Alle inzendingen over Vreemde ontmoetingen

...omhoog gevallen, populaire programma: “vreemde ontmoetingen”. Er werd vermeld dat alles live was opgenomen en dat er niets aan de teksten was veranderd. Het eerste shot toonde Siegfried in een stoel in een zomerse tuin en was een half jaar eerder opgenomen. Hij vertelde dat hij een rijk en...

Ik ben soms net een draaitol, ik tol maar wat rond in de tijd die mij gegeven is. Dat ik een nachtdier ben, is mij inmiddels goed duidelijk, ik onderhoud de meest gevoelige contacten met gierzwaluwen, egels, mollen, poesen, uilen, vleermuizen, ratten, wilde zwijnen, nachtvlinders, ongedierte....

...misschien wel. Nu moest ik dit spel met een wildvreemde spelen en er zou voor mij dus geen enkele reden kunnen zijn, om haar te vertrouwen. Maar zodra het spel was uitgelegd, ging de hele zaal met elkaar praten en wij tweeën ook. Zij bleek dit overbekende spel niet te kennen en ik moest dus...

Al weken terug begon ik te schrijven over dit heel nare gebeuren, telkens met een nare smaak in mijn mond, elke keer weer dacht ik: nee joh, je zit ernaast en nog steeds hoop ik stiekem dat dit ook het geval is maar steeds meer berichten wijzen erop dat ik die nare voorgevoelens niet voor niks heb...

...om nog tot meer te komen dan fragmentarische ontmoetingen met rare opmerkingen en fysiek gestuntel. Door de gewenning aan weinig lichamelijk contact, hij leefde nu celibatairder dan ooit, gek genoeg, kon een eenmalige knuffel hem helemaal van de kaart brengen en huilde hij aan een stuk door,...

Ik zou zo graag vreemd willen gaan. Maar ja, ik heb geen relatie...

Het is een vreemd, beangstigend gevoel om slechts na een korte, maar diepgaande verkenning van en vereniging met het andere, dit in de kiem terug te vinden op de plek van waaruit je vertrok,.... alsof je je tijd hebt verknoeid.

Het regende pijpenstelen aan het spoorwegstation van Aalst ergens in februari 2005. Zijn oud regenjasje beschermde hem amper tegen de felle vlagen. Mistroostig keek hij door zijn bedruppelde brilglazen naar het uurrooster van “De Lijn”. Te laat voor de laatste busaansluiting en veel te vroeg...

...antwoordde. Ik keek haar achterna en dacht bij mijzelf: dat is nog eens een vreemde Dame!

...gewoon Tara weer een avondje cadeau gedaan. Een vreemde, maar wel leuke gedachte. Kim zit thuis nu, met haar moeder en de kids. Ze was weer zo moe en is geloof ik eerder in slaap gevallen dan Noa. En zo dwalen mijn gedachtes af, terwijl het slechts anderhalve minuut lopen is van de...

Speeddate: tijd tussen hoi en doei.

Een warme handpalm pakte uit het niets Douglas zijn rechterhand. In deze hand had hij al een zakje met dillezaad. Hij keek over zijn rechterschouder en zag een vrouw verbaasd met grote ogen kijken. “Neem mij niet kwalijk! Ik had niet in de gaten dat jij ook dit zakje wilde. Ik was afgeleid door...

...bijna smekende blik die zijn onzekerheid over de vreemde situatie waarin hij verkeerde duidelijk weerspiegelde. Ik gaf hem een hand, stelde me voor en vroeg hem of hij mee wilde gaan naar de huiskamer om samen iets te drinken. Hij aarzelde even, keek nog een keer naar de deur en ging op mijn...

Een rechte, nette kelner zeilde door de kroeg “Verboden Vrucht”. Hij dimde de lichtkegels boven de toog en lachte hartelijk. In de dans van de kaars zag ik haar irissen, afwisselend dof en glanzend. Wij stonden naast het aquarium met de karpers. Koud zweet parelde op mijn rug. “Waarom...

...nooit is tegen gekomen. Zelden zal uit zulke ontmoetingen dan ook een nieuwe vriendschap opbloeien. Behalve natuurlijk als je het treft, de aangesprokene een ruime en ironische geest bezit en bereid is zijn eigen ervaringen inzake loze begroetingen met je uit te wisselen, zodat je...

De man die op het rijwielpad een eind verder voor me uitsloft, heeft de weifelende gang van iemand waar niet op gewacht wordt. Als ik dichterbij kom lees ik de strakke letters die achterop zijn vale werkjack zijn gedrukt ; 'Wim Beus Bouwmaterialen.' Toch maakt hij niet de indruk op weg te zijn...

Gisteren ontmoette ik Janneke en raakte met haar aan de praat. Haar naam kwam ik pas te weten toen we afscheid namen en zij linksaf sloeg richting het stationsplein om de bus naar Oldenzaal te halen en ik rechtdoor liep naar huis. Een vreemd einde bijna toen we elkaar een hand gaven. Doorgaans...

Ik kwam twee dames tegen aan de halte van lijn zeven bij het station. Een van hen droeg halflang blond haar en zij hanteerde een koket en elegant damessigaartje. Ze lachten me toe. "Ik heb geen big smile" verklaarde ik en ik voegde eraan toe: "Liever naakt dan namaak". Ze waren het er wel...

Laatst ontmoette ik een psycholoog, die over zijn psyche loog.

Herman was niet meer de gezellige jongen van vroeger. Hij was pas dertig en had in de gaten, dat zijn vrouw Lida niet meer van hem hield en ging meer drinken dan goed voor hem was. Op een avond was hij met teveel drank op in zijn auto gestapt en reed op weg naar zijn huis in een fuik van een...

Hij ging aan de overkant van de straat in zijn auto zitten, zodanig geparkeerd dat hij niet opviel en wachtte op het ogenblik, dat die snuiter zijn woning zou verlaten. Lida was link genoeg ervoor te zorgen, dat haar vriend bijtijds weg was, want ze wist precies wanneer haar man thuis kwam. Herman...

Toen ik nog in het dorp woonde ging ik vaak wandelen op het platteland. Mijn straat uit en ik was er. Daar werd ik een keer door een boer uitgenodigd een kop koffie te komen drinken. Hij had mij vaak langs zien komen en zwaaide ik hem gedag. Boer Harmsen heette hij. Hij was invalide geworden door...

...vriendin. De winterkou liet ons niet onberoerd maar een klein vlammetje van een lichte kameraadschap tussen mij en de vreemde, onbekende dame laaide op. Onze wegen scheidden echter en nooit zouden we elkaar terugzien...

Hoe het komt weet ik niet, maar op de een of andere manier zit ik bij feestjes en verjaardagen altijd in de verkeerde hoek. Zo kom ik altijd naast iemand te zitten met problemen. Terwijl aan de andere kant van het vertrek de interessantste gesprekken worden gevoerd, de leukste anekdotes worden...

Wouter lag heerlijk in de tuin en dutje te doen.'' Toen hij bijna sliep werd er op zijn arm getikt. Hij schrok en keek zijwaarts en zag tot zijn verbazing een veldmuis op zijn arm zitten. ''Wat doe jij hier, veldmuis?'' ''Dag mijnheer, ik heb een vraag.'' ''Wat wil je...

De tijd van de befaamde, maar grenzeloos overschatte Meimarkt in het centrum van Tilburg was weer aangebroken. De opeenstapeling en uitstalling van goederen had weer plaatsgevonden in de straten, die in plaats van dierbaarder, afschuwelijker voor mij waren geworden en ik had er rondgedoold, tussen...

Plotseling stonden we oog in oog te midden van een menigte. Even ontmoetten onze gezichten elkaar, daarna wendden we ons af. Ik droeg nog het jack dat ze me gegeven had en dat ik ter herinnering aan haar zou bewaren: het "bomberjack" met de bontkraag en in mijn binnenste, in mijn hart en in de...

Ik had meer dan een uur in de stationshal gestaan met een halve bronchitis onder de leden, kijkend naar de wijzers van de klok die zich uiterst traag voortsleepten over haar wijzerplaat en belaagd door windvlagen uit de telkens open- en dichtslaande deuren, toen mijn correspondentievriendin...

Eens per jaar leg ik de weg af; ben ik gedwongen de weg af te leggen die ons door het jaar heen gescheiden houdt en wandel ik langs de chique huizenrij die de Ringbaan West flankeert en signaleer ik de stokrozen in de tuinen die hun kopjes als in rouw onder regendruppels laten hangen en de blauwe...

Er was een nieuwe dag aangebroken; eigenlijk - na al het leed - buiten mijn verwachting; een zomerdag en het licht speelde frivool over de wereld en wierp er schaduw en licht in een warrelend, wervelend patroon overheen. Ik had plaats voor haar gemaakt op het bankje bij de halte van lijn zes en...