Alle inzendingen over Jules Deel

Toch flirtte ze en passant met Jules, omdat ze natuurlijk wel goede sier met hem kon maken. Je zag haar worstelen om Jules in toom te houden. Ik heb goed opgelet en ik ontdekte dat de andere gasten onbewust en op subtiele wijze olie op het halfdronken vuur van Jules gooiden, bijna sadistisch en heel consequent.…

Andere liedjes van Herman van Veen, Willeke Alberti of toch nog een ander nummer van Jules de Corte samen met Martine Bijl of Jules de Corte bekeerd door Henk Binnendijk. En zo ga je door.…

Dat ze zelfs nog een stukje van dat griezelige tepelvlees van Jules at, bewijst haar aangepastheid en de angst voor nog meer escalatie van de kant van Jules. Een vrijgevochten dichter als Jules kun je op geen enkele manier manipuleren en zeker niet dwingen tot aanpassing aan saaie, burgerlijke, nietszeggende onderwerpen.…

Dat wil ik delen.…

Jouw jongere broer Jules en jij vierden jullie vakanties tot jullie adolescentie in dit dorp. Jules is geboren op 17 december 1830 in Parijs. Jouw vader was een voormalig officier van Napoléon Bonaparte. Jij studeerde aan de Lycée Condorcet, net als Jules, op 8, Rue du Havre, opgericht in 1803.…

Jules vist uit de Linge de zwarte cape van Hermelindis op en hij legt die symbolisch over het ontzielde lichaam van Luther. 'Zo zijn ze weer herenigd!', mompelt Jules, terwijl hij zijn pijp aansteekt en Willem een kameraadschappelijke klop op zijn schouder geeft.…

Toen Jules voor het eerst de Rotterdamse lucht in snoof, was de NSB-er Frederik Ernst Müller nog burgemeester van Rotterdam. Ik vond Jules soms op een Gothic-professor of een nazi-officier in een zwart, angstaanjagend pak met zo'n pet met een doodskop erop lijken.…

Vorige week parachuteerde ik in een documentaire over Jules Deelder, inclusief standaardvragen over de gewenste tekst op zijn grafsteen en ‘ben je bang voor de dood?’ Zwarte Jules had uiteraard een origineel Deelder-antwoord paraat: ‘doodgaan is een rotgevoel, denk ik’.…

Dat we niet alleen vergeten dat we hetzelfde vergeten, maar ook zullen delen wat we nog niet weten. Jij slaapt en ik ben wakker. Jij ligt in het bed waarin we, waarin we soms, een moment, niet alleen de lucht delen of de dingen, maar onszelf. En we beseffen het niet omdat we juist dan met onszelf bezig zijn ondanks elkaar, ondanks samen.…

“Ik wou vragen of jij jouw liefde die je voelt voor de natuur met mij wou delen?”. Zijn vraag klonk niet meer dan als een fluistering in de wind. Mijn gedachten gingen razendsnel. Ik zou mijn liefde moeten delen. Delen met deze vreemdeling. Toch wou ik het een kans geven. Misschien voelde ik me toch eenzamer dan ik dacht.…

Suriname, Wan blaka dei (een zwarte dag) Rust, verstoor mijn denken niet…niet op dit ogenblik roep mij niet om waar dan ook naar te kijken… vandaag heeft het gezang van de kreek mij tot zich geroepen. Rust, Mi gado, vanmorgen wisten we het nog niet. we laten onze geliefden achter ons, vol van verdriet. maar zeg me niet dat ik…

verbeter de wereld.. De man begon zich gelijk te verdedigen toen hij de filmploeg zag. voordat hij echter goed op gang kon komen, onderbrak de dame aan zijn zijde het verhaal. U moet ons begrijpen verbeter de wereld.. zoiets dat kan gewoon niet van de ene op de andere dag…is het niet logisch? we zijn echt totaal van slag. Gisteren kregen…

Tot wie spreek ik? ai, mamma het is met mij uw zoon. Ach, mie gudu, zo fijn je te horen. hoe is het daar en met je vrouw? ik wilde je laten weten mamma, ze heeft me verlaten… het telefoongesprek mijn gunst jongen en waar is ze gegaan?? ze is toch de jongste niet meer? zeg me.. was het voor een andere man? niet? ai ze was ook al de mooiste…

Man en vrouw zijn één, ze leven gelijkwaardig en ze delen alles in goede en in slechte tijden. Daar kon hij niet onderuit. Muis gooide Olifant regelmatig voor de voeten dat hij niet echt voor haar wilde zorgen. Een krent vond ze hem, een egoïst. Het had Olifant gekwetst.…

Een stroomversnelling, zo is het 't beste te omschrijven, want ineens gaat alles snel, zeg maar supersnel. Afspraken werden ineens nagekomen, de scootmbiel oftewel de "gemeente-cabrio" zoals ze hem noemt werd afgeleverd door een koerier. Een alleraardigste man die totaal geen kaas gegeten had van het apparaat, maar dat vond ze niet zo belangrijk.…

Het is eigenlijk mensonterend dat tijdens of na de scheiding van de ouders, kinderen soms niet eens weg willen van: in principe hun moeder, of dit nu is; omdat het door stoken komt, of omdat de moeder het grootste deel al voor de kinderen zorgde, zullen we nooit weten!…

Op jouw graf staat een bronzen buste, gemaakt door Jules Dalou.…

'Jules? Scheelt er iets? Je hebt mijn vrouw nog niet ondergekotst. Ben je ziek of zo?' 'Ik wil een Apple', mompelde ik. 'Een blauwe.' 'Goed,' zei mijn baas, 'geef jij Helena haar zin, en dan fiks ik de loterij wel. Ajuus!' 'Kom hier, Helena', zuchtte ik.…

Hartelijk, Jules.…

De laatste keer dat ik mijn vriend Harry zag, was op dat feestje bij de eerste minister. Mijn vermoeden dat hij niet aan de kost kwam als hondenkapper (wat hij altijd beweerde) werd daar bewaarheid. Ik verdacht er hem namelijk al lang van een spion te zijn. Welnu, toen ik hem op dat feest een onderbroekendans met de eerste minister zag uitvoeren, viel…

Niets liet vermoeden dat het kleine, bleke kereltje ooit nog een beroemd ontdekkingsreiziger zou worden. Zijn moeder, een alcoholiste met wintervoeten, zou later getuigen in National Geographic dat haar zoontje zelfs zijn eigen sokken niet kon vinden. Mogelijk was het daarom dat hij na zijn expeditie op Groenland twee kleine tenen moest laten afzetten…

Nel mezzo del cammin di nostra vita mi retrovai per una selva oscura chè la diritta via era smarrita Gisteren had dit voor gevolg dat voor mijn geestesoog Gina Lollobrigida in die hoe-heet-hij-ook-weer film als een druipende nimf uit het water opdook. Maar het lukt niet zo erg, en ik blijf wat op mijn honger zitten.…

Mijn kop is het meest imposante deel van mijn lichaam, vooral als ik mijn haar recht omhoog föhn. Maar nu kleeft mijn haar op mijn schedel. Misschien moet ik toch wat op mijn tenen lopen, en mijn adem inhouden. Misschien lacht hij me zelfs dan nog uit. 'Doorschuiven!' Ik schuif door, tot bij de roerloze krijger. 'Excuseer, meneer... mag ik even?…

(Komaan, Jules, geef ze hun vet!) Mensen wier gebrek aan intelligentie nauwelijks gecompenseerd kan worden met een bazige, zelfverzekerde houding, ik heb ze ontmoet. U kent ze ongetwijfeld ook. Starre boommensen, door niets meer in beweging te brengen. Bange mensen. Wantrouwige mensen. Domme mensen.…

Blankenberge, augustus. Ik zit al vroeg op het strand, om de grootste drukte te vermijden. Er staat een lekker zonnetje en ik heb me dicht tegen de duinen in een put genesteld. Boekje, drankje, de dag kan niet meer kapot. Als ik over het kaft van Stephen King's Tommyknockers gluur wordt de horizon aangenaam gebroken door het profiel van een eveneens…

's Avonds, tijdens het tandenpoetsen, kreeg ik plots een heldere, onderscheiden gedachte:   'Ik ben een postmodern denker.' Dat feit op zich, dat ik iets met zekerheid wist, was eigenlijk al een weerlegging van de conclusie die ik net maakte, want veel postmodernisten zijn notoire relativisten. Maar dat verhinderde me niet om mezelf te feliciteren…

Jules G werkt als " ict-coördinator" voor een tiental Antwerpse scholen. Normaal gezien zou zo iemand verstand moeten hebben van computers. Dat Jules G op dat gebied volkomen onkundig en onwetend is, maakt zijn job er alleen maar boeiender op. Dat blijkt uit het volgende stukje. We laten Jules G zelf aan het woord.…

De invasie (uit mijn verhalenbundel 'Prettig gestoorde ontmoetingen') Eigenlijk hadden we iets anders verwacht. Groene mannetjes met antennes op hun hoofd. Insecten met penissen. Humanoïde robots. Maar zoiets? Mevrouw Kweekpeer verwoordde het op de radio heel treffend. Ze zei: 'Op zoiets waren we niet voorbereid.' Eigenlijk overdreef ze…

FADE IN Je hebt zo van die dingen waar je onmiddellijk verliefd op wordt. In die mate zelfs dat je je afvraagt hoe je het ooit zonder kon stellen. Een digitale videocamera is zoiets. Ik kocht hem voor mijn vrouw, maar die heeft het altijd zo druk met het strijken van mijn hemden en het opruimen van mijn rommel dat ik er nu maar zelf heel de dag mee…

Wat Knabbel, mijn hamster, ons kan leren Mama en papa hebben het toch zo druk. Ze weten wat ze willen, ze bouwen aan de toekomst. Later, mijn kind, zul je beseffen hoe hard mams en paps voor je gewerkt hebben. Larie. Een hamster leeft in het hier en nu. Een hamster laat haar kinderen niet in de steek om nog wat extra rondjes te lopen. Ik benijd…