Alle inzendingen over Een blueslegende in

De zanger is gewoon de blues maar dan op een stevige manier en positief en is een echte blueslegend in de dop, die krijgt niemand klein. Een uiterst goede recensie op een echte goede bluesband die wij niet al te vaak meer horen. Van de band zijn twee cd’s uitgekomen, die goed klinken. De Healers, Das Friese Blues!…

Ik las onlangs dat de Britse blueslegende en gitaarvirtuoos Gary Moore op 58-jarige leeftijd is overleden. Daar kan ik niet zomaar aan voorbij gaan, daar zijn muziek mij vaak getroost en gesteund hebben door de jaren heen.…

Het was dezelfde dag dat er voor de fans afscheid kon genomen worden van blueslegende Harry Muskee, die in Grolloo tentoongesteld werd.…

Op je vijftiende heb je je ouderlijke huis vaarwel gezegd en met je vriend, de gitarist Stefan Grossman, bezocht je de blueslegende Reverend Gary Davis, Son House, Mississippi Fred McDowell (1904 - 1972) en Mississippi John Hurt.…

(voor Bonnie Raitt Lynn (8 november 1949)) Je bent geboren in Burbank, in de staat Californië, waar je vader John een musicalster op Broadway was en je moeder Marjorie Haydock een pianiste. Je leerde op je twaalfde gitaar spelen, wat destijds voor meisjes uitzonderlijk was. Later werd je een virtuoos in het bottleneck spelen. Je speelde op school…

Mevrouw Ontwikkeling zit achter de laptop, uit te spreken als léptop. Het is de léptop van Lief, want zelf heeft ze een PC uit het jaar Kruick. Ze heeft het niet zo met een laptop, want ze is niet van deze tijd, ze is honderd jaar te laat geboren. Ze heeft een hekel aan moderniteiten. Liever heeft ze ouderwetse kneuterigheid. Ze houdt van stoofpeertjes…

Ik val meteen maar met de deur in mijn stukje en zeg het maar eerlijk, ik heb gerookt in mijn vakantie. Verkeerd, fout, vreselijk natuurlijk! Na mijn laatste rookweekend in september 2009 had ik me nog zo voorgenomen om er niet meer in te trappen, in dat roken. ‘k Had het ook weer netjes volgehouden. Met hier en daar een misstap, zo af en toe, stiekem…

Als een fijngebouwd skelet hangen de boomtakken, met een lichte zweem van pasgeboren groen, over de sloot. Langzaam geven zij druppels water af, terug naar de natuur. In de sloot zwemmen enkele voorzichtige vissen om te laten zien, dat de lente is begonnen. Al kun je dat aan de begroeiing van de wallenkant nog niet zien. Grijs en grauw is het, mist…

Soms zit je met je emoties diep in de knoop, je wilt zeggen wat je voelt en denkt, maar niemand heeft interesse voor je, tijd voor je, of kent je maar nauwelijks. Wat moet je dan? Afwachten tot er iemand naar je toe stapt? Zelf initatief tonen? Of niks doen, net zolang totdat je probleem zich uitbreidt tot een totale ramp? Het leven ís moelijk…

Maandagmorgen, ik mag weer op controle naar het ziekenhuis na vorige week in de pletmachine gezeten te hebben, een kwartier voor de oorspronkelijke afspraak meld ik me en mag in de wachtkamer gaan zitten. Zie een aantal bekenden, maak een praatje, ja je leest het goed, maakt een praatje ook met de mensen in de wachtkamer natuurlijk want mensen zijn…

Als oudere kijk ik terug op een leven vol gebeurtenissen, vol met vreugde ook met verdriet, als oudere kijk ik, als elke oudere op een leven terug dat bol staat van dingen die leuk waren, geweldig waren, fantastisch en overweldigend. Ook in dat leven natuurlijk minder leuke dingen, heel nare dingen, heel trieste gebeurtenissen en dramatische ook nog…

We zagen het meteen toen we het tuinhek openduwden: het glas van de voordeur lag in scherven. We stapten over het pad, langs de vergeelde hortensia’s die we niet hadden gesnoeid. De deur stond op een kier. We wisten zeker dat we hem hadden dichtgetrokken. Voetstappen in de hal. Zanderige afdrukken richting woonkamer. We hielden onze adem in en luisterden…

Het virus amper te temmen zo lijkt het althans want het nieuws van gisteren liet ons weten dat: de kracht van het monster af lijkt te nemen? Mensen zijn, in tegenstelling tot het begin van de narigheid niet zo vreselijk ziek meer, dat op zich zou al mooi zijn, pure winst natuurlijk, vooropgesteld dat het klopt en we willen daar maar al te graag aan…

Niet dat ik persoonlijk een liefhebber van Van Gogh ben, maar de man had tenminste een eigen handschrift, een eigen handtekening, zijn eigen stijl. Zijn schilderijen zijn herkenbaar en misschien daardoor populair en tegenwoordig bijna onbetaalbaar. Het sneue van kunst is vaak, dat het gemaakt wordt met de bedoeling iets weer te geven, zichtbaar te…

Er gaat niets boven formatie-overleg in Groningen!…

Scene 1 Algarve, Portugal, heetst van de dag. Twee bezwete mannen in zelfde blauwe blazer en grijze lange broek, staan voor de deur van een appartementen complex. Ze zoeken tussen de naambordjes en drukken op een bel. Even is het stil dan klinkt er een blikken stem uit de luidspreker: JA, QUE IS DA? Om met hun gezicht zo dicht mogelijk bij…

Eerst komt naar voren dat, omdat de Ramadan voorbij is, de moslimkinderen een vrije dag van school hebben, maar als een christelijk kind de school laat voor wat ie is, komt de schoolinspectie om de hoek kijken...zijn we nou gelijk of lijkt het alleen maar zo? Zwarte Piet en Sinterklaas precies eender, daar wordt geen vrij voor gegeven, niks hoor…

Nederlandse artsen die in Sierra Leone geveld worden door het lassavirus verdienen diep respect voor hun inzet waarbij ze dus groot gevaar blijken te lopen. Hopelijk zet de medische wetenschap zich in om dit dodelijke virus effectief te bestrijden.…

Stel nou: dat je alle plastic rietjes uit de handel haalt, want dat is natuurlijk pure winst, omdat die rietjes ervoor zorgen dat we een soort van plastic soep in de zee- en oceanen krijgen, dus die rietjes gaan in de ban en natuurlijk is dat hartstikke goed, zo voorkom je die soep, in de zee- en oceanen immers? In plaats van die plastic rietjes…

Ze reden zuidwaarts, achter het zonlicht aan. De gringo rookte met één hand en schakelde met de ander. Zij had haar benen op het dashboard, roze teennagels, het soort dat zegt: 'Zeg er dan wat van.' ‘Denk je dat we ooit stoppen met vechten?’ vroeg ze. ‘Nee.’ ‘Mooi,’ zei ze. ‘Dan is het echt.’ Bij het tankstation kocht zij mango­limonade…

Hebt u, heb jij hem gezien, beter nog, gehoord, afgelopen vrijdagavond vanaf Het Vrijthof in Maastricht? Teun Ramaekers op de panfluit, samen met het formidabele orkest van André Rieu, spelend 'The Lonely Shepherd' van 'the one and only', wat een muzikant, Gheorghe Zamfir. Volgend jaar, de 6de van maand 4, hoopt deze aanvankelijke autodidact…

Het leven is eigenlijk een gratis ritje in het grote speelpark. God heeft de kaartjes betaald. Stap gewoon in de achtbaan, je hoeft niet te sturen of bang te zijn, alles is veilig en goed. Je bestemming ligt al vast. Het pure feit, alleen al dat je leeft, is het bewijs dat alles fundamenteel goed is. Je ego of verstand is gewoon een ketel langzaam…

Ik weet nog van de melk- groenten -kolen - schillen en lompenboer heel lang geleden alweer…de melkboer bracht melk voor een groot deel althans en verkocht het vanuit dat enorme vat, er hing een pollepel in en je stond er met een melk koker bij om die vol te laten scheppen…met melk vanzelf. Die moest eerst worden gekookt alvorens het na afkoelen weer…

Ik heb ooit een verhaal geschreven over een sullige huisvader - dikke buik, katten, slecht huwelijk, u kent het type - die 's nachts de straat op gaat, wanneer de brave mensen slapen. Volledig gekleed in de tuniek van de Ridders Tempeliers. Zijn zwarte Tesla zoemt geruisloos door de nacht. Zijn sidekick is geen 14-jarige jongen in een strakke stretchbroek…

Een niet zo nette naam voor een enorm gebouw als het ziekenhuis wat de laatste tijd volop in het nieuws is maar ik blijf het een van lopende band verstoken fabriek vinden, eerlijk waar. De afmetingen zijn zo bizar dat het me gisteren lukte te verdwalen jawel! Ik was er echt de weg kwijt. En juist op het moment dat ik een ziekenhuistaxi wilde “nemen”…

De telefoon rinkelt in huize T en manlief neemt op met: goedemorgen om vervolgens stil te blijven, dan zegt ie- ik kan U niet verstaan en luistert nog even, waarna hij het bekende rode knopje indrukt. Bromt ie- niet te verstaan hoor! Vlak erna rinkelt opnieuw de telefoon en ik pak hem op om er - net als eega achter te komen dat er niets te horen is…

De Egyptenaren aanbaden onder anderen Ra, de zon en Orion; moslims aanbaden en aanbidden in Mekka een stuk zwartgeblakerde meteoriet die ergens in de woestijn als een stuk ruimtepuin is neergekomen; de Sumeriërs in Babylon aanbaden Marduk en Inanna; de Germanen hadden hun heilige boom; de Grieken hadden Zeus; de Romeinen hadden Jupiter; en de Joden…

De invasie (uit mijn verhalenbundel 'Prettig gestoorde ontmoetingen') Eigenlijk hadden we iets anders verwacht. Groene mannetjes met antennes op hun hoofd. Insecten met penissen. Humanoïde robots. Maar zoiets? Mevrouw Kweekpeer verwoordde het op de radio heel treffend. Ze zei: 'Op zoiets waren we niet voorbereid.' Eigenlijk overdreef ze…

Je zou er een vlag voor uithangen, het een nationale feestdag laten zijn, wat zeg ik: een internationale dan natuurlijk want een aardse feestdag - tja die hebben we nog niet maar dat zou ie zomaar kunnen worden want wat is het geval? De vooruitgang staat natuurlijk niet stil en ik weet best dat het maar goed is ook alleen, soms hè, soms stuit het…

Het zal een jaar of twintig ( meer kan ook ) geleden zijn toen meneer T en mijn persoontje richting Limburg gingen, naar Arcen om precies te zijn want daar zitten die geweldige thermaal baden waar je zo zalig verwend wordt dat je lijf al bij voorbaat warm aan gaat voelen, maar dit even terzijde. Het verschil in de weersomstandigheden is per provincie…