Alle inzendingen over DANKBAAR

Mijn gebeden der ziel ... in alle dankbaarheid.…

Eenmaal in de warme bus op weg naar een warme plek, bedacht ik: "Wat is het héérlijk om dankbaarheid te zien", en voelde me voldaan.…

Als we al niet dankbaar zijn voor alle grote gaven die we ontvangen zonder dat we er om vragen. Hoe kunnen we dan verwachten dat God onze gebeden om dingen, die Hij voor ons niet geschikt acht, zal verhoren?…

Ik neem mij voor om vaker dankbaar te zijn voor een vriendelijke groet, die vaas met bloemen; het huis waar ik in mag wonen de zon, de maan, de sterren, die mooie wolken ja soms voor de regen. In stilte bid ik tot Hem dat ik dankbaar ben vandaag.…

Nu noemt zij mij mama Eva en ik ben trots, trots en dankbaar dat ondanks alles ik nu drie volwassen dochters heb. Glimlachend zet ik de foto terug op zijn plek. Wie weet komen er nog ooit kleinkinderen naast te staan.…

." Voor het eerst sinds de dood van zijn vrouw, was de oude man intens dankbaar voor zijn verdriet.…

En toen gingen ze weg en ik was alleen dankbaar voor alles wat ze hadden gedaan. Hun vertrouwen in mij heb ik niet beschaamd, hoe moeilijk het ook was: ik ben van de drugs af gegaan. Ik ben nu 6 jaar zonder gebruik en ondertussen probeer ik weer in het leven verder te gaan.…

Wat valt er nog te danken, waar is dankbaarheid gebleven maar dankbaarheid kan er toch zijn, heel dichtbij en heel onverwacht, spontaan uit de lucht vallend zo midden in de enorme polarisatie in ons binnenland waar negativisme de boventoon voert.…

Passie en dankbaarheid bewijzen een trouwe gids, naar 'die mogelijkheid' te zijn. "Wanneer is het gedaan met Kunst & cultuur?" Creativiteit antwoordt, met een glimlach: Misschien wanneer de zon stopt met schijnen. Eén ding staat vast, over Creativiteit. Ze heeft het laatste woord. Iets om dankbaar voor te zijn.…

Elke seconde dat ik leef, geniet ik met elke ademhaling dankbaar van mijn leven.…

Mijn innerlijke dankbaarheid draagt me door dit leven, als een ruwe diamant die nog mag worden geslepen.…

Voor een kleine moeite krijg je al veel dankbaarheid terug. Even de plantjes water geven, de melkbekertjes openmaken, een boodschap doorgeven of een paar minuten gewoon luisteren naar wat ze te zeggen hebben. ‘Mevrouw de Graaf, goedemiddag! U wilt graag oude kaas toch? Nou ik heb speciaal voor u een pakje overgehouden. Een fijne middag!’…

Het is een late avond. Buiten is het donker, het verkeer raast heen en weer. Met onder mijn ene arm een stapel wasgoed en in het andere een mok koffie, probeer ik mijn sleutel uit mijn zak op te duikelen. Na enig gemor aan het slot schiet de deur open en ontmoet ik de ruimte die me zo eigen is gemaakt. Ik laat me op een sofa ploffen, gooi mijn benen…

Even "stil zijn" voor de maaltijd is bekend en ook zeer te prijzen. Men dankt de Heer van al het leven voor de maaltijd, die genoten zal worden. Bewust of onbewust dankt men Hem daarbij tegelijk voor de grote en algehele samenstelling van de Schepping.…

Dit soort fantasieën maakten dat ze de meeste tijd erg dankbaar was. Dankbaar om niets volgens andere mensen. Dit bad kwam van de kringloop en er zaten 2 beschadigingen op. Gelukkig onder water, dus op het eerste gezicht merkte je er niets van.…

Ik ben blij en dankbaar dat de 8.5 ton zware Tiangong-1 niet op mijn dak c.q hoofd is terechtgekomen - wat op zich had gekund - maar ergens in de Stille Oceaan is neergestort.…

(voor Gabriela Zapolska (1857 - 1921)) Jij bent geboren als Maria Gabriela Stefania Korwin-Piotrowska op 30 maart 1857 in Podhajce, West-Oekraïne/Galicië. Jouw familie was rijke, Poolse landadel. Het grondgebied was destijds door Oostenrijk-Hongarije geannexeerd. Jouw vader Wincenty Kazimierz Jan Korwin-Piotrowska was een maarschalk van Volhynia,…

Dankbaar hoef ik dus niet te wezen. Uiteindelijk zullen alle woorden, zinnen verdwijnen. Misschien dat mei anders zal schrijven.…

Die had een verklaring voor Javads standvastige dankbaarheid. Let wel, zei hij, Javad komt uit een land waar de overheid iedereen elk moment voor wat dan ook kan arresteren. Dat was onder de Shah niet anders dan nu. Javad was corrupte overheden gewend, dus kon hij dankbaar zijn voor die uitnodiging.…

Profiteer, leer, deel en wees dankbaar.…

Een dankbare, Syrische vluchteling, die ons land bereikte, maakte een beeldhouwkunstwerk voor het Nederlandse volk, waarmee hij het christendom en de islam harmonieus verbond. Het tegenovergestelde van wat de IS-ers doen. Ik ben dolblij met die nieuwe Nederlander, die het algemeen cynisme in één klap onderuit haalt!...…

Ik ben hem nog altijd zéér dankbaar voor zijn rol in mijn gehele leven!…

Het ouderlijk huis is leeg, het doet vreemd aan en ik realiseer me, dat ik dankbaar ben dat ik beide ouders nog heb.…

Als in extase greep ze mijn beide handen, kennelijk veronderstellend in haar idealisme dat ik de "Godmens" zou zijn, "The benefactor of mankind", de grote weldoenster die al het leed kan wegnemen, die alle wonden kan helen. Haar oude en verweerde gezicht lichtte op in een hemelse glimlach. Maar de gaven schieten te kort. Mijn brevet van onvermogen…

Of hij - met ons - dankbaar is blijft dus ook in het ongewisse. Dit is het verhaal bij de foto's van Marien van Osch op de link onder!…

Een zomeravond neigt ten einde Een lichte bries zet het geboomte aan mijn venster in beweging De donder rommelt in de verte Vandaag ben ik achtenzestig jaar oud geworden De levensavond breekt aan maar het leven is rijk geweest rijk door leed en loutering Ik ben een kind van het warmste seizoen, van de zomer die ik liefheb als de Natuur, als…

Vele dichters trokken dankbaar dankbare brede publieken. Ik zag ze glunderen van troubadour Maarten Willems, Hagenees Gerrit Vennema, droogkomiek Hans Clavin tot quizpoëet Joyce Hes. Tussendoor wandelde ik achter Sylvia Hubers aan. Hoe enerverend, zoveel belangwekkende voordraaggrage dichters.…

Moe voldaan en een ervaring rijker nemen we applaus in ontvangst en buigen samen heel, heel diep voor ons dankbare publiek. Ze moesten eens weten hoe dankbaar wij wel niet zijn.…

...en toen ik bijkwam uit de narcose op de verkoeverkamer hoorde ik dat namen van personen weerklonken en zag ik dat de verpleegkundigen in hun groene kledij bedrijvig af en aan liepen. Tenslotte trad de gynaecoloog aan mijn bed en hij sprak de woorden uit die mij, na alle spanningen, zielsgelukkig zouden maken: "Er zijn twee onschuldige poliepjes…

Ik geloof, dat ik hier mee een zeer dankbaar mens kan zijn en blijven. Ik geef haar alle eer, die zij nu verdient! Wat rest mij verder te zeggen?…