Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Overstroming

Hoewel ik 84 ben herinner ik mij nog veel voorvallen uit de tweede wereldoorlog, zoals een wateroverlast bij de buren beneden ons, het was in de zomer van 1943 toen ik de buurman vreselijk hoorde vloeken en zijn zoon Bennie, net zo oud als ik, hoorde ik ook schreeuwen, er moest wat aan de hand zijn, dus ging ik een kijkje nemen en zag meteen wat er gebeurde, er stroomde water bij de onderkant van de deur naar buiten.

Ik drukte op de bel, maar die deed het niet, dan maar flink op de deur gebonsd en toen de deur open ging zag ik de buurman in de gang op zijn blote voeten in het water staan, we hebben een overstroming Kees, ik denk, dat de waterleiding is gesprongen, zei hij. Buurman vroeg of ik de huisbaas wilde bellen en ben meteen naar een openbare telefooncel gelopen en kreeg ik de huisbaas gelukkig aan de lijn en vertelde hem de overstroming bij de buren beneden ons, hij zou meteen maatregelen nemen. Mijn moeder had inmiddels de buurvrouw en de kinderen naar boven gehaald.

Buurvrouw Annemarie vertelde ons, dat ze klaar wakker werd van geritsel en geruis onder de meubels en toen ze het bed uitstapte met haar blote voeten in ijskoud water stond, ze raakte in paniek omdat ook het licht het niet deed, toen haar man wakker maakte, die ook uit bed kwam en meteen hevig begon te vloeken, maar direct de twee jongsten uit hun bed tilde en in de hoger gelegen bedstee heeft gelegd, daar was het nog droog en de kat was al op de tafel gesprongen.

Mijn moeder had inmiddels surrogaat thee gezet, want echte thee was niet meer te krijgen en gelukkig kregen we ook hulp van de kruidenier op de hoek, want die bracht ons een pan hete bouillon, zodat de koude voeten weer gauw warm werden. Spoedig kwamen ook werklui van het waterleidingbedrijf, die de lekkage hebben verholpen. Door het zachte weer was alles weer gauw droog, maar het huis stonk erg muf en met z'n allen hebben we het huis schoongemaakt. Geld was er niet om nieuwe spullen te kopen, maar met hulp van buren en familie werd het huis weer voorzien van meubels en zag het er nog beter uit als voor de overstroming.

De buurman was een tijdje geleden al opgeroepen om in Duitsland te gaan werken, maar kreeg ontheffing omdat zijn vrouw in verwachting was, tot zover mijn verhaal over de overstroming, maar een vreselijke gebeurtenis kwam een paar weken later, want op een nacht stopte een Duitse overvalwagen voor de deur. Ik was wakker en hoorde een hoop lawaai op de trap en hoorde Duits praten, het waren Duitse soldaten, die onze Joodse buren kwamen ophalen. Mijn moeder was zo vreselijk kwaad, dat ze in haar pyjama naar beneden ging en de officier smeekte deze mensen hier te laten, maar ze werd door die officier uitgekafferd en ze moest maken, dat ze weg kwam, anders moest ze ook mee. Ze heeft de hele nacht in bed liggen huilen, ze is katholiek, dus geloofde ze in God en smeekte ze Hem de Joden vrij te laten, maar er gebeurde niets.

Ik was toen ruim twaalf jaar en zei tegen haar, geloof mij nou maar, er bestaat geen God, alles is toeval. Later toen de oorlog was afgelopen hoorden wij, dat zes miljoen joden waren vermoord en vergast door de Nazi's en dat heeft God zomaar toegelaten, dat is toch geen liefde, zoals Hij wordt genoemd, ze werd kwaad en God bestond volgens haar wel, maar het zijn de mensen die het kwaad op de wereld zijn. God heeft de mens een eigen verantwoordelijkheid gegeven, maar de mens saboteert zijn geboden. Een tante van mij vertelde, dat het de duivel was die het kwaad op de wereld bracht, ik ben nu oud en weet nog niet hoe het precies zit. Wie weet het antwoord?

Schrijver: kees niesse, 21 september 2015


Geplaatst in de categorie: oorlog

5.0 met 4 stemmen 116



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Christelrekko@ziggo.nl
Datum:
23 september 2015
Ik schrijf op het moment een kinderboek dat ook over de tweede wereld oorlog gaat. Ongelofelijke verhalen kwam ik tegen toen ik documentatie zocht. Dit is ook weer zo een prachtig verhaal. Bedankt dat u dat met ons wilt delen.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
22 september 2015
Dat is een diepe vraag, Kees. Een vraag die we ons allemaal wel eens gesteld hebben. Ik heb een keer een antwoord gevonden in een boek van Hans Stolp. Hij schreef dat hij als kleine jongen aan zijn oma vroeg waarom er nare dingen gebeuren. Zijn oma liep naar het tafelkleed en tilde het op, om hem de onderkant ervan te laten zien. Hij zag allemaal draden chaotisch door elkaar heen. Nee, mooi was de onderkant van het tafelkleed niet. Maar aan de bovenkant was het wel mooi, met een prachtig patroon in vormen en kleuren. Zijn oma zei tegen hem dat de onderkant van het tafelkleed was wat wij mensen zien als we hier op aarde zijn. Als we heengaan, naar de overzijde van het bestaan, dan zien we het tafelkleed van 'boven'. Dan zien we het patroon. Dan begrijpen we waarom de dingen zo moesten gebeuren zoals ze gebeurd zijn.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
22 september 2015
Je moeder had/heeft gelijk. Het zijn de mensen, die aan satanistische misdaden doen, terwijl de Levengever de constante Liefde blijft. Al die smerige misdadigers verzwaren hun karma en vertragen hun weg naar het Nirvana, de Ultieme Verlichting, de Eenheid in Liefde. Ieder vermoord mens is als een zwaard door de Ziel van God. En wij als Deel van God voelen datzelfde leed, als het goed zit. Ieder mens kan kiezen tussen Goed of Kwaad en is als zodanig zelf verantwoordelijk voor zijn/haar keuze. De daadwerkelijke uitstraling en uitvoering van Ware Liefde is een duidelijk kenmerk van Godgelijkheid. Alle destructie-uitingen zijn haatdragende gedrochten, die de lieve mensen vernietigen. Je lieve moeder was/is God, omdat ze op kwetsbare wijze voor haar Joodse buren op kwam, een Nobelprijs waardig!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)