Alle inzendingen over De leegte

'Leegte,' zegt de solozeezeiler Henk de Velde, 'zou het vijfde element moeten zijn.' Naast water, aarde, lucht en vuur. Leegte is meer dan weidsheid, of niks zien, of stilte. Het is een ervaring. Leegte gaat vaak samen met afzondering, isolatie. Leegte bevindt zich vaak ergens tussen.…

Leegte heerst in mijn innerlijk; de leegte van een eindeloze woestijn waarvan ik de zandkorrels schijn te moeten tellen. De stralende legende van onze liefde en vriendschap kwam ten einde......…

Ik zou gaarne een leegte achterlaten.…

Dit gesprek is als woordelijke leegte stilzwijgend bedoeld.…

De leegte waaruit creatie voorkomt stemt tot nadenken.…

Wie niet écht wil kijken, ziet nooit de leegte in andermans ogen.…

De eeuwigheid is nu nieuw Er is leegte die men door oefenen afdwingt en er is leegte die men als genade krijgt. Deze laatste is de echte, levende leegte die ook volheid is. Afgedwongen leegte is meestal steriel, maar zelfs in dat geval kan de inspanning maken dat men plots toch de echte leegte krijgt.…

Een lege plek, terwijl je niet weet waarmee die gevuld moet worden waardoor de leegte hiervan ook niet kan worden omschreven. Het is een lege plek, een plek waarvan niemand weet dat die leeg is. Een plek die zo nu en dan zomaar opdoemt. Met niets, geen woord, geen gebaar of een gevoel, is deze plek te beschrijven.…

Ik voel mijn lichaam een grote leegte in mijn buik injecteren. Een lichte leegte welteverstaan, want ik voel het in een behoorlijk tempo naar boven stijgen. Ik weet wat er gebeurd. Mijn hart werkt als een bezetene en zorgt er goed voor dat die lichte leegte zo snel mogelijk in alle hoeken van mijn lichaam wordt gepompt.…

Hoe verwoord je immers de leegte die je ervaart? Als een een soort knagend gevoel dat maar niet wil loslaten, maar dat je tegelijkertijd omhelst? Een gevoel waardoor je jezelf geen 2 seconden kan focussen op om het even wat, omdat al waar je bovenkamer mee bezig is, het vullen is van de leegte met herinneringen aan haar?…

Ik had mezelf van de rots kunnen gooien, maar ik wist dat die leegte mijn leegte niet kon vervullen.…

Het aftreden van VVD'er René Leegte als Tweede Kamerlid vanwege onzorgvuldig handelen leidt in Groningen niet tot een schok. Integendeel: men is er wel content mee.…

Zo is ook de leegte in mijn hart nu de liefde geweken en weggevlucht is......…

Door mij heeft ze de leegte overwonnen die mijn vader achterliet toen hij wegging. Wie zal de leegte vullen die ik achterlaat? En zal ze het wel ooit accepteren, ons huwelijk, want het zal een stuk moeilijker worden zonder acceptatie, zonder haar aanwezigheid op de mooiste dag van mijn leven. Zal het dan nog wel de mooiste dag van mijn leven zijn?…

Wondschok Ik had je aan mijn hart geketend als mijn kostbaarste verworvenheid, maar je scheurde je los De gapende wonden schrijnen en pijnigen mij Mijn rode rozen konden niets verzachten, niets vergoeden Ik strek mijn handen uit; tevergeefs grijp ik in de leegte om mij heen wrok en rancune heersen in je hart…

De hersens gaan er echter tegen in en zeggen, vul me op die leegte maar zo werkt het niet.…

De afstand tussen de diepste eenzaamheid en vertwijfeling en de toppen van het geluk is een afstand die in lichtjaren niet te meten is; voor de schizofrenen zijn er de leegte en de wanhoop als voor weinig anderen.....…

Na een deken van rust die op mijn schouders werd gelegd, durfde ik de leegte toe te laten. Toen drong pas de knal van het schot tot me door.…

Ik verslik me in deze gedachtes en zonder mezelf af in leegte, waarin niets moet, maar alles mag. Alles is goed zoals het is, het is zoals het is, het wordt nooit anders dan het is en het is noch goed of kwaad, noch mooi of lelijk. Is deze leegte dan niet armoedig in je gedachten? Nee, want die leegte is dat alles wat is!!…

De leegte is overweldigend, eenzaam worstel ik mij door het publiek naar de bar om een glaasje wijn te bemachtigen. Sfeer proef ik, maar niet wat er ooit was. Morgen ga ik terug naar de plek waar ik hem heb achter gelaten, verwacht verwelkte bloemenpracht. Ik troost mezelf met de gedachte dat het iedereen zo zal vergaan.…

Ik vind de leegte die er nu onstaat op inzendingen, zonder cijfersysteem bedoel ik, vervelend en ik wil toch graag een stapje verder komen. Hier heb ik reacties van anderen voor nodig.…

Als men een blik werpt door het geboomte dat onze woningen sinds jaar en dag gescheiden heeft gehouden, ziet men de hooggelegen vensters en neemt men de leegte waar die tevens zozeer in het leven van mijn overbuurvrouw had postgevat. De dagen duurden lang in het flatje aan de andere kant van het geboomte.…

Terwijl de stilte in de wakker wordende dag hoorbaar hangt en tijd overbrugt, kan leegte de bron van gedachten zijn. Het zoet geurende gras in de vochtige dauw voelde strelend fris aan mijn voeten. De damp van mijn adem zweefde lui in de stille, tintelende lucht. Ontluikend besef dat de wortels van mijn oorsprong het toekomstbeeld aanraken.…

Ik doe al mijn materie weg om de volkomen leegte te omarmen. Ik weet wel dat dat depressie heet, maar wat kan ik anders? Mijn geloof in de menselijke liefde is voorgoed verdwenen. Ik twijfel zelfs aan God. De dood rest. Hoe verdrietig!…

Zo vermoeiend, zo vol van leegte dat het bestaan ervan gewoon eng is. Je afvragen hoe het ooit zo ver heeft kunnen komen heeft geen zin. Je afvragen hoe je er doorkomt met zo weinig mogelijk kleerscheuren om weer verder te kunnen gaan. Het zien van het licht aan het einde van die donkere tunnel: ik zie het niet, ik durf er niet in te gaan.…

"Losgelaten" door de GGZ is zij aan haar lot overgelaten en nu gapen leegte en zinloosheid haar aan als met wijdopengesperde, angstaanjagende ogen. Ik noem haar bij de naam die nog weinigen uitspreken: "Trudy"…

Onze centrale toegangsdeur vertoont een onheilspellende, gapende leegte op de plaats van het vroegere naamplaatje. Een bacterie en een maagbloeding luidden het einde in en het "Stadsnieuws" vermeldde het feit. Maar wat was haar vriend, mijn bovenbuurman, verbaasd toen ik aan zijn voordeur kwam condoleren.…

Leegte en eenzaamheid heersen en er bestaat een vacature voor een partner in het lits-jumeaux. Het petieterige hondje met de cognackleurige vacht, de laatste metgezel van mevrouw, met de naam "Ossi" kan nooit meer het onherstelbare verlies goedmaken...…

Hij heft me door zijn blikken uit het wilde, woeste water van twijfel en vertwijfeling, zodat ik me spoedig op de hoogvlakte van zijn liefde bevind, veilig voor de laagte, voor de grauwheid en leegte....…

Mijn tranen zullen door hen niet gestelpt worden; mijn leegte zullen zij niet vullen. Zij gaven een brevet van grenzeloos onvermogen af.…