Alle inzendingen over De zee

En opeens in verte zie ik de zee, zo dichtbij …na al die dagen en nog langere nachten, van niet verder kunnen De zee eindeloos wachten, ik zal kruipen: want ik ruik het water en het leven en uiteindelijk, weiger ik de vijand mijn hart en ziel te geven. En ik tors de vrijheid op mijn schouders en ik schreeuw… De zee…

Ik weet dat ik zee-anna moet gaan vertellen dat de nacht op zee gevolgen heeft gehad en besluit om meteen naar haar toe te gaan. Opnieuw ligt het strand er verlaten bij en ik ga naar de vloedlijn, fluister "zee-anna kun je zee-táh voor me roepen?"…

De stromingen van de zee zijn verraderlijk, vooral de zogenaamde muien: je kunt ernaast staan zonder dat je het doorhebt, en één stap opzij is genoeg om door de stroom mee de zee in te worden gezogen. Advies van de lifeguard: laat je meevoeren, de zee in. Zodra de stroming afneemt, zwem je een stukje parallel aan de kust.…

Daar kwamen de lifeguards, voordat ik kon verzuipen in zee bedolven onder de parachute wisten ze me op te vangen.…

Er zijn visjes genoeg in de zee.…

Alleen de zee is de constante factor; ze golft af en aan in al die verschillende kleuren van grijs, groen tot baby blauw en zelfs zilver wit. De zee. Prachtige plas water. Onweerstaanbare verleiding. Aantrekkelijk als een megamagneet. De zee met het gebulder als de golven hoog opduiken door de wind.…

De zee is voor mij een gesloten boek. Ik verbied het ze. Ik durf niet meer naar zee. De ingegooide ruiten, de dwangbuizen, de therapie, ik kan het niet aan. Maar die kleine is zo wild. Ik kan haar niet weerstaan. Ik wil haar borsten rood zien verbranden aan zee. Ik wil dat hij over mijn schouder met mij mee kijkt en haar goed zal keuren.…

Vrijheid aan de zee. Want de zee was alles, en toch slechts een achtergrond voor de liefde. Maar de zee is niet veranderd, en zij wel. Zij wel, meer dan ze ooit had kunnen denken en veel, veel meer als ze zou willen. En ze was hem kwijtgeraakt. Ze had alles verpest, teniet gedaan. Door volwassen te worden.…

Zij is als de zee, warrelend watergolvend trekt ze me bij de enkels onderuit, spuit het natte zand tussen m'n tenen. De oude dame is gis, maar haar gebeuk op de kust is slechts een bede om rust, de vloed komt alleen maar op in het besef dat schelpen ebbend achterblijven.…

Die schepen op de oceaan en kleinere zee trachten veel dieren te vangen. Wat moeten we daarvan denken? Felle haat voelt men voor de walvisjacht, die de prachtige vorsten der zee zo heeft teruggedrongen en er weinig van heeft overgelaten. Was die zachtzinnige reus niet in tel bij het natte scheppingsgewaad, dat zo sierlijk golfde?…

DAGJE AAN ZEE MET FOP Foppe kan erg weinig maar heeft wel fantasie. Voor zijn moeder moet hij een verhaaltje schrijven over zee want daar woont hij nu ver van mama af. Hij fietst van franeker naar harlingen en stopt heel vaak onderweg wegens moeheid. Aan zee ziet hij boten naar de eilanden hij stapt zomaar op.…

De maan bewoog zoals de zee. Haar geliefde zee, die ze al een paar maanden niet meer gezien had. Haar grote vriend de zee, die altijd geeft, maar altijd ook weer neemt. Die liefdevol zoveel moois aanspoelt, maar even wreed weer meeneemt wat je graag houden wilt. Zo was het jaar verlopen dat achter haar lag.…

Wij liepen hand in hand, een zee aan tijd.…

Feit is dat de komende 3 weken heel veel (schaak)pommeranten acte de présence geven in Wijk aan Zee.…

De horizon aan zee heeft dat voor mij wel. Ten eerste is hij breed. Je voelt dat de aarde rond is. Als ik mijn hoofd van links naar rechts beweeg krult de horizon om me heen. Ik zit in de cockpit die het einde van de wereld ziet. Daarnaast is een zee-horizon natuurlijker.…

soms is het nódig om water naar de zee te dragen…

Mijn zevenenveertigste verjaardag was in Franeker, mama kwam langs met leuke dingetjes en taart en feliciteerde mij ik houd erg van haar en mis haar en hoop dat ze in de buurt komt toen gingen wij naar zee naar westhoek maar daar was het koud maar zee is mooi ik maakte foto's en toen naar Margreet weer taart een praatje tekeningen van Silke en toen…

Perfect willen zijn is hetzelfde als water naar de zee dragen.…

De zee kabbelt fluoriserend en komt, golf na golf, oplichtend aan land, raakt het stille strand, laat mij woordenloos achter. Maar ik heb alle tijd, want de tijd is hier afwezig, mijn bestaan golft heen en weer, keer op keer, strandt water op land in eeuwige beweging.…

Er is een zee van tijd als je dorst hebt. Je pikt de poes gewoon niet.…

Eens wilde ik eveneens met geheven zeilen de zee van mijn leven en toekomst bevaren; stormde ik daar op aan; nu is mijn leven een kalme zee zonder rimpelingen of golven maar ik tors het gewicht, de rijkdom en de schat van mijn achtenzestig levensjaren.... De jongeren zouden mijn kinderen kunnen zijn, maar mijn lichaam droeg nooit een kind.....…

Petieterige figuurtjes bewogen in de verte op de uitgestrekte vlakte die de zee begrenst.…

Zee aan liefde. Liefde is als eb en vloed, een nimmer aflatend getij dat geeft en neemt.…

Een zee is nooit ruw. Het is de wind die de golven veroorzaakt. Net als mensen die zich door anderen laten beïnvloeden.…

Het was of de jeugdige Bjarne Gosse de zee voor het eerst zag. Want het was de zee van Kees. De Kees waar hij mee in zee ging. De zee van Kees en Bjarne. Dat maakte Bjarne blij. Kees Broodakker wilde ergens gaan liggen. Ze legden de grote handdoeken op het rulle zand. Wat er toen gebeurde zou Bjarne nooit vergeten.…

Het verdient, gelet op het danig teruggelopen aantal dichtende lezers en schrijvers, aanbeveling om deze plek weer een zee van stilte te laten zijn en niet een die zich laat meevoeren in de maalstroom van steeds onstuimiger golven in een zee van immer woeliger baren.…

Niet op straat, want dan betekend dat gladheid, maar ook de zee, die kan mijn bekoring wel wegdragen, die zee, is een prachtig fenomeen, een eindeloze vlakte.…

De toeschouwers bij het Tata Steel Chess Tournament in Wijk aan Zee - dat de afgelopen weken voor de 75e keer werd gehouden - stonden er gekleurd op.…

De zee was nog tamelijk woest en had de vloedlijn afgelopen nacht tot vlak bij de eerste begroeiing gebracht. Ik liep langs het zwarte spoor en speurde tussen de aangespoelde schelpen naar onbekende contouren die de zee had moeten prijs geven.…

Het gebeurt niet vaak dat alle Nederlanders in de Hoofdgroep van het Tatasteelchesstournament in Wijk aan Zee winnen. Vandaag lukte het wel aan Giri en Van Wely. Bravo!…