Morgen, zo denk ik, zal ik dit herwonnen inzicht op de familiereünie in praktijk gaan brengen.
‘Vrolijk kerstfeest!’, roep ik bij binnenkomst op de familiereünie. Meteen de kerstkoe bij de horens vattend loop ik op oom Jaap af. De vraag die me al jaren op de tong lag maar nooit vroeg, stel ik nu.…
De dag na de familiereünie belde ik haar. Ze wist er niets meer van. Haar vriendin vertelde ons later dat ze had gezegd dat er een feest bij haar thuis was. Zij had het georganiseerd. Al die mensen, wat een drukte. Gelukkig was het allemaal goed gegaan.…
‘Ze staan te giechelen alsof het een familiereünie is.’
Hij buigt zich iets naar voren, zucht en neemt een slok.
‘Nou ja, zij hield van drukte. Van gezichten, verhalen, geroezemoes. Dat is nooit mijn ding geweest.’
Hij glimlacht, drinkt zijn kopje leeg en zet het achter zich op tafel. Ze strijkt haar rok glad.…
Dit probleem loste zich echter als vanzelf op toen Carolien onverwacht op een familiereünie verscheen.
Opa vroeg ‘wie zij dan wel was’ en Carolien antwoordde: 'ik was Karel opa en ik ben nu Carolien.'
Waarop opa de onsterfelijke woorden sprak:
'Nou Karel, dan ben je een verdomd mooie meid geworden!'…
1.311
Bezig met laden