Alle inzendingen over Leg je erbij neer.

Ik krijg de slag niet meer goed te pakken, maar ik leg me erbij neer en schaats door. Thuisgekomen voel ik me lekker. Dat weet ik nog van vroeger: schaatsen doet goed. Of zou het van opluchting zijn? "Kijk mama," zegt mijn zoon, terwijl hij naar de tv wijst. "Ik heb het vast voor je aangezet: kunstschaatsen. Kun je leren hoe het moet."…

Ik leg mij erbij neer. Toch oefen ik nu zo af en toe stiekem op een stukje pijp, jawel. Eens zal ik toch de kraaienmars moeten blazen. Zoals gezegd: ik werd en word nooit een virtuoos; de laatste toon van die mars in mineur zal beslist vals klinken. Dat moment zou ik, levend in blessuretijd, het liefst nog zo lang mogelijk willen uitstellen.…

Ik leg me erbij neer en schaats door. Thuisgekomen, voel ik me lekker. Dat weet ik nog van vroeger, schaatsen doet goed. Of zou het van opluchting zijn. ‘Kijk mama, zoon wijst naar de t.v. ‘ik heb het vast voor je aangezet: kunstschaatsen. Dan kun je leren hoe het moet’.…

Wanneer het tot op heden nog niet is gelukt in het orkest des levens de eerste viool te spelen, dan moet je het blijven doen met de noten die je op jouw zang hebt. Ten langen leste resten jou nog twee opties: of je vertrekt met stille trom of je blaast de kraaienmars. De opmaat voor de laatste staat alleen in de partituur van de dirigent, die jou exact…

Ik was erbij. Bij het eerste vrouwenboekenbal van Opzij. Waarvan het de bedoeling is dat het ieder jaar terug gaat komen. Onder een ander naam, maar net zo serieus en belangrijk als het boekenbal waar ook vrouwen, maar vooral mannen komen. De meeste lezers zijn vrouwen. En veel vrouwen lezen.…

Ik heb het nieuwe album gekregen van U2. Van Apple. Gratis. En ik hou helemaal niet van U2. Ja ik hou natuurlijk van de ouwe U2 net zoals ik van de ouwe André van Duin hou. De periode van Sunday Bloody Sunday en Newyearsday. Maar U2 is nu een uitgemolken cliché. Kan heel leuk zijn voor heel veel mensen; niet voor mij. Volgens Apple maak ik deel…

6,7,8,9 ...netjes op een rij gelegde Orvalkaartjes, meetkundig nagenoeg perfect op een rij gelegd met de wijsvinger, 2 handen op de toogbalk, ritmisch gaan de beide wijsvingers op en neer, als waren ze het doffe, monotone praten van de toogbuur aan het dirigeren. Kaartje 10 wordt erbij gelegd.…

Ik voel me leeg en dat ken ik niet van mezelf. Dat ik dit nog op kan schrijven, valt me nog mee..... Hoewel ik hier wel een uur over doe, misschien. Maar ja, het is wél een hartenkreet, toch?…

Deze finale stond bol van de interessante legs, juist ook door onbegrijpelijke missers op de doubles en domme pech (3 pijlen die tegelijkertijd uit de triple-20 vielen!). Een finale om niet gauw te vergeten ondanks het feit dat Nederlanders ontbraken...…

Daar leg ik mij bij neer, weldadige warmte, ik wil niet meer.…

Tijdens wandelingen door de vrije natuur kom je ze zelden tegen. Te weinig in verhouding tot het aandeel dat ze hebben in onze bevolking. Soms lijkt het wel of allochtonen niet van natuur houden. Of ze enkel en alleen in steden wandelen en de bossen links laten liggen. Ligt het misschien aan mij dat ik slechts autochtonen tegenkom buiten de gebaande…

in ons favoriete Chinees restaurant de kreet “Mondkapje erbij?” krijgen te horen in elke winkel die we gaan bezoeken. Of mogen we vanaf morgen allemaal niet meer naar buiten om verspreiding te voorkomen? Naar een Mexicaans restaurant gaan is ook verboden lijkt mij.…

Drukke tijden in boekenland. Eerst de sluiting van het Pintohuis. Jij liep zo uit de AH binnen. Je keek even omhoog naar het hemelsblauwe plafond voor je historisch gevoel en je spiritualiteit, begluurt krantenkoppen en zoekt een boek. Even later mieterde je je Zadie Smith of Grunberg in je boodschappentas. Randverschijnsel? Je mag de toeleveringsmodus…

Erbij horen, wat is dat?…

“Oké, gooi ’t daar maar neer.”…

Diep ademend fiets ik door de laan vol eiken. Overal klinkt een lichte roffel. Om mij heen vallen heel wat eikels, maar ze raken me niet. Opeens... Een harde tik op mijn voorhoofd! Een sprinkhaan is tegen mij opgevlogen en springt naar beneden, belandt in de zachte grasberm.…

Eerst moet de hele schuur maar eens leeg, heb ik voor de zesentachtigste keer besloten.…

De toekomst grijnst haar aan uit duizend lege ogen; een toekomst waarin, zoals zij hartgrondig vreest, de Belofte niet vervuld zal worden en de lauwe, lege lusteloosheid zal zegevieren, de alledaagsheid en de grauwe sleur zich aaneen zullen rijgen als een ketting van troosteloosheid, als een loden last om haar hals.....…

De Nederlandse ondernemer Marcel van Hout is op woensdagavond 23 november 2017 door zijn ex-vrouw Dionne in de keuken van haar villa gevonden. Hij lag in een grote plas bloed en hij is op uiterst koelbloedige wijze vermoord. Er zijn schotwonden in het hoofd vastgesteld, maar volgens andere bronnen was er ook sprake van messteken. Het was duidelijk geen…

Niemand zeggen, hier leg ik mijn zakdoek neer, ruggelings de armen in elkaar gehaakt, het schoolplein om de kring hield de adem in, als de neuzen dezelfde kant op wezen moest er gekust worden, vluchtig en beschaamd, gevoelens ontdekkend die nu puberaal worden genoemd.…

En soms werd er geklaagd, maar de borden gingen leeg. En dan komt er een tijd, dat het allemaal wat ruimer is, wat makkelijker gaat en toch: wordt er nooit iets weggegooid, kliekjes vinden altijd wel hun weg naar een andere geïmproviseerde maaltijd, of als extra erbij, opgebakken, of zomaar koud, want weggooien is zonde!…

Deze rouw-kreet leg ik neer, een kaart hoef ik niet te kopen, een lijk ligt er niet in de kist, maar dit is zo mogelijk nog erger... Een diep bedroefde An Terlouw…

Het gevoel was leeg. Afschuwelijk leeg en toch gevuld met wanhoop. Het is treurig om zoiets te voelen. Het onmogelijke van dit alles vertelt hoe verschrikkelijk dit soort wandaden is. We mogen hier niet aan voorbij gaan. Ik niet. U niet. En de wereld niet. We moeten dit blijven verafschuwen. Er nooit en te nimmer aan gaan wennen.…

Ik besluit dan ook een goed gesprek aan te gaan met Walter, ik leg me hier niet zonder slag of stoot bij neer, dat kan hij niet verwachten van mij... Afrika...zucht, ik kan wel janken!…

Uiteindelijk leg ik mij er bij neer, omarmend vind ik steun, soms moet dat gewoon.…

Ik is als een lege bladzijde die is uitgewassen door de regen, omschrijving nergens te vinden alles kwijt en alles vergeten. Wie ben ik, Waar is dit begonnen? Ik denk door de vele tegenslagen die ik al ben gepasseerd. Het heeft me eigenlijk gewoon gedwongen om vooruit te vechten zonder erbij stil te staan.…

Het is een mooie dag, ik leg mijn strandlaken in het park neer om ingesmeerd van de zon te kunnen genieten. Een goed boek, iets te drinken en een sigaretje, wat wil je nog meer.…

Flash! Na pak weg tien jaar rij ik weer eens op de route van vroeger. Niet veel veranderd. Hier en daar een nieuw hekje rond een tuin. Een enkele keer een heel nieuw huis. En ik zit nog steeds achter een veel te langzaam rijdende legertruck. Achterkant open, jonge jongens links en rechts in de laadbak. Dat gaf mij altijd een ongemakkelijk gevoel. Ze…

Het nieuws laat weten dat: door de huidige ellende waar we met zijn allen inzitten, we mee te maken hebben, kortom: de narigheid van het huidige gebeuren een extra bijgeluid geeft en wel: de schatkist heeft een dreun gekregen! Wie de dader is, geen idee ik heb nog geen camerabeelden gezien, ook geen alert binnen gekregen dat we uit moeten kijken naar…

Geenszins ben ik tegen vluchtelingen, maar daarentegen wel tegen een kabinet dat volle magen prevaleert boven hongerige; in verhouding volle magen tegen lege die beslist aan ondervoeding lijden. Dagblad TROUW kopt, althans meldt dat ons kabinet immoreel handelt als het geld, bestemd voor ontwikkelingssamenwerking, voor asielopvang gebruikt.…