Alle inzendingen over En dui

(voor Hugo Claus) Je tuurde als een doorleefd strateeg over de velden van chaos en verwarring. De bloeiende slingerplanten in je weelderige sprookjesstallen rond je fluweelzachte droomkoetsen, jij stiekemerd, daar had je de geheime fluisterbloemen verstopt. Bij jouw grote schrijfhoofd kreeg ik een prettig visioen van tientallen zwangere vrouwen.…

(voor Yvette Baheux (1944 - 1989)) Je bent geboren op 30 juli 1944 in Parijs. Je was de jongste van tien kinderen en op jeugdige leeftijd hield je veel van dans en acrobatiek. Op je zestiende speelde je mee in revues en je trad op in shows in Europa en Amerika met cabaret Alcazar. Vanaf je zestiende verscheen je in diverse tijdschriften. Je…

Bron: https://www-weihnachten.de/weihnachtsgeschichten/erwachsene/yoga.htm Yoga Eine besinnliche Yogastunde von Barbara Pronnet - - - - - - - - - - - - - - Vertaling Günter Schulz Twee weken voor Kerstmis kwamen vier yogastudenten bij elkaar voor hun wekelijks yoga-uur met Lucie, hun yogalerares in een klein stadje in de buurt…

Tijdens meerdere bezoeken aan het zwembad had ik ze al zo vaak met bewondering gadegeslagen. Jongens en meisjes, mannen en vrouwen, die een sprong van de hoge duikplank namen. Altijd weer fantastisch mooi om naar te kijken! Veertien jaar en nog nat achter de oren - zo zou later blijken - nam ik mij steevast voor dit ook eens te doen. Met twee zwemdiploma…

Het Duitse plan om vòòr 2015 een 1,5 miljard euro kostende maanlanding uit te voeren, is pure waanzin. De bedoeling ervan is om te laten zien dat men technologisch superieur is. Dat hoeven ze helemaal niet te bewijzen. Duitsland neemt immers al lang deel aan projecten van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA. Waarom dan deze peperdure 'Alleingang…

(voor Anthonie Willem Constantijn Gneomar Kamerling (1966 - 2010)) Je bent geboren op 25 augustus 1966 in Arnhem. Je vader heet Anton Frederik August Kamerling, die je als kind veel te weinig aandacht heeft gegeven, wat je aanleg voor depressie heeft versterkt. Je moeder heet jonkvrouw Wilhelmina Anne Marie van Nispen, telg uit een patricisch…

(voor Rutka Laskier (1929 - 1943)) Je bent geboren in de Vrije Stad Danzig. Je vader was Jakob Laskier en hij was een bankmedewerker. Je opa was mede-eigenaar van het bedrijf Laskier-Kleinberg and Company, die korenmolens maakte. Je verhuisde al snel naar Bedzin, waar de ouders van je vader woonden. Op 19 januari 1943 begon je in het uiterste…

Hoewel ik 84 ben herinner ik mij nog veel voorvallen uit de tweede wereldoorlog, zoals een wateroverlast bij de buren beneden ons, het was in de zomer van 1943 toen ik de buurman vreselijk hoorde vloeken en zijn zoon Bennie, net zo oud als ik, hoorde ik ook schreeuwen, er moest wat aan de hand zijn, dus ging ik een kijkje nemen en zag meteen wat er…

Wij zijn scholieren van het Bonhoeffer college, we hebben voor ons profielwerkstuk een onderzoek gedaan naar het kopen van merkkleding onder jongeren. De hoofdvraag van ons onderzoek is ‘Welke aspecten zijn van invloed op het koopgedrag van merkkleding onder jongeren?’. Door middel van een enquête hebben we onze informatie verkregen. Hierbij…

Op een ochtend ging een meisje Fleur genaamd eens aan de wandel. Het was mooi weer en ze had in de verte zo iets moois gezien, daar wilde ze naar toe. Helemaal aan het einde van zo ver als je maar kon kijken, had zij een regenboog gezien. En vroeger toen haar mama nog leefde had die haar eens verteld, dat de regenboog wel doorliep tot in de hemel…

Fred, je bent bij ons altijd welkom!…

Het plakkerige gevoel van de springstof onder haar borsten was verdwenen. Met een vaart van 100 kilometer per uur reed zij over de snelweg. Ruim op tijd. Niet te snel, niet te langzaam. Precies zoals afgesproken met de leider van Zwarte Valk. Al zo vaak had zij dit geoefend, zowel in gedachten als in het echt. Vandaag moest het gebeuren. In haar tas…

Als een schrijver met de pen in zijn hand sterft, roep ik altijd: goverdomme, jammer, ik niet. Maar toen ik hoorde dat Jos in zijn slaap was overleden, dankte ik God. Want er staat geschreven dat Hij zijn dierbaren in de slaap tot zich neemt. Dus moet Jos, gelovig of niet, wel een dierbare Gods zijn geweest.... denk ik dan. Nou ben ik bepaald…

We zijn er mooi klaar mee.…

Op 15 mei aanstaande presenteert Bruno Paul de Roeck zijn laatste boek ‘ONGEWONE MEDICIJNEN VOOR TEVREDENHEID’ (uitgeverij van Gennep) te onzen huize: Koningin Wilhelminastraat 40, Dordrecht. Christoph Moedersheim brengt zijn speciale compositie 'Leben Leben' ten gehore. Maar er is ook een tweegesprek over horizontale en verticale spiritualiteit…

Nee, niet gekeken naar de persconferentie omdat we allemaal al wisten dat er maatregelen zouden komen die dus geen zoden aan de dijk zetten en men begrijpt heel goed dat we moeten roeien met de riemen die er niet zijn, in wankele bootjes ook nog. Wat was het stoer van Hugo om te zeggen dat de vliegtuigen, die uit het besmette Afrika kwamen, op Schiphol…

Ooit had ik een dierbare vriend die de cactussen kweekte en elke keer vroeg hij me: weet je zeker dat ik voor jou geen mooie hoef mee te nemen, waarop mijn antwoord hem altijd liet schateren, want ik keek hem alleen maar aan met een blik van: meen je dat nou en zei erachteraan: we houden het wel leuk hè lieverd? Nee, je doet me echt geen plezier met…

Opnieuw ongeregeldheden in Urk, een plaatsje dat de laatste tijd al veel in het nieuws is. Het gedoe begon een aantal weken geleden al, met kerkgangers die niet konden tellen, de dominee die zich al helemaal niets liet vertellen en nu de jeugd die buiten proportioneel zich te buiten gaat aan van alles en nog wat. Urk, een klein en gemoedelijk plaatsje…

Nooit begrepen waarom mensen in een dip gaan zitten wanneer er regen valt, evenmin niet goed tot me doorgedrongen waarom mensen tijdens de herfst al verlangen naar de lente of de zomer...mensen die in een winterdip zitten echt ik snap het niet? Regen valt, hard of zacht net zo het uitkomt en natuurlijk is het niet geweldig wanneer je in een hoosbui…

En natuurlijk kon Mark zich niet inhouden, hij stond tegenover Geert en viel hem aan op een akkefietje van acht jaar geleden, jawel, want: toen trok Geert aan zijn stutten en nam de benen, hij was het niet eens met datgene wat zich afspeelde en vertrok. Of dat nu wel- of niet netjes was, doet er na acht jaar niet zoveel meer toe, maar dat Mark nu nog…

Tja, bij die ene winkel die “op de kleintjes let” is wederom onze koffie in de aanbieding en ondanks dat ik ruim voldoende in huis heb, gaan we er toch voor, geen mens weet immers hoelang het duurt voor het een volgende keer weer veel goedkoper is toch? Niet geschoten altijd mis. Midden in de winkel een oude bekende die er aan de gratis koffie zit,…

Een heerlijke zonnige dag noopt natuurlijk om naar buiten te gaan en zo deden we dat ook. Normaal lastig op donderdag maar vandaag dus niet, hoewel de voortekenen wezen op een minder geslaagd uitje want: buiten gekomen wordt ons pad geblokkeerd door een enorme vrachtwagen aan onze gebruikelijke afrit en- aan de andere kant een opengebroken stoep, dus…

En dan ineens is het maandag, alsof er nooit een weekend was, voorbijgevlogen als het ware. En denk ik terug aan de weekenden die echt dagen waren waarin je ( geacht ) werd vrij te zijn, van werk, baas en dat soort dingen dus. Een vijfdaagse werkweek was immers een normale werkweek, zodat je op vrijdagavond kon zeggen: yeah weekend! Voor ons - vrouwen…

Ach in deze woelige tijd gebeuren er ook best grappige dingen, zoals: een gesprek hier in huize T, eega zegt, als het nieuws klinkt dat de Sint aankomt, nou, die komt niet voor mij hoor. Manlief is blijkbaar in de veronderstelling dat ie in deze tijd op de stoeltjes van de kleintjes mag gaan zitten en ik zeg: kom op zeg, doe eens volwassen…. Dom…

Hij wordt vergeetachtig, we noemen het nog geen dementie want dat woord ; daar trekt hij z’n neus voor op en reageert: dement, ik? Hoe kom je erbij? Dus we herhalen tot in den treure alles wat we al eerder zeiden, op herhaling als het ware…. Hij is vergeetachtig en ach dat zijn we allemaal wel eens maar dan komt er een heel raar verhaal want, hij…

Wederom hele dagen debatten die er niet om liegen, moties van wantrouwen richting Hugo, die van zich afbijt en zegt: ik treed niet af en gelijk heeft ie, want hoe lollig Geert ook is, tot vorig jaar had niemand ooit iets gehoord over Corona, niemand had verwacht dat we in een poel van ellende zouden komen en nog minder mensen dachten toen aan een pandemie…

In het nieuws was te horen en te zien dat: het beroep van schoonmaker niet altijd even lollig is omdat: men vindt dat het een minnetjes beroep is, nou niks is minder waar, want juist dit beroep is van cruciaal belang, niet alleen in deze tijd, maar ook in de tijd dat ikzelf in deze branche werkte. Oké, er is altijd kaf onder het koren maar dat is in…

Althans dat denk ie, dat straalt ie uit, ( probeert ie dan ) en zet mensen aan het denken, een soort van doem- denken volgens mij, want het maffe idee om een soort cult groep te gaan formeren, met een soort cult gemeente en een cult dorp, een cult munt, moet ik even denken aan het stenen tijdperk, de flinstones om precies te zijn. Dat ie van alles in…

Nog altijd denk ik terug aan Oma E, ze woonde een deur verder dan wij en op de derde verdieping ook nog, ze was een lief oud mensje wat verder niemand had en dol op kinderen en wij als kleintjes vonden oma E een lief mens, ook al,omdat de eigen grootouders ver weg woonden. Elke ochtend als ik naar school moest, stond ze aan het keukenraampje te wachten…

Zo langzaamaan weet de goegemeente wel dat: boodschappen doen niet mijn favoriete bezigheid is, ik praat even in het “nu” want dit is niet alleen voor dat verhipte virus, niks hoor het is nooit een hobby geweest, alhoewel ik er wel bij moet zeggen dat je tegenwoordig wel van alle gemakken voorzien bent natuurlijk. Je kunt de boel ook thuis laten brengen…