Alle inzendingen over Vreemde ontmoetingen

Op de redactie van het TV programma “ vreemde ontmoetingen” stond alles in het teken van een programma dat ’s avonds zou worden uitgezonden. Het had al veel aandacht gekregen in de media, zodat een kijkcijfer record werd voorspeld.…

Ik ontmoet veel vrouwen, die ik maar amper ken, maar die mij een goed hart toedragen, steeds onverwachts, als engelen verschijnen ze, om hen ga ik literair door.…

Gisteren zat ik bij een college van Hillie Aaldering, psychologe uit Amsterdam, die in Groningen in het Engels kwam vertellen over Conflicts within groups. Naast mij zat een jonge Chinese vrouw. Althans, haar uiterlijk was Chinees. Ze sprak Engels. Goed Engels. Dat weet ik, want ik heb korte gesprekjes gevoerd van het niveau: ‘is this seat taken?’ Glimlach…

En waar we in het begin nog dachten met een simpel griepje te maken te hebben is de realiteit er eentje waar je hartklachten van krijgt, waar bonje om wordt geschopt, waar drastische maatregelen om worden genomen maar, en dat is het belangrijkste: waar zoveel slachtoffers bij vallen, dat het geenszins vreemd is, als ik terugdenk aan dat krankzinnige…

Er kwamen nog veel randpsychotische terugvallen, angststoornissen en zware depressies met kantjeboord reacties, maar met name door het anti-depressiemiddel bleef hij zo goed als stabiel en durfde hij meer en meer uit zijn sociale isolement te treden, zij het zonder echt sociaal resultaat, maar slechts schuringen langs de warmte van vreemde ontmoetingen…

Ik zou zo graag vreemd willen gaan. Maar ja, ik heb geen relatie...…

Het is een vreemd, beangstigend gevoel om slechts na een korte, maar diepgaande verkenning van en vereniging met het andere, dit in de kiem terug te vinden op de plek van waaruit je vertrok,.... alsof je je tijd hebt verknoeid.…

En vreemd genoeg rolde zich voor zijn ogen de film “ Paramatta”(Zu neuen Ufern**) af. Ach, nu herinnerde zijn lange-termijn geheugen zich de mooie, zware, meeslepende stem met die rollende “r”. “Yes, sir”***. Ach, en al die andere wondermooie liederen van haar. Reïncarnatie van een stem.…

Ik keek haar achterna en dacht bij mijzelf: dat is nog eens een vreemde Dame!…

Een vreemde, maar wel leuke gedachte. Kim zit thuis nu, met haar moeder en de kids. Ze was weer zo moe en is geloof ik eerder in slaap gevallen dan Noa. En zo dwalen mijn gedachtes af, terwijl het slechts anderhalve minuut lopen is van de parkeerplaats naar het café. En ik wil niet dat mijn gedachtes zo snel weer afdwalen.…

Ontmoeting Beschenen door een milde voorjaarszon, schuifelde hij wat rond bij de uitgang van de afdeling waar hij deze ochtend was opgenomen.Toen ik hem daar voor het eerst ontmoette, bij de deur die slechts opengaat voor wie de geheime code kent, vroeg hij of hij mee naar buiten mocht. Hij wilde naar huis.…

Speeddate: tijd tussen hoi en doei.…

Hij krabde met zijn wijsvinger achter zijn oor en zei: “Maar vreemd genoeg kan ik mijn keuze nog steeds niet definitief afsluiten.” “In de duinen?”, reageerde de vrouw enthousiast. Door haar enthousiasme praatte zij sneller, en zei: “Dat klinkt romantisch, qua atmosfeer van zon, zee, kustlijn. Maar!…

Ook dat vond hij vreemd. Hij vond toch een kier aan de zijkant en hield zijn oor tegen het raam. Toen zag hij zijn vrouw languit op de bank liggen, maar van onder naakt en die vrijer zat bij haar met zijn rechterhand tussen haar dijen. Die waarneming verlamde hem bijna van kwaadheid.…

Hij ging aan de overkant van de straat in zijn auto zitten, zodanig geparkeerd dat hij niet opviel en wachtte op het ogenblik, dat die snuiter zijn woning zou verlaten. Lida was link genoeg ervoor te zorgen, dat haar vriend bijtijds weg was, want ze wist precies wanneer haar man thuis kwam. Herman tuurde voortdurend naar de deur. Toen hij de voordeur…

Berdina, inmiddels vijftig, was niet zo wild meer en had beloofd nooit meer vreemd te gaan en zo was het huwelijk toch nog gered. Het monster sleur was verdwenen.…

Alle andere gasten werden vreemd. "Jij eet beheerst, jij praat niet vuil, zoals die pokdalige sletten." Zij rispte maagzuur op en proefde dit en betastte haar ribben. Dacht: 'Straks braak ik grote brokken op het blanke kleed, als hij eens wist.' Hij wou haar optillen en in een gipsen vorm gieten.…

Zelden zal uit zulke ontmoetingen dan ook een nieuwe vriendschap opbloeien.…

De man die op het rijwielpad een eind verder voor me uitsloft, heeft de weifelende gang van iemand waar niet op gewacht wordt. Als ik dichterbij kom lees ik de strakke letters die achterop zijn vale werkjack zijn gedrukt ; 'Wim Beus Bouwmaterialen.' Toch maakt hij niet de indruk op weg te zijn naar een klus. Integendeel, als het kon zou hij zijn schouders…

Gisteren ontmoette ik Janneke en raakte met haar aan de praat. Haar naam kwam ik pas te weten toen we afscheid namen en zij linksaf sloeg richting het stationsplein om de bus naar Oldenzaal te halen en ik rechtdoor liep naar huis. Een vreemd einde bijna toen we elkaar een hand gaven.…

Ik kwam twee dames tegen aan de halte van lijn zeven bij het station. Een van hen droeg halflang blond haar en zij hanteerde een koket en elegant damessigaartje. Ze lachten me toe. "Ik heb geen big smile" verklaarde ik en ik voegde eraan toe: "Liever naakt dan namaak". Ze waren het er wel mee eens dat het geen zin heeft te lachen als er niets…

Laatst ontmoette ik een psycholoog, die over zijn psyche loog.…

We ontmoetten elkaar op het bankje bij de bushalte. De reis naar Dronten zou drie uur duren, zo verklaarde ze, maar ze ging graag met de trein om getuige te kunnen zijn van de doop van haar kleinkind. Zo is een oma.…

Zo had ik een tijdje terug een onverwachte ontmoeting in een oud gedeelte van de Amsterdamse Staatslieden-buurt. Een oude arbeiderswijk, die gedeeltelijk rijp is voor de sloop en voor een gedeelte al gesloopt is.…

Ik zou graag een ontmoeting met hem willen hebben, zou dat kunnen?'' ''Ja, dat klopt,ik hoor de muis elke nacht over het zeil trippelen.'' ''Och wat leuk, mag ik hem een keer ontmoeten?…

Ze stond tegen een pui geleund in een meer frivole winkelstraat naast haar mondaine dochter die tijdens de lange jaren waarin ik haar niet meer ontmoet had niets van haar schoonheid verloren had.…

Even ontmoetten onze gezichten elkaar, daarna wendden we ons af.…

De narcisjes die ze me schonk staan al in bloei, het boek dat ze me leende, bestudeer ik al aandachtig en onze volgende ontmoeting "zit in de pen".…

Eens per jaar leg ik de weg af; ben ik gedwongen de weg af te leggen die ons door het jaar heen gescheiden houdt en wandel ik langs de chique huizenrij die de Ringbaan West flankeert en signaleer ik de stokrozen in de tuinen die hun kopjes als in rouw onder regendruppels laten hangen en de blauwe hortensia's en al de overige bloeiende planten en struiken…

Er was een nieuwe dag aangebroken; eigenlijk - na al het leed - buiten mijn verwachting; een zomerdag en het licht speelde frivool over de wereld en wierp er schaduw en licht in een warrelend, wervelend patroon overheen. Ik had plaats voor haar gemaakt op het bankje bij de halte van lijn zes en ons gesprek kwam op de kermisattractie die in de verte…