Alle inzendingen over Deelen

Er zijn verschillende manieren om iemand te bemoedigen. Het kan door een eenvoudig gebaar, zoals een schouderklopje, of een positief woord naar iemand toe. Zelf heb ik in een moeilijke periode veel gehad aan muziek. Ik heb een nummer bewerkt, geschreven door mijn broer en heb daardoor veel...

Zomer 1945. In een Duits cafeetje drink ik, Nederlandse tolk in het Britse bezettingsleger, een glaasje ‘prik’(Sprudelwasser). Dan hoor ik het getik van een stok tegen de poten van mijn tafeltje en zie een blinde man. ‘Ist es gestattet?’ vraagt hij. En even later zit hij tegenover...

Begin maart 1945 was ons Britse Military Government Detachement ondergebracht in een doktershuis in Kapellen (Rijnland). Op een morgen schuifelde een vrouw van een jaar of vijftig het kantoortje binnen waar deze tolk zat om zo goed mogelijk informatie aan de burgers te geven over van alles en...

Stel je voor, net 21 jaar, en dan elke week bijeenkomen met een Britse Medical Officer, een vertegenwoordiger van het gemeentebestuur van Goslar in de Harz en een Duitse arts om te praten over VD (veneral diseases, wat we tegenwoordig SOA noemen, dus geslachtsziekten) bij Britse...

Corporal Dixon, een van de chauffeurs van ons detachement, was beroepssoldaat. Geboren uit een Indiase moeder en een Engelse vader in het toenmalige Brits-Indië had hij al op veel plaatsen het Britse Imperium gediend. Een kalme, tengere en pezige man, die op alles raad wist en zich nooit...

In het dorpskerkje van Materborn in het Rijnland waren in februari 1945 zo’n 500 dorpelingen ondergebracht. Ik was er door ons Military Government detachement op mijn eentje achtergelaten om een oogje in het zeil te houden. Het behoorde o.m. tot mijn taak om met de slager en een paar oude...

In Marche (Ardennen), op 10 januari 1945, met een Engelse majoor bij een burgemeester op bezoek. Vraag van de majoor, die ik moest vertalen: ‘Are there still any pigeons in your village?’(Onderliggende gedachte was dat postduiven berichten kunnen overvliegen naar de vijand.) Deze tolk...

Ik kom laat thuis. Het huis is donker, de gordijnen dichtgetrokken, het slaapkamerraam op een kier. Op het tuinpad sta ik stil, kijk naar boven en zie hoe de vitrage naar buiten wappert. Witte vlag. Welkom. Binnen leg ik mijn sleutels naast jouw sleutels en hang ik mijn jas naast jouw jas. Ik...

Suriname, Wan blaka dei (een zwarte dag) Rust, verstoor mijn denken niet…niet op dit ogenblik roep mij niet om waar dan ook naar te kijken… vandaag heeft het gezang van de kreek mij tot zich geroepen. Rust, Mi gado, vanmorgen wisten we het nog niet. we laten onze...

verbeter de wereld.. De man begon zich gelijk te verdedigen toen hij de filmploeg zag. voordat hij echter goed op gang kon komen, onderbrak de dame aan zijn zijde het verhaal. U moet ons begrijpen verbeter de wereld.. zoiets dat kan gewoon niet van de ene op de andere dag…is het...

Tot wie spreek ik? ai, mamma het is met mij uw zoon. Ach, mie gudu, zo fijn je te horen. hoe is het daar en met je vrouw? ik wilde je laten weten mamma, ze heeft me verlaten… het telefoongesprek mijn gunst jongen en waar is ze gegaan?? ze is toch de jongste niet meer? zeg me.. was...

Eenzaam maar met een hart vol liefde voor de natuur loop ik langs het strand. Met mijn blote voeten in het koude water. Er is helemaal geen warmte te vinden in de woeste golven of in de trieste duinen. Toch heb ik het warm. Mijn wangen gloeien en mijn vingers tintelen. Mijn haren waaien wild...

Korte inhoud van het voorafgaande Olifant en Muis begonnen vol hoop maar hun relatie wordt steeds slechter. Ze zijn inmiddels in therapie bij het Paard. Olifant lag in bed maar hij kon de slaap niet vatten. Ze moesten over geld praten. Muis ging er een groot bedrag op achteruit. Dat betekende...

Een stroomversnelling, zo is het 't beste te omschrijven, want ineens gaat alles snel, zeg maar supersnel. Afspraken werden ineens nagekomen, de scootmbiel oftewel de "gemeente-cabrio" zoals ze hem noemt werd afgeleverd door een koerier. Een alleraardigste man die totaal geen kaas gegeten had...

Naar aanleiding van de reacties op zowel het verhaal van 18-9 als de hartenkreet 'de breuk' een vervolg, omdat er blijkbaar zoveel achter de deuren gebeurt, zoveel wat het daglicht niet kan verdragen, zoveel wat de kinderen moeten meemaken en doorstaan, dat er zo langzaamaan meer in de openheid...

Nathalie en Lisette liepen over het Spaanse strand. ‘’ Laten we volleybal gaan spelen, als echte beachgirls,’’zei Nathalie. Ze haalde een volleybal tevoorschijn. Nathalie sloeg op en Lisette speelde terug, Nathalie gaf een harde tik tegen de bal en Lisette miste. Lisette bukte, pakte...

Warempel ik had er een BOEK over moeten schrijven, nog niet eerder was ik het voorbeeld van pure en wanstaltige narigheid omtrent de simpele aanschaf van een bankstel en nou zeg ik bankstel maar in feite gaat het om een drie- en tweezits bank. We hadden afgelopen week dus week nummer 47 en tja,...

En dan begin ik met de sessie van radioactieve troep die moest worden ingespoten, dat gebeurde natuurlijk ook maar zoals we intussen al weten, gaat bij mij maar weinig tot niks " normaal" zal ik maar gewoon zeggen. De inspuiting, ja hoor dat lukte die dokter uitstekend, deed verrekte zeer, maar...

Er was eens, een doorsnee gezin, als je NU praat over een doorsnee gezin is eigenlijk nooit helemaal duidelijk wat ermee bedoeld wordt, want als IK denk aan dat doorsnee gezin dan bedoel ik vader, moeder en 1, 2 of soms drie kinderen. Gewoon in een gezin en gewoon thuis, gewoon met kleine en soms...

Tring, de telefoon, aan het nummer zie ik dat het bekend is, dus zeg ik mijn naam niet. Oma? Ja lieverd vertel eens hoe was je dag? Nou oma, ik probeerde je gisteren ook al te bellen maar je was in gesprek. Tja lieverd, dat kan, ik had iemand aan de telefoon die erg verdrietig was en dan kan ik...

Ik denk zomaar dat de oplaaiende discussie over al dan niet doneren van organen het een en ander losgemaakt heeft. Vele reacties op mijn eerdere column nopen mij een tweede deel te maken, want er zitten nogal wat negatieve kanten aan, die we ook wel moeten belichten. Kijk: ik begon de vorige column...

Subtitel: Anonimiteit Deze ballon had in alle kleuren van de regenboog kunnen zijn, zoals bijvoorbeeld (wie is er bang voor) Rood, Geel & Blauw(?) Kunstenaar Banksy laat zich kennen als Robert Del Naja van de Britse popgroep Massive Attack. Deze Rode Ballon leefde jaren een leven in de...

Potamoi: rivieren De rivier Eufraat wordt als de belangrijkste stroming van het Midden-Oosten gezien. Met zijn oorsprong in Syrië stroomt deze rivier 2800 kilometer lang via Turkije naar Irak. Aan de Eufraat is Abraham door God geroepen. Dit verhaal, dat is opgetekend in het eerste Bijbelboek...

Doolhoofd (deel) ik heb boeken en muziek ik heb thee of koffie als je wilt ik heb zelfs asbakken en drank ik heb telefoons, een kapstok en een deurmat ik heb papier en pennen en ik teken en ik schrijf en ik heb oren en ogen en haar dat ervoor valt, ik heb een kachel en ramen waardoor we...

Weg Niet altijd wijst de weg zichzelf. Er zijn er die zich verliezen in steeds meer en steeds minder doorzichtige stenige zijpaden, in omhoog en omlaag zonder duidelijk doel, en nog altijd is het een weg, met de sporen die daarop wijzen. Misschien, denk je ergens, halverwege of waar het...

Toch zijn er ook dingen die gebeuren met minder impact, met meer menselijkheid en met meer gevoel waarmee ik dan weer niet de 24 uurs aanwezigheid van pijn bedoel, want die is er nog steeds, is ook niet zomaar weg. We (ikke dus) moeten geduld hebben en zo bezit ik mijn ziel in lijdzaamheid, wat een...

Tja, ik moest natuurlijk even zorgen dat de ontwenningsverschijnselen weer de andere kant opgingen en zo heb ik afgelopen week de gemeente onveilig gemaakt met een veilige gemeente-cabrio, ofwel de scoot! Vrijdags kwamen ze het rode gevaarte brengen en natuurlijk moest ik daar eventjes een ritje...

...bij Nijgh en van Ditmar, geschreven door Milou Deelen en de schrijfster Daan Borrel (1990). Het gaat over het krabbenmandeffect bij vrouwen, waarbij vrouwen elkaar afvallen/veroordelen/naar beneden halen, terwijl ze juist voor elkaar zouden moeten opkomen. De moeder van Milou is de journaliste...

Wie ben jij? waarom dit lijden? geef me je naam.. je hoeft je niet te haasten zoon van Afrika tijd is al wat we hebben spring er zorgvuldig mee om, want haast brengt je ook niet sneller naar de toekomst zoon van Afrika ons volk is er een van kleur, je ziet het en je proeft...

Wanneer je, net als ik verhalen deelt op social media, komen de reacties niet binnen op de site waar ik op schrijf, maar men leest- en reageert wel en juist die reacties zorgen ervoor dat ik een deel twee maak want: mensen zijn boos, verbolgen, kwaad vanwege de opgelegde taakstraffen die de...