Alle inzendingen over De zee

...geven. En ik tors de vrijheid op mijn schouders en ik schreeuw… De zee

...het niets zie ik in de verte zijn machtige vin uit het water komen, en voordat ik goed na kan denken over de gevolgen, stap ik het water in, mijn zeeman tegemoet. Hij lacht en wenkt en als hij dichtbij genoeg is pakt hij mijn hand, ik voel warmte door me heen stromen en volg hem, de diepte in...

...toestromen, druk gebarend keken ze omhoog. Daar kwamen de lifeguards, voordat ik kon verzuipen in zee bedolven onder de parachute wisten ze me op te vangen.

Er zijn visjes genoeg in de zee.

...alles overstemmend geweld bij storm. De ruige woestheid en de tedere kleurenpracht, zo afwisselend is de zee. Elk seizoen een eigen melodie met de wind als dirigent.

...laat schijnen. In veertig jaar is er niets veranderd. Ik ga naast hem staan. Gezichten vol oceanen kijken elkaar aan. Witte haren ontmoeten witte haren. Hij pakt mijn hand. We lopen samen de zee in tot de witte haren de golven niet meer kunnen weerstaan. De ochtendzon toont een strakke...

...vol genegenheid. Ze was alleen achtergebleven, met haar tranen en haar herinneringen. Ze was volwassen, volwassen, en de enige herinnering aan hem was de zee. Hij, hij was een kind van de jeugd, zou altijd stil blijven staan en toch doorgaan, zo veel verder dan zij ooit zou komen. En ze...

...achterblijven. De wind waait haar golvend haar verward tegen de spetterende avondzon, het grijs licht rood op naar de grens van het bestaan, een zee van tijd mondt uit in een onmetelijke oceaan. Dag, lieve oude dame, ik liet mijn voetsporen achter op de vloedlijn, maar u heeft mij overspoeld.

...stil spiedend hert. Die krioelende kleine vissen, die toch wel voor een talrijk nageslacht zorgen, dat is wat anders. En deze kleine bewoners van de zee smaken heerlijk. Fijn geperste sardientjes strelen zacht en aangenaam walsende tong en gehemeltebogen. Krijgen en genieten blijft...

...print uit en dan is zijn pakje shag op en hij is blij met zijn kleine avontuurtje een dagje aan zee even weg van zijn kleine kamertje waar hij veel alleen is.

...en wensen. De vrouw liet de maan en de zee hun werk doen. Ze liet los wat niet was. En ze vertrouwde erop dat alles wat bij haar hoorde bij haar terugkomen zou. Misschien wel eerder dan ze dacht. Met die gedachte ging de vrouw vroeg slapen. Want ze was moe. Moe als drie uur in de nacht....

Wij liepen, een beetje verloren, langs de vloedlijn. Glorend daglicht gleed warmlentend in mijn hand in jouw hand, de golven gingen kopje onder. Wij liepen verder dan het land, verder dan het strand, wij hadden alle tijd. Wij liepen hand in hand, een zee aan tijd.

...3 weken heel veel (schaak)pommeranten acte de présence geven in Wijk aan Zee.

...beeld, zijn de containerschepen in de verte op zee. Ze varen rustig voorbij. Ze geven ons alleen maar een indruk hoe klein alles is wat wij creëren met materialen. Boten met stapels containers zijn minutieus in de verte. Ze stellen niks voor in dit machtige beeld van de strakgetrokken lijn aan...

soms is het nódig om water naar de zee te dragen

...zee naar westhoek maar daar was het koud maar zee is mooi ik maakte foto's en toen naar Margreet weer taart een praatje tekeningen van Silke en toen nog muziek en een lamp en lego en toen weer naar huis even een traantje en slapen ik heb ook van familie nog kaarten gekregen en Remco en Simon...

Perfect willen zijn is hetzelfde als water naar de zee dragen.

...naar vermiljoen en goudgerande grijsreeksen. De zee kabbelt fluoriserend en komt, golf na golf, oplichtend aan land, raakt het stille strand, laat mij woordenloos achter. Maar ik heb alle tijd, want de tijd is hier afwezig, mijn bestaan golft heen en weer, keer op keer, strandt water op land in...

Er is een zee van tijd als je dorst hebt. Je pikt de poes gewoon niet.

...wat voor mij nog mogelijk zal zijn... Eens wilde ik eveneens met geheven zeilen de zee van mijn leven en toekomst bevaren; stormde ik daar op aan; nu is mijn leven een kalme zee zonder rimpelingen of golven maar ik tors het gewicht, de rijkdom en de schat van mijn achtenzestig...

...Petieterige figuurtjes bewogen in de verte op de uitgestrekte vlakte die de zee begrenst.

Zee aan liefde. Liefde is als eb en vloed, een nimmer aflatend getij dat geeft en neemt.

Een zee is nooit ruw. Het is de wind die de golven veroorzaakt. Net als mensen die zich door anderen laten beïnvloeden.

...eerst een flinke slok had genomen.   Boven de zee vlogen wat krijsende meeuwen. Bjarne zag dat ze vis hadden gevonden. De elegante Kees haalde een notitieblok te voorschijn. “Even iets opschrijven voor mijn gedichten Bjarne” zei hij met een stoere blonde grijns op zijn gezicht.   Voor...

...niet een die zich laat meevoeren in de maalstroom van steeds onstuimiger golven in een zee van immer woeliger baren.

...je, als iemand vindt, dat er teveel zout in de zee zit, dan moet je dat niet drinken, als iemand vind dat er niet gestrooid mag worden met zout, tja dan moet je glibberen met alle nare gevolgen van dien, maar als je een zoutloze maaltijd moet eten, zonder dat de dokter dit heeft bevolen, nou...

De toeschouwers bij het Tata Steel Chess Tournament in Wijk aan Zee - dat de afgelopen weken voor de 75e keer werd gehouden - stonden er gekleurd op.

...aan de verzwelgende lust van de immer hongerige zee. Ze lagen daar in rijen opgeworpen. Als een komeet met een sliert zand dat op de wind was heroverd. Het witte schuim dat eens de voortrollende golvenvloed als eerste regiment stoottroepen vooraf was gegaan. Een zwarte restant van een eend...

Het gebeurt niet vaak dat alle Nederlanders in de Hoofdgroep van het Tatasteelchesstournament in Wijk aan Zee winnen. Vandaag lukte het wel aan Giri en Van Wely. Bravo!

...in de avond lag de Pier tot ver in zee te schitteren met haar vele lichtjes, sloegen we de zonsondergang gade en keerden we tenslotte huiswaarts en sloeg ik de bijzondere ervaringen op in mijn brein en bewustzijn om ze nooit meer te vergeten en om er op dit moment over te...