Alle inzendingen over Praten

Over zelfdoding praat je niet.…

Zolang er nog steeds oeverloos geouwehoerd wordt, kunnen we wel vergeten dat er een ' gewoon' gesprek ter tafel komt.…

Ze vroeg me: heb je even tijd voor me en ik zei natuurlijk, kom maar, de deur staat open. Ze was er zo, alsof ze achter de deur had gestaan. Ik wil zo graag gewoon, gewoon zijn zei ze en ik liet haar. Hier ben ik gewoon, gewoon zei ze, maar daar, daar wordt zo op me gelet dat ik niks zeggen kan, daar wordt naar me gekeken alsof ik anders ben. Ben…

Uitgepraat ben ik: leve de pen en ‘t toetsenbord!…

Van nature, ben ik een prater, of praatster net zo je wilt, ook ben ik een schrijfster, vrouwelijk en wel. Soms lastig want er zijn van die uitdrukkingen die zich niet laten ver vrouwelijken zeg maar. Maf begin van een column, ja misschien wel, maar weet je, als niemand er iets over zegt, dan doe ik dat wel, heb ik niet zoveel moeite mee. Ik zeg…

Zo deed onlangs een buurman mij de volgende suggestie: “*Je moet minder praten*”. Ik was er niet door verrast, want sedert mijn hartinfarct praat ik nogal nerveus en vooral veel. Ik legde hem de situatie daarom uit. – “Dat bedoel ik niet, je mag zoveel praten als je wilt maar *je moet daarbij niet teveel ongevraagde informatie weggeven*.”…

Heel veel praten, weinig zeggen, je hoort hen blaten, elke dag. Is de waarheid echt zo schokkend, dat je die niet horen mag?…

Gelukkig deed ze het en omhelsde de beuk en gaf hem zoentjes en praatte tegen de boom. Je moet het zo zien, de boom praat niet terug, maar je voelt het wel. Het is je geest die zo werkt. Bomen stralen namelijk energie naar je uit en dat maak je rustig. Zelf doe ik het ook.…

'Lieve lieve Walter, denk eens aan mij, je bent net thuis en praat alweer over weggaan, je bent nog zó jong, je hebt je school, werk en ander verplichtingen hier.' Je haalt je schouders op, niet erg volwassen, hoe dring ik tot 'm door, wat zijn z'n plannen, werken of...?…

Praten is nog geen communiceren, praten dat kan iedereen wel in meerdere of mindere mate. Maar communiceren dat moeten de meesten nog leren. Want communiceren kan alleen als men contact maakt met de ander.…

Praten is een vak en communiceren is een kunst.…

Hoofdstuk één Zo'n vijf jaar lang woonde het schrijvertje schuin tegenover me toen ik nog in Brussel aan de slingerlaan 23 woonde en werkte aan het bizarre en chaotische manuscript van het boekje maantuin en andere waanzinnig onophoudelijke bekentenissen. Altijd aan het sleutelen aan een oude Harley of z'n gitzwart blinkende stingray aan het…

Het zat eraan te komen, we hadden met zijn alleen wel verwacht dat - ondanks dat een paar miljoen mensen op Geert gestemd hebben - dit tot niets gaat leiden (of wordt het lijden?). Met het stembiljet in het achterhoofd en het rode potlood in de hand weet ik heel goed waarom ik er juist wel op gestemd heb! Niet op Pieter, omdat de enorme ommekeer…

'Je blijft toch Papa’s jongen’ had ik over de telefoon gezegd. En ook ‘wanneer zag jij voor het laatst je vader?‘ Grote verwachtingen vaders en zonen boeken vol dode zielen. Jade, jaspis en de jitterbug, je zal je kind maar wezen. Ik speelde vals op schuld en sentiment. Ook dat nog – schaam je Heer Slaapslurf. ‘Ja ja ‘t is al goed’ had hij gemurmeld…

Praten dat zou ik graag met je doen maar helaas! Of ooit de tijd eens zal mogen komen? Zal je nooit kunnen haten.…

Een pil kan niet praten, dat wist je, toen je het recept kreeg van een psychiatrisch geneesheer,vanwege ernstige verstoring van de openbare orde.…

Hoe onwaarschijnlijk ook maar de Beatles konden bij onze buren niet als zichzelf uitkomen. Er werd een stukje van ze afgehapt omdat ze anders kwetsend vuig zouden overkomen. Al vóórdat de consument van hun waren kennis zou hebben genomen vermits die op de naam af zou gaan. Ja wat heet vuig? De vrees bestond naar bronnen verluiden dat jongedames achter…

(voor Nathalie Wood (1938 - 1981)) Je bent geboren als Natalia Nikolaevna Zacharenko op 20 juli 1938 in San Francisco. Je vader was Nikolai Zacharenko en je moeder was Maria Zudilova. Beiden waren Russische allochtonen. Jij sprak Russisch en Engels. Je vader was dagloner en timmerman. Je opa werd tijdens de Russische Revolutie op straat vermoord…

Het was zwaar werken en ja, ik praat in het verleden. Als je weet dat in een doorsnee woning zowat dertienduizend gevelstenen en een kleine zesduizend snelbouwstenen worden verwerkt, dit met twee personen en de voornoemde vijfentwintig jaar lang.…

Het baart onpartijdige waarnemers zorgen hoe de stedeling zich voelt. Opvallend hoeveel betrekkelijk jongeren deze winter botbreuken opliepen. Op straat met fiets of lopend. Door gladheid op stoepen haltes paden en wegen. Vrijwel nergens werd sneeuw geveegd en er viel niet tegenop te strooien. Vaak ging de vorst er verraderlijk qua timing overheen.…

Stoere praat lukt slecht bij piepjes en fluittonen die je levensritme aangeven. Virus, infarct of ongeluk doen je tijdens de rit naar adem happen. Tussen infuus en zuurstof is het slachtoffer- indien bij kennis- hopeloos jaloers op beelden van gezond door sneeuw baggerende buurtgenoten.…

(voor Sara Beth Bareilles (7 december 1979)) Je bent geboren in Eureka, in de staat Californië. Je vader is Paul Bareilles, een verzekeringsagent, en je moeder is Bonnie Capellas, een werknemer bij een uitvaartcentrum. Je hebt twee jongere zussen en je bent van Duitse, Italiaanse, Portugese en Franse afkomst. Je hebt een jaar in Italië gewoond en…

Ik ging dus met mevrouw Amarante mee naar haar woning, de tiende verdieping in een flat met uitzicht op de Acropolis. De huiskamer was armoedig ingericht met versleten meubelen en gaten in het tapijt. Om op het balkon te komen moest ik door de slaapkamer. Het bed was niet opgemaakt en ik zag grote gele vlekken op het laken en op het nachtkastje stond…

Maar over kanker praat ik vrijuit en als er iets bij mij ontdekt wordt, weet ik wat ik doe. Ik laat dan beide borsten verwijderen, verder geen gezeur daarover... Het is geen taboe om over kanker te praten. Hoe moeilijk het ook soms is...…

Dat wapen zullen ze nooit uit handen geven, zeker niet omdat schrijven veel moeilijker is dan praten.” Volledig kan ik het niet eens zijn met die stelling, want schrijven gaat mij eenvoudiger af dan praten.…

Het idee dat een probleem of een kwestie als vanzelf tot een oplossing zal komen door alle betrokkenen met elkaar te laten overleggen, is een dramatische vergissing.…

Van hieruit kon je het Paard in haar behandelkamer horen praten. Muis en Olifant stonden voor het raam. Je keek uit op de pannendaken van de oude stad. Daarbovenuit piekten de torens. ‘Kijk,' zei Muis, ‘daar heeft iemand een kattenbrug gemaakt.' ‘Olifant zag een plank die van dak naar dak liep. ‘Hebben katten dat nodig?…

´Wie moet er beginnen met praten,´ vroeg Olifant. ´Ik heb wat voorbereid,´ zei Muis. ´Goed ik luister,´zei Olifant en leunde achterover. ‘Er is iets wat heel belangrijk voor me is,’ begon Muis, ‘Toen we elkaar ontmoetten praatten we over onze familie. Ik merkte dat we allebei uit een warm nest kwamen. Ik dacht dat dat iets was wat we deelden.…

‘Hè, hè, nu gaat het eindelijk ergens over,’zei Muis, ‘zo praten, dat doe ik met jou zelden. Met mijn ex-man kon ik dat wel. Daar waren weer andere problemen, maar dit konden wij goed. Wij hadden contact met elkaar. Met jou heb ik nooit contact. Nu wel, hoewel … als je me zo aan zit te kijken dan verloopt het direct weer. Weg contact.…

De zon schijnt, gelukkig en we trekken erop uit om ook wat kleine nietszeggende boodschapjes mee te nemen, van die ‘vergeten‘ dingen zeg maar. Een weertje dat schreeuwt om een ritje en dat maken we graag, natuurlijk. Komen wat bekenden tegen, zeg maar heel goede bekenden en worden op de hoogte gebracht van het wel en wee van het gezin. We kennen elkaar…