Alle inzendingen over De weg van de hoop

Halverwege deze maand verschijnt 'De weg van de hoop' bij uitgeverij Van Gennep, een vertaling uit het Frans van het actuele pamflet 'Le chemin de l'espérance' van de heren Stéphane Hessel en Edgar Morin, respectievelijk een dichter en een filosoof.…

Weg ziel, weg hoop op hiernamaals. En dan je zogenaamde dierbaren die je uitstrooien over een weide waar - je zal het zien - net dan een stevige wind opsteekt, zodat je zeker naar alle kanten vliegt. Nee, geef mij dan maar de wormen.…

Ik hoop het wel.…

Te lang negeerden we de waarheid, die ons vertelde Verdriet onder ogen te komen, toen was uiteindelijk de weg naar onze hoop te lang om vol te houden. Voor jou dan, jij was nog klein. Soms leidde imperfectie naar perfectie, hield het de weegschaal van de wereld in balans. Niet dat ik niet blij was je te ontmoeten. Integendeel.…

Ik heb ook even de website van blik op de weg bekeken. Ik citeer even: “Wij als redactie van 'Blik op de Weg' bedrijven geen sensatiejournalistiek en willen dan ook liever niet gerekend worden tot de zogenaamde reality-tv.…

Ik ben even weg.…

Ik herinner me nog dat nummer "Ouwe lullen moeten weg" van deze heren onder de noemer The Rules. Inmiddels hebben zij een respectabele leeftijd bereikt, ergo, Koot en Bie kunnen bij de vuilniszak op de stoep. Na tienen, uiteraard.…

Waar een wil is, is een weg. Feit: velen willen weg.…

'Een groot deel van de 80 km-wegen in Nederland is te smal. Dat stelt de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV) in een rapport.' O ja, hoezo dan? 'Met een breedte van 7,5 meter behoren onze provinciale wegen tot de krapste ter wereld.' Ja, allicht.…

Maandag 2 November, een toevallig sms berichtje Niet schrikken, maar wat doe je? Juist je schrikt Gurien is overleden! Bam, mijn lijf verzwaard, maag wordt een klomp Guur!? Dood?! Waarom? Maandag 2 November, de sms’jes volgen elkaar op Na drie uur druk ik op ‘t hoorntje Heb je even tijd, een telefoonboek tikken is niks! Ik hoor een Gurien-lach…

Weg Niet altijd wijst de weg zichzelf. Er zijn er die zich verliezen in steeds meer en steeds minder doorzichtige stenige zijpaden, in omhoog en omlaag zonder duidelijk doel, en nog altijd is het een weg, met de sporen die daarop wijzen.…

Flink wat miljoenen zaten te kijken hoe de minister op tv probeerde uit te leggen dat de regels, ofwel de maatregelen zouden worden verscherpt, zeg maar met geslepen messen. Bedroefd zaten veel mensen aan te horen en kijken wat hen nu weer boven het hoofd zou hangen en dat is heel wat. Geen hele lock down maar we zitten er tegenaan. Het aantal besmettingen…

Maar ergens in de diepte, ver weg, in de krochten der aarde, leeft een man. Eenzaam maar vol hoop, hoop de redding. Hij werkte in de keuken van 'Chez Suzanne', het beste restaurant in de stad, drie Michelinsterren, met kans op meer. Hij voelde de grond onder zich wegzakken. Hij voelde hoe hij in de aarde verdween. Hij hoorde het gegil.…

Misschien vreemd, maar ik had twee borrelglaasjes meegenomen en proostend bij elkaar op het graf gezet, berusting vond ik vijf minuten later op een rustiek bankje, draaide in stilte een shaggie en kringelde hoop in rook. Deze avond schrijft de nacht in een ochtend die mag worden verwacht.…

Mijn naïeve hoop ben ik bijna kwijt. Eigenlijk hoop ik soms op niets meer, omdat de hoop zo vaak wordt bedrogen. Ik hoop op mensen die hun beloftes nakomen. Nooit of heel weinig doen ze dat. Toch als er één mens zijn belofte toch nakomt, ben ik direct weer vol vertrouwen. Het komt allemaal wel goed bedenk ik me dan.…

Hoop en bodem, gelijk een bermbom ingeslagen, moedertjelief en god staan verbijsterd aan de zijlijn. Hoop, meer niet.…

Hoop meer hoop!…

Soms, wanneer ik doodmoe word van al het eindeloos geklets, wanneer er weer eens politiekers hun beloften niet nakomen en dan akelig glimlachen zoals een schoonmoeder tijdens de echtscheidingsprocedure van haar schoonzoon, wanneer volksmenners mij doen denken aan snot op een deurklink, wanneer mensen het recht menen te hebben niet beledigd te worden…

Hoop is big bussiness, ook voor Antoinette van de Zorg en de Radar. Vasten, periodiek uithongeren is haar boodschap en dan krijg je het allemaal niet. Hetgeen natuurlijk weer tot felle debatten met echte wetenschappers leidt. Dokter Moerman wist het destijds ook zeker met zijn dieet dat later als kwakzalverij werd ontmaskerd.…

De Heere was weg. Hij was gegaan naar de plaats waarvan Hij had getuigd. Hij was nu bij Zijn Vader. En het enige wat ze nog hadden was de herinnering. Daarbij de woorden die Hij had gesproken. De belofte die had geklonken. Ik zal u geen wezen laten. Er kwam een tijd van verwachten. Een tijd van hoop. Een tijd van uitzien.…

Langzamerhand nadert mijn levensavond. Berustend afwachten maar? Die avond kan nog voor de grootste verrassingen zorgen!…

Verheugend is het dat overal in de wereld van God wordt getuigd. Jammer genoeg getuigt lang niet heel de wereld van God.…

In sterke gelovigen huist de gedachte: Lijden kan en mag tenslotte leiden naar des te meer heerlijkheid.…

Hoop, het enige positieve dat in de doos van Pandora zat, is niet kunnen ontsnappen. Is er dan geen hoop? Jawel, maar hoop is geen rondzwevende stof. Hoop zit in elk van ons, in ons denken en in ons zijn. Hoop is niet "iets willen", bijvoorbeeld: "ik hoop dat ik dit krijg" is fout.…

We moeten de hoop laten varen op de deinende baren van de machtige oceaan. Hoop en angst komen voort uit een gevoel van onvolmaaktheid. Het onvermogen om te kunnen voldoen aan de eisen van het dwingende ego, die het zijn wil vervormen naar een idealistische grootheid. Die de angst voor mislukking aanwakkert en de hoop op slagen stimuleert.…

denk aan de knoopjes) een klein sprankje hoop naar binnen, een straaltje van de nieuwe zonnekoning: Emmanuel (de verlosser) Macron. Dit is populisme van de bovenste plank. Populisme voor de hogere klasse.…

denk aan de knoopjes) een klein sprankje hoop naar binnen, een straaltje van de nieuwe zonnekoning: Emmanuel (de verlosser) Macron. Dit is populisme van de bovenste plank. Populisme voor de hogere klasse.…

Een kilometers lange stoet met de Sint op een schimmel, een legertje van tachtig zwarte pieten, twintig praalwagens en één miljoen mensen langs de weg.…

‘Ik was even anders weg!’…

Je kunt voor 50 euro een gat in de weg kopen en de vulploeg doet er dan een leuk plaatje in met jouw tekst. Dat zou ik meteen doen. Je bent een keer 50 euro kwijt, maar het is tenminste voor een goed doel. Stiekem kijk ik met andere ogen naar die gaten. Ik heb er zelfs al eentje uitgezocht.…