Alle inzendingen over Mose

Wil Nederland bekend blijven staan als een land waar corruptie beperkt aanwezig is, dan is het een goede zaak dat politici als de heer De Mos ('Hart voor Den Haag') streng gestraft worden, zoals het OM nu geëist heeft: 22 maanden gevangenis.

De Mos en zijn geldschieters zijn vrijgesproken van corruptie en deelname aan een criminele organisatie. Ik hoop dat het OM in hoger beroep gaat want ik vond de redenering van de Rechtbank nogal kort door de bocht om niet te zeggen: nogal naief. Ik hoop ook dat het OM heel veel meer vaart zet...

VAKANTIE PERIKELEN, MOS-AQUA.. Vroeger vond ik zwemmen net als mijn kinderen heerlijk, nu heb ik het ongeacht de buiten temperatuur altijd koud en vind zwemmen daarom niet zo leuk. Bij onze “gezin's taakverdeling” heb ik dan ook de zwemlessen richting mijn man geschoven, met de woorden; ik...

...Heinemann. Michael schreef vooral over zijn homoseksualiteit in zijn romans 'Lord dismiss us' (1967) en 'Nothing doing' (1970), met diverse Campbell-familieleden in sterk transparante en onflatteuze verschijningen. Na 1970 was Michael een ernstige alcoholist en stopte zijn schrijfwerk. In...

In Tilburg Zuid strekken zich nog altijd de grasgroene velden uit waarop wij, scholieren nog, eens, in lang vervlogen tijd, sportten. Een met gras en mos begroeid, breed pad voert naar het gebouwtje met de kleedkamers. In een lange stoet liepen wij eens naar het sportterrein....Daar, op die...

(voor John Mose Allison Jr. (1927 - 2016)) Je bent geboren op 11 november 1927 in Tippo, in Mississippi, op jouw opa's boerderij. Op jouw vijfde nam je pianolessen. Op het gymnasium speelde je piano en trompet. Je plukte katoen en op jouw dertiende schreef je jouw eerste lied. Je studeerde een...

Als de dagen donker zijn en het hart verkeert in pijn, volg dan een pad naar een bos, geniet van de kracht die het uitstraalt. Zet je neer in het zachte mos, voel de warme stralen gefilterd door bladeren. Verwonderd en bijzonder is het gefluister van de bladeren, ze geven rust in het verwarde...

In het onmetelijk grote bos van de poëzie groeide ik de langste tijd van mijn leven onopvallend als een niet bloeiend gewas op. Nog maar enkele jaren geleden werd ik plotseling waargenomen en mag ik mij sindsdien in de schaduw van anderen zonnen. Tergend langzaam vormden zich creatieve knoppen en...

Zomaar was ik bezig met het opruimen van potten. Het was midden in februari en midden op de dag. Het regende dat het geen lieve lust was en mede daarom had ik minder lol met waar ik mee bezig was. Ik trok een plantenbak tevoorschijn en zag het mos weelderig op de aarde groeien. Met een los...

Lieve … Ken je dat verhaal, van dat meisje? Ze lijkt een klein beetje op jou, lees maar: “Er was eens een meisje voor wie de wereld niet zo duidelijk was. Dan zweefde ze hier en dan weer daar, niet wetend hoe ze de juiste aandacht en liefde kon krijgen. En dat is juist wat ieder mens zo...

Het was een windstille nacht. Zo een, waarin je van alles hoort wat je anders niet hoort, omdat het minste zuchtje wind steevast een zacht geruis teweegbrengt in het bos. Hoewel windstil en in volle lente, besloot een boom toch ergens een van zijn bladeren te laten vallen. Het blaadje, klein,...

Vervlogen dagen De dagen, maanden en jaren gingen geruisloos aan hem voorbij. Zijn stille aanwezigheid was gaandeweg vanzelfsprekend geworden. Nieuwe bewoners kwamen en gingen, maar de man leefde rustig verder, schijnbaar ontsnapt aan de tijd. Wel was hij wat meer in zichzelf gekeerd, alsof hij...

September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen. De Kampina is met gras overwoekerd, waar eens heide was, is nu gras alom. We bereiken de Beerze, de...

(Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant) September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen De Kampina is met gras overweoekerd,...

Over bomen en struiken, over alles wat er maar in een woud voor kan komen. Vooral veel magie. Op een dag fietste ik een stuk buiten Antwerpen toen ik ineens oeroude bomen zag staan. Vervuld van hun grootte en vorm zette ik mijn fiets neer en wandelde dat ongeloofwaardige bos in. Rondom mij...

De fotograaf koos waarschijnlijk een turquoise achtergrond om een en ander nog wat op te vijzelen. De foto die het resultaat is van zijn inspanningen toont mijn verouderde gezicht met haar kwetsbare uitdrukking en de schijnbaar ernstige of chagrijnige, maar onopgesmukte trekken die weergeven dat...

Grimelda was niet zo'n beste heks. Spreuken vergat ze elke keer en haar toverdranken mislukten steeds. Ok, ze was nog lang niet oud, 203 jaar, ze kon dus nog veel leren. Maar Engelica en Vreestien waren pas 162 en 170, kenden al heel veel spreuken en maakten brouwsels die bijna altijd werkten....

Jan Doos was een echte kraai.Hij zag eruit als de dood zelf met annorexia. Het is al meer dan een halve eeuw geleden. Ik werkte als handzetter bij een kleine drukkerij. Jan woonde samen met zijn broer en zus. Geen partner voor deze drie. Het was een te vreemd stel, maar met elkaar konden ze het...

"Pap, wat gebeurt er als heksen en tovenaars tongen?" Herald liet de aardappel die hij schilde uit zijn handen vallen. "Vraag dat over een paar jaren nog maar eens, Liselore, daar ben jij nu nog te jong voor." "Maar ik mag over een paar maanden al mijn draak ontmoeten, dan moet ik toch weten...

Inmiddels is het een routine geworden. Ik kom thuis en er liggen spullen scherven op de grond, fotolijstjes aan de andere kant van de kamer. Deuken in de deur, scheuren in de gordijnen, blauwe plekken op gezichten. Zovaak gebeurt het niet, hou ik me voor maar ik weet eigenlijk beter. Het gebeurt...

Tijger loopt door het bos. Een zachte wind brengt de geur van het voorjaar met zich mee, en fluistert zacht door zijn vacht. Zijn grote poten lopen geruisloos door een dikke laag mos. Zijn ogen glanzen en lijken een licht te verspreiden dat van binnenin lijkt te komen. Zijn staart zwaait loom...

a. omwille van de menige lijmende vingers, kijk, met ogen van havensteen weggeworpen door het gescheurde vlies, waar het klamme schroot van de avond verzinkend tussen de benen van de schaar die zij baart, onooglijk stil in haar weeën, als lucht in lucht opgelost, zo worden wij allemaal treinen ter...

Met de verkiezing van Wim van de Camp in het Europees parlement kwam er in de CDA-fractie in de Tweede Kamer een plekje vrij. Deze plek werd niet door de eerst volgende op de lijst, die nog niet in de Kamer zit, opgevuld. De nummer 52 van de kandidatenlijst, Wilbert Stolte, geeft de voorkeur aan...

Een vroege lente. De man rekt zich uit, verheft zich van de driezitsbank en kijkt naar zijn 4 bij 4 terrasje. Hij steekt zijn hoofd buiten de deur, besluit dat het eindelijk zover is en loopt de tuin in. Een dwingende cocktail van hormonen raast zijn bloedbaan binnen. Daar hangt hij, in het...

Een familielid heeft nog een boerderijtje te koop staan zonder daar zelf nog te wonen. Nu ik even niet meer aan de stad gebonden ben vraag ik haar - binnenstadbewoner als ik ben - of ik daar tot rust mag komen. Natuurlijk mag dat en ik reis er met zware tassen heen. Een lange dag, even koken en dan...

Bij de hondenpoepbak kom je nog eens iemand tegen. Toegegeven, het zijn meestal hondenbezitters of – bezitsters. Een handvol keren sprak ik haar dus. Die vrouw met wat piekerig haar, niet onknap, eigenares van een jack russell. Altijd had ze haar man bij zich die zwijgend maar minzaam glimlachend...

Zoet. Mijn broertjes ruiken anders. Niet zoals zij. Haar haar zweeft langs mijn gezicht. Zacht is het. En bruin met een rode glans erdoorheen. De lichte krullen vlammen oranje op als de namiddagzon door het bladerdak heen breekt. Ze staat met haar rug tegen de gerimpelde stam van de dikke eik. Zal...

De lente is in het land. Rupsen kruipen uit hun eitjes. Mezen maken van mos en grasjes hun nest. Maar daar komt een chemotruck de hoek om zeulen. Met een grote slurf spuit hij alle eiken vol met gif. Tegen de processierups. Ja die gaat dood, maar de andere rupsen ook. Zonder rupsen kunnen jonge...

(voor François Emile Barraud (1899 - 1934)) Je bent geboren op 24 november 1899 in La Chaux-de-Fonds, in het Juragebergte. De stad is gesticht in 1656 en is o.a. bekend om zijn horloge-industrie en architectuur. Na Davos is het de hoogstgelegen stad van Zwitserland. Jij was de één na...

Na wat achteraf een sluimerende slaap blijkt, lijkt het alsof een bijna doorzichtig wezen, een bosnimf, misschien, zich losmaakt van de wortels van een oude boom. De wortels lijken zacht en elastisch, terwijl ze deze afwikkelt als de draden van een bol wol. Pas als ze opstaat, realiseert ze zich...