Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Jules Deelder bij Eva Jinek

Op 25 januari 2017 keek ik naar de talkshow van Eva Jinek. Meestal gaat die show van een leien dakje voorbij en herhalen ze allerlei nieuwsfeiten, maar deze keer was de Rotterdamse dichter/nachtburgemeester Jules Deelder te gast om over een dichtbundel over specifiek Rotterdams eten te praten. Jules lepelde wat met een plastic gevalletje in zijn whisky-glas en hij leek vanaf het begin al uit de toon te vallen in dit gespreksgezelschap, dat voornamelijk uit burgerlijke, aangepaste, correcte, normale, nuchtere, fatsoenlijke, serieuze, mooi weer spelende mensen bestond.

Juf Eva begon haar klasse-uurtje zonder enige argwaan, al hield ze het enfant terrible Jules wel nauwlettend in de smiezen. Jules interrumpeerde de andere gasten continu en ondanks dat hij veel waarheden spuwde, werd zijn gedrag niet gewaardeerd, omdat hij het gespreksprotocol overtrad. Hij werd dus niet om zijn inhoud afgerekend, onthoud dat.

Juf Eva begon zich danig aan de relschopper Jules te irriteren, want zo'n rare gast had ze nog nooit meegemaakt. Ze begon op scherp te staan en diverse keren werd ze enorm kwaad op hem, waarbij ze overduidelijk haar onmacht toonde. Eva is dan ook niet bekend met de belevingswereld van een rasartiest als Jules, die maling heeft aan voorgeschreven wetten en omgangsregels. Daarvoor is ze zielmatig te weinig doorleefd en likt ze de hielen van de mediabazen, die natuurlijk net als haar keurige, normale, gematigde burgers zijn. Toch flirtte ze en passant met Jules, omdat ze natuurlijk wel goede sier met hem kon maken. Je zag haar worstelen om Jules in toom te houden.

Ik heb goed opgelet en ik ontdekte dat de andere gasten onbewust en op subtiele wijze olie op het halfdronken vuur van Jules gooiden, bijna sadistisch en heel consequent. Jules was een makkelijke prooi als zondebok. Hij speelde de pias, dus hebben ze hem zonder pardon ingelijst. Iedereen kon zien dat Jules halfdronken was en wie weet wat gescoord had, maar bijna niemand toonde enige compassie. De les van juf Eva ging boven het nukkige gebral van de volgens hen versleten dichter Jules.

Als een strenge lerares snoerde Eva de kolderieke, waarheidlievende mond van de terechte rebel Jules. Door de drank zag je hem makkelijk ineenkrimpen en toegeven, maar dat was slechts schijn, bedenk dat. Eva is een entertainer en showfiguur, die wel degelijk giftig werd op de gebeten hond Jules, maar in haar achterhoofd spelen altijd de kijkcijfers en dus acteerde ze ook dit. Jules was volkomen zichzelf.

Het trieste talkmadammeke weet niet eens wie ze zelf is en waait met alle populaire winden mee. Toen Jules eenmaal aan de beurt kwam, haalde hij een stuk tepelvlees (tietenuier zei hij nadrukkelijk) uit zijn zak en begon hij daar wat lyrisch over te doen. De bange en onzekere juf Eva nam zelfs een hapje van dat griezelige vleesgerecht om haar lastige leerling Jules maar te behagen. Toch wist ze de term 'tepelvlees' koelbloedig te pareren, terwijl de opzet van Jules duidelijk was om haar te choqueren en uit het lood te slaan. Jules appelleerde namelijk onbevreesd en knap brutaal op Eva's tepels. Ze doorzag zijn schaamteloze aanval, maar ze wist zijn kolderieke opmerkingen niet te chargeren noch af te breken.

De mannenverslindster/boa constrictor Conny Palmen zat ook in het klasje en zij uitte meer en meer haar afkeer van het gedrag van Jules, wat behoorlijk hypocriet was, omdat zij ook kampt met alcoholisme. Ze vernederde Jules waar hij bij zat en ze was stinkend jaloers op de joi de vivre manier, waarop Jules de Jinek-show kaapte. Ze zonk weg in haar stoel en ze leek wel een triest dwergje, dat nog amper boven de tafel vol drankjes uit kwam. Eva sloot al snel een bondje met haar en de andere braveriken, waardoor Jules nog meer in de verdrukking geraakte en rebels mal ging doen.

Ik zou exact hetzelfde hebben gedaan. De 'normale mensen' discrimineren namelijk de afwijkende, zogenaamd abnormale mensen en juist die zelfverzekerde engerds hebben de aardse oorlogen uitgelokt en gevoerd. Neem die Rutte, die pleit voor een normaal gedrag, terwijl zijn beleid en dat van zijn leugenachtige kameraden humaniteit te buiten gaat.
In de psychiatrie is de slogan 'Ooit een normaal mens ontmoet? En, beviel het?' al jarenlang een grote wijsheid. Leven volgens de norm, de burgerlijke, aangepaste wetten, is niet alleen oersaai, maar bovenal geestdodend. Strakke normen doden de vrije zielen. Doen hoogst originele dichters als Jules Deelder in de ban. Bouwen onbewust aan dictaturen. Knevelen de humane vrijheden. Sluiten geniale oplossingen buiten. Denken dat stilzwijgen de ultieme oplossing is.

Schrijver: Joanan Rutgers, 26 januari 2017


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.5 met 4 stemmen 144



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
28 januari 2017
Jules had gelijk in veel dingen die hij riep. Het vervelende was dat hij zichzelf steeds herhaalde op momenten dat dit storend was voor de verhalen van de andere gasten. Eva reageerde uit onmacht en ging een machtstrijd aan, die gedoemd was te mislukken. Ik denk dat Jeroen Pauw de situatie beter had weten sturen. Die had het onderdeel van zijn programma gemaakt en Jules wat meer ruimte gegeven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)