Alle inzendingen over Foto

En ik hou de foto dichterbij, om hem vol liefde opnieuw te betasten.…

Gefotografeerd met dauwdruppels op je blanke kelken. Hang je daar in het rek tussen de overlijdenskaarten, naast hiep, hiep, hoera en gefeliciteerd. Een roos op zijn schoonste moment getroffen door de zoeker. Jaren geleden was ik op zoek naar een afbeelding van een witte roos die ik wilde gebruiken om te visualiseren bij een poging tot meditatie. Ik…

De foto… Gisteren heb ik een aantal foto’s gevonden Mensen, herinneringen, het verhaal áchter de foto. En toen keek ik plotseling in jouw geliefd gezicht. ik schrok ervan het was al De foto… weer zo lang geleden en toch ?…

.' Dáár wil je wel een foto van. Maar er is ook een andere kant. Wat vind ik hier nou eigenlijk van. Het voelt toch als een licht ongewenste intimiteit. En hoe zit dat met beeldrecht en zo. Mag ze dit zomaar doen en waar is het voor. Privé genoegen of commerciële opdracht. Zal ik opstaan en er wat van zeggen, maar dan verpest ik de foto.…

Eindelijk het fotolijstje met het gebroken glas met de foto van de vader van mijn vader vervangen. Wist niet eens dat de foto origineel was. Blijkt er op de achterkant een tekst te staan. Van moeder. Voor Joop. Sinterklaas 1945. Dus tijdens de eerste Sinterklaas na de oorlog krijgt mijn vader een foto van zijn dode vader cadeau.…

Ik bekijk die ene foto, ik heb het voorgevoel dat ik in de nabije toekomst nog veel woorden voor de verwerking nodig heb.…

Eén van die foto's ligt hier voor me. Tweeëntwintig bakvissen, huishoudschool 1972, klas 2d en totaal niet bij de les. De eik op de achtergrond probeert een symbool van stabiliteit te zijn maar dreigt te bezwijken onder het gewicht van zijn eigen -zinloos beschermend- overhangende takken.…

Wanneer zij door haar huisje loopt en de meubels afstoft kijk ze steeds naar zijn foto op het dressoir. Joop had een vriendelijk en knap gezicht. Ze moet nog aan die nacht denken toen zij vroeg in de morgen wakker werd. Ze had onrustig geslapen en Joop lag nog naast haar.…

Op de foto vóór me lach je, maar het is de lach die de fotograaf je afdwong....Je draagt het grijze vest dat je haakte om je rookverslaving te bedwingen. Tevergeefs: je bleef de ene sigaret met de andere aansteken..... Mijn moedertje, je bent bij me gebleven, er is nooit een peilloze kloof van een scheiding tussen ons gevallen....…

En de onherroepelijke dood kwam: nog slechts de foto resteert waarop het licht speelt over het gezicht en over het boek van mijn moeder.....…

De kleren en kapsels iets vertellend over de tijd waarin de foto gemaakt moet zijn. De gemakkelijk of juist ongemakkelijke nabijheid van naasten, blijkend uit de gespannen of gelaten details in de gezichtsuitdrukkingen, iets weggevend over de status van de onderlinge relaties.…

De fotograaf moet gevoel voor compositie bezeten hebben: daar zijn zij allen die niet meer te midden van de levenden zijn: de jonge mannen: mijn ooms Gérard en Guus, onschuldig, in het nette kostuum, de stropdas naar voren springend in de uitsnijding van het colbert, de handen elegant en kennelijk berustend gevouwen; mijn vader met ernst, passie en…

Ik sta ermee op de foto in een feeërieke jurk naast mijn trots glimlachende, nog jonge moeder. En zo herinner ik me nog zo goed de kleurige, zijdezachte strikken, geweven uit fijne stof.…

De mij dierbaarste foto staat voor mij. Een energieke prachtige blik, jong, uitkijkend naar wat de toekomst zou brengen. Een enorm verschil met de laatste foto, dof haar, afgemat, alle illusies verdampt, verkrampt, vermagerd, diepe groeven onder de ogen, kampend met de ongemakken van een taaislijmziekte.…

Foto met mij Zo zat je vaak. Je hand knijpt in de leuning tot het bot, alsof je zoekt naar het gevoel dat in je eigen arm ontstaat. Je grondvesten een stoel, die jou natuurlijk niet begrijpt. Ik til een glas tot halverwege, dat ik al was het leeg niet eens kon legen.…

Juan-Manuel Eguiagaray, Baskisch bestuurder, vertelt hem op een receptie dat zijn moeder dacht dat ze een foto had van zijn vader. Met 'Eresoinka', naar blijkt, Baskisch koor dat tijdens de burgeroorlog in West-Europa optrad. Den Haag 1937! * Semprún beschrijft exact de foto, zijn emoties daarbij. Ontroerend.…

Ik blijf op de ouderwetse manier foto's maken. Tot het moment dat de fabrieken geen films meer maken. Eén is er al over de kop. Mijn verstand zegt dat het met de anderen ook gauw afgelopen moet zijn. Wie maakt er nu nog foto's op de oude manier? Nou,ik. Gewoon een film in een zakje doen bij Albert Heijn.…

U heeft het vast ook gezien in het journaal, die foto van ‘het zwarte gat’, geweldig toch dat het gelukt is. We (de wetenschap) wisten dat ze er waren, Einstein had het voorspeld, maar ja maak er maar eens een foto van.…

Het is een oude foto; over veertig jaar zou ik pas komen. Misschien wist ze dat al, kien als ze was tot die laatste weken. Ze vrat graskaas vanachter haar bejaarde bureau, ooit van duur eikenhout. Aan de muur de aquarellen die ze vroeger maakte. ‘t Wilde spetteren op het doek, de levenslust die haar verlaten had bij het vergrijzen.…

De foto resteert die hen allen afbeeldt.…

Even oude foto’s bij langs gelopen en inderdaad vond ik een gecomponeerde foto, waar ik met m’n neefje op de rand van de zandbak zat en om de foto volledig te benutten waren mijn drie oudere broers er ook bij neergezet. Wij (mijn neefje en ik dus) waren een jaar of drie vier, nog lang niet rijp voor de kleuterschool.…

Haar blikken had ze gericht op een foto, opgesteld in mijn woonkamer die haar voorkeur had en die haar fascineerde van ons gezinnetje, gerangschikt in een evenwichtige, harmonieuze compositie waarop onze moeder in een frivool maar teder gebaar een arm om haar, mijn zusje, heen slaat en ik trots en rechtop en met grote waakzame ogen naast hen sta.…

Het helle licht flitst en het belicht mijn verouderde gezicht dat op de resulterende foto hopelijk sporen van enige intelligentie of van een opgewekte gemoedsgesteldheid draagt.....…

Maar dat betekent ook nooit meer dat gevoel van 'yes, dit wordt vast een fantastische foto!' (wat later niet zelden niet het geval blijkt te zijn). Dat betekent ook nooit meer naar de leuke meisjes van de ETOS. Nooit meer teleurgesteld zijn als je foto's een dag te laat zijn. Nooit meer gespannen het mapje open maken om de resultaten te bezien.…

Oordeel zelf, of wijst te groot voor de foto op fysiek gebrek? Zo meteen worden de mensen die niet op de foto passen benoemd tot gezondheidsprobleem. Daar kun je op wachten als steeds minder mensen doen waarvoor ze opgeleid en aangesteld zijn!…

werk te maken hebben, maar echt niet een foto van mezelf zijn.…

Op die foto uit 1956 zie je mijn ouders; mijn breedgeschouderde, forse vader, nog jong, die met een liefdevolle, zorgzame blik zijn vrouw en kinderen beschouwt; mijn moeder, elegant in de zomerjurk, met de hulpeloze, zo kwetsbare baby op schoot, mijn zo dierbare zus, met stakerige beentjes, zo schuldeloos en onnozel nog, in mijn richting kijkend, ik…

Ze peutert de foto uit het plastic en houdt hem vlak voor haar ogen. Even is het stil. Hij buigt zich voorover, veegt wat aarde van zijn schoen. ‘Ik zie het niet meer zo scherp,’ zegt ze. Ze houdt de foto nu op armlengte van zich af, knijpt met haar ogen tot spleetjes. ‘Soms weet ik niet meer of iets echt was. Of wanneer het was.’…

Een camera en een foto nemen, het gebeurt tegenwoordig bijna allemaal digitaal en in feite zie je nog maar weinig mensen met een enorm fototoestel en een ditto lens lopen.…

in de genoemde wachtkamer op de foto's.…