeg is, want daar vraagt niemand naar, net als het begin van het nieuwe jaar.…

Waar Beentjes toch echt Goois erfgoed bezingt en Zevenbergen diverse Haagse varianten beoefent onthoudt Sylvia zich van rechtse vulling. Ze houdt het meest de middenoriëntatie aan, die van de taal.…

Echter in verband met mijn accidentje was het na het concert direct gedaan met mijn Robbie-verslaving en kwam ik weer met beide beentjes op de grond. Of het allemaal de moeite waard is geweest, hangt een beetje af van mijn schadepostje. Dat ik van het optreden heb genoten is in ieder geval een feit. En dat nemen ze me niet meer af.…

Of dus als een pony, maar die kan niet zo snel met haar korte pootjes (sorry natuurlijk beentjes). Ach, de ouders willen dat het allemaal niet te snel gaat voor het kind, dus voorzichtig aan. Bij iemand van middelbare leeftijd lopen tijd en paard gevoelsmatig ongeveer gelijk op. Soms even rustig aan en dan weer in gestrekte draf of galop.…

De auto's daar zijn net kinderen die de beentjes losgooien op de speelplaats. Het universitair ziekenhuis zelf. Ik schuifel er nu voorbij. Kan je het een toren noemen, of is het eerder een grote blok? Ik tel veertien verdiepingen van op het laatste stuk van het viaduct, uitlopend over twee grote vleugels.…

Een Amsterdammer als Cruijff werd, voor zo ver mogelijk, wel met beide beentjes op de grond gehouden. Zij, die Maradona tot God verklaarden, hebben hem zoals helaas in sommige gevallen gaat, zelf gekruisigd en Hij zal voor hen altijd een God en mythe blijven.…

." De 'Belofte' zat namelijk rechtop in de buik van haar moederheks, met gevouwen beentjes, lotuszit. Knappe doktertovenaar die haar eruit kreeg. Ze was niet van plan om mee te werken. Ze zat daar lekker. Warm en veilig. Buiten was het koud en ze voelde dat het ook niet zo veilig zou zijn.…

Oké, het zijn mooie beesten, maar ik vind een mens echt mooier en aantrekkelijker dan een orang-oetan met zijn lange armen, zijn korte dikke beentjes en zijn grote snufferd. Een ding moet ik toegeven: ze hebben mooie ogen. Maar wat heb je aan ogen waarvan je niet eens in de poppetjes mag kijken. Want voor je het weet ben je een uitdager.…

Hoe klein die beentjes van Emir ook zijn, als hij eerst z’n verkeerde uit bed zet heeft het drastische gevolgen. Niks willen, niet luisteren, traag eten, het zijn maar voorbeelden. Nog voordat Emir goed en wel op school zat had hij het al voor elkaar gekregen om de hele dag zonder Xbox te moeten doorbrengen.…

Het meisje loopt op wankele beentjes voor haar uit, het jongetje hangt, voorzien van een felgekleurde speen, als een couchpotato in wording, onderuit in zijn buggy. Verder draagt ze een baby van ondefinieerbaar geslacht in een gebreide zak voor haar buik en een volle juten tas aan haar zij.…

Ok, Oranje stond na veel gesukkel, dankzij het vlotte spel en de rappe beentjes van Robben, ineens 1-1 met Australië. De Aussies scoorden ondertussen al een tweede doelpunt! Wellicht heeft Van Gaal tijdens de rust zijn leeuwen eens flink zijn scherpe tanden laten zien en hen ongenadig hard wakker gebruld!…

Twee korte beentjes die heel hard kunnen lopen, maar dat niet al te vaak doen. Een goed ontwikkelde neus én een behoorlijk grote mond. Hij kijkt meestal vriendelijk, maar kan ook hééél boos kijken. Hoe het wezentje heet? Flib. Eigenlijk flibbertitsjebit, maar zo noemt niemand hem. Iedereen zegt Flib.…