Alle inzendingen over Zwanenzang na stil v

(voor Magdalena-Anca Manole (1967 - 2010)) Je bent geboren op 14 juli 1967 in Valenu de Munte (Zuid-Roemenië). Je ouders waren Ion en Eugenia Manole. Je groeide op binnen een spirituele familie, wat je liefde voor de muziek heeft bevorderd. Je moeder zong graag volksliederen en dat heeft je geïnspireerd. Je kreeg gitaarles van Ana Ionescu Tetelea…

Bij V&D werken ruim 10.000 mensen en als ik eens in de V&D moet wezen dan zijn altijd de meeste kassa’s gesloten. Gelukkig moet ik nooit in de V&D zijn behalve als ik naar de Dixons wil, en die lui zitten in Utrecht bovenin. Zo kom ik incidenteel in de V&D. De afgelopen vijf jaar al twee keer.…

Zomaar een gesprek tussen man (M) en vrouw (V) V: leg die krant nou maar weg, het eten staat op tafel. M: Wacht even, hier staat iets over de Zuidpool, daar gaat een grote ijsberg breken. Vreselijk. V: Nou en? Wat maakt dat nou uit? M: Zo groot als Utrecht en Gelderland samen en zo hoog als een kerktoren. Dat drijft dan straks gewoon weg!…

Nog even werd er nagesnaveld en vervolgens werd het stil. Kijk, zo kan het ook.…

En dan valt de avond stil. De zon is onder, geen vogel die nog vliegen wil.…

Dan draai ik een shaggie en sta even stil in kringelende rook, geniet van de rust die links en rechts van mij onder marmer in veel verdriet is weggedragen. Een kraai vliegt krassend op, ik vervolg mijn weg.…

Het is angstig stil in het parlement.…

Het OM gaat in beroep omdat het het niet eens is met de vrijspraak van V. voor verkrachting. Het OM had 25 jaar celstraf en tbs met dwangverpleging geëist.…

Was dit onze zwanenzang, ons "adieu", ons afscheid? Nu pas scheen ik met spijt in mijn hart te kunnen waarderen wat ik nooit gewaardeerd had: haar stille, zwijgzame, maar trouwe gezelschap aan mijn zijde, haar kameraadschap, haar op spaarzame en zuinige maar oprechte wijze aan mij toebedeelde belangstelling.…

V(r)ede In gedachten gaan bij velen de registers open van ondergesneeuwde gevoelens die veelal met kerst de kop op steken...…

Gendraats (m/v), vandaag heb ik een gestoomde makreel schoon gemaakt, onder applaus van mijn twee katten. De vraag is, wanneer ben je er zeker van dat alle graten zijn verwijderd?…

De rechtbank veroordeelde Sander V. tot achttien jaar gevangenisstraf en aansluitend tbs. Over de vraag of Sander V. ooit weer vrij man zal zijn tast men in het duister.…

En stil zijn ze.…

Het is er zo ongekend stil, alles zit dicht, ook het loket waar je je normaal melden moet, maar de verlichting brandt en ineens ziet E een papier opgehangen: dat we in wachtkamer drie moeten zitten tot ik geroepen word. We nemen plaats.…

Zo kwam het ervan dat het er niet van kwam: de trein was onderweg, de discussie was niet op gang gekomen, het was stil in de trein - de verschillende tussenstoppen en een mededeling ter informatie hier en daar gelaten. Voor een uitgemeten rit lang.…

Daar word ik stil van.…

Het is niet dat ik niet geschokt en stil was na het bericht en dacht aan de drie kinderen die zich nu met dezelfde doem voelen opgezadeld. Maar het was compassie vermengd met woede voor een daad die niet is na te voelen maar tegelijkertijd zoals elke zelfmoord vraagtekens bij het bestaan van de levenden zet.…

‘Mag het geluid aan', vraagt zoon, 'anders is het zo stil’.…

De violiste is bloednerveus. Voor het eerst gaat ze voor publiek haar eigen compositie spelen. Als de laatste tonen zijn weggestorven, volgt er een oorverdovende stilte. Dan barst een daverend, minutenlang applaus los. Ze huilt en lacht tegelijk. Achteraf bekeken was dit de mooiste stilte, die ze ooit heeft gehoord.…

(voor Helga Pärli-Sillaots (1912 - 1939)) Jij bent geboren op 23 september 1912 in Tartu, Estland, wat aan de rivier de Emajögi ligt. Aan de Vallikraavi-straat in Tartu staat tegenwoordig een bronzen sculptuur van Eduard Vilde en Oscar Wilde op een granieten bank en met een lantaarn, gemaakt door de beeldhouwster Tiiu Kirsipuu. Jouw vader was de…

Het was Adriaan die hem vond, hij kwam langs om Sebastiaan op te halen, want die dag zouden ze met Joachim gaan eten bij een restaurant in de stad. Adriaan belde meteen de politie en ging daarna naar de plek waar hij met Joachim had afgesproken. Daarna vertelde hij Joachim wat er gebeurd was, die kon het nauwelijks geloven. Adriaan was er zelf ook nog…

Weer hield hij even de stil in en bedacht zich dat hij door zijn eigen huis buiten werd gesloten. Hij die zoveel tijd en geld gespendeerd had mocht dit huis niet meer betreden. Met gekruiste armen liep Franck een paar maal rondom het huisje en probeerde nogmaals de voordeur te openen, maar niets hielp.…

Ik had amper mijn ontbijt genuttigd en de helft van de krant gelezen of de telefoon ging. - 'Hallo met Martha, stoor ik?’ - Ik ben aan m’n laatste hap toe en lees net de laatste pagina van het ochtendblad. - Er is weer iets vreselijks met mij. Ik kom net van de huisarts vandaan. Ik heb last van condyloma. - Wat is dat in normaal Nederlands? -…

Meneer V. stond aan het hoofd van de bonte schare van de leraren. Hij zetelde in een ruime kamer waarin zijn bureau wegzonk als een atoom in een universum, op de eerste verdieping van het langwerpige gebouw, opgetrokken uit beige, haast lichtgele bakstenen.…

Sinds de invoering van het lumpsum (v)mbo+ koppelbaasniveau sluit het onderwijs naadloos aan op de Afro-Amerikaanse crapcultuur, verhuisde het kapitalisme de laatste fabrieken naar Azië en gaf de heroïne en cocäine de arbeidersklasse de genadeklap. Kind, je hebt groot gelijk. Ga niet samen naar school, maar haal meer gymnasium uit jezelf.…

Frustraties strooiend, glooiend gestrand aan de einder en vaak op de pik (m/v) getrapt, alles altijd in een sausje van humor doordrenkt. Knipogend trakteerde ik vaak de spiegel mezelf met uzelf. Die passie is voorbij, ik ben mezelf kwijt. Kunt u niets aan doen, het is wat het is. Pluk de dag morgen, steeds weer.…

Lucinda, we zijn de lange, bochtige weg van het leven zij aan zij gegaan. Nu grijnst de dood je in het gezicht, nu je depressie ondraaglijke vormen heeft aangenomen.... Moest het uur van ons afscheid uitgerekend komen op de Tilburgse Kermis? (Eens speelde je nog "Abschied vom Klavier" voor me op de piano die je sinds lange tijd niet meer aanroert…

v=_I9-XxBAEsQ Daarin komt o.a. Pim van Lommel aan het woord.…

Zijn naam was Martien, Martien van V., en eens had hij van een zakenreis een klein, groen metalen kikkertje voor me meegebracht dat ik nog lang bewaard heb. Of hij homo was, bleef me onduidelijk maar hij kuste de mannen tijdens de studentenfeesten die tot diep in de nacht duurden.....…

Het stuk van George Knottnerus met de titel Sander V. vind ik heel scherp. De vragen die hij stelt in zijn column zijn terecht. Nederland is een rechtstaat.…