Alle inzendingen over achterom

Achterom kijken helpt je niet altijd vooruit......... maar te ver vooruit kijken is onverstandig als je het verleden niet in ogenschouw neemt........…

Ik kijk achterom naar zijn zoontje die er totaal niet op reageerde. Ik zou als klein meisje allang in tranen zijn geweest. Thuis vertelde ik het verhaal. En hoorde dat diegene altijd zo praat. Dus ja, zijn zoontje weet niet beter. Hoe verbaasd kan je zijn om zoiets mee te maken.…

Blindelings liep ik door en keek ik niet meer achterom. Als ik dat wel had gedaan dan had ik gezien dat je al een langere tijd aan het eind van het pad was blijven staan. Jij alleen... aan het eind van het pad zonder mij.…

De een bereikt het licht van de uitgang eerder dan de ander, laat je hierdoor niet afschrikken of opjagen: Leef in je eigen tempo en volg enkel jouw pad, kijk nimmer achterom. Het pad achter je is geschiedenis.…

Achterom kijkend kom ik tot de conclusie dat ik weinig te vertellen heb, onopgemerkt vergleden verleden. Ik kan niet dichten.…

Ze pakte de zak aan met één hand en liep naar de uitgang, en keek nog even achterom. De jongen keek verbaasd, zij glimlachte en hij ook, best wel een beetje opgelucht. Bij de Poiesz kwam ze tot het inzicht dat ze haar bril was vergeten.…

Ik keek achterom. Toen zag ik het pas… En ik begon nog te lachen ook...’ Ze is duidelijk geschrokken. Het gebeurt tijdens een verjaardagsfeestje. Het is druk. Hapjes en drankjes staan uitgestald en iedereen kan toetasten. Ze staat bij de tafel en is in diep gesprek gewikkeld. Even stapt ze opzij om iemand langs te laten, dan praat ze verder.…

Ik keek even achterom en het oude mannetje maakte met zijn vrije hand een gebaar alsof hij een gashendel vol open draaide. Hij keek ook even achterom naar mij en we lachten elkaar toe. Ja, dacht ik, daar kan ik niks tegenover stellen. Een ‘TRING, TRING, TRING,’ zou ongeloofwaardig overkomen.…

De taxi...Walter en ik nemen afscheid van Stella en Jaap, nog een keer kijk ik achterom en zie ons huis kleiner worden, ik pink een traantje weg...het is goed zo, op weg naar schoondochter en kleinkind!…

Nee, bromt de man kort, zonder achterom te kijken. Dan kijk ik nog eens goed naar de vrouw. Ze heeft een rode gebreide muts op en draagt een appelgroen jack. Haar bruine terlenka broek hangt boven haar enkels en ze heeft haar tas op schoot. Ze houdt de hengsels met beide handen stevig vast. Even later stapt ze uit.…

Ik keek angstig achterom, zag ik een vrouw met een jack russel terrier aan komen lopen, die ik door de stevige wind niet mij aan had horen volgen. Het beestje probeerde de pitbull aan te vallen. De vrouw kon de driftkikker amper onder controle houden.…

Dit zijn dan de moedigen, zij die niet achterom kijken. Dit zijn de tevreden mensen, die zich nooit een slachtofferrol laten aanmeten. Zij die beseffen, dat ze het uiteindelijk toch allemaal zelf moeten zien te bewerkstelligen.…

Kijkt achterom. Haar ogen stralen. Verlichten het hele plein. Maken iedereen een beetje blij. Mannen met regenjassen stoppen terwijl ze niet stoppen. Een lach op ongeschoren koppen!…

Nog nooit een kater zo verbaasd achterom zien kijken.…

Als het op hardlopen aankwam keek je vaak achterom, om te zien waar ik bleef en als ik 's winters het liefst thuis bleef, lekker warm bij de open haard, om een boek te lezen of om zo maar lekker te luieren, dan wist je het altijd zo te spelen, dat we toch een eind door de kou gingen lopen.…

De bakkersvrouw kijkt achterom en ziet dat het laatste tijgerbrood een enorme deuk heeft en aarzelt. Maar de vrouw grijpt in: ‘neemt u die toch maar,’ en gaat tegen mij verder ‘bij mij binnen hangt ook geen mooi schilderij’. Zo raken we in gesprek.…

Ben je eindelijk weer op weg dan wolkt er onbehagen om je heen, de zon wordt waterig, de wind steekt op, je kijkt achterom. De Droefzuiger heeft zich vastgeklemd aan je bagagedrager en grijnst.…

Ze lijken bij de familie te horen, want de jonge vrouw kijkt achterom, hun richting uit, kijken of ze er nog zijn? Dat heb je met opa’s en oma’s. Ze kunnen je zomaar ontvallen. De moeder zegt iets tegen vader.…

Ik keek achterom naar de moeder en zij had tranen in haar ogen. Zo zie ik heel wat om mij heen in het supermarktgebeuren. Ik pak de nodige boodschappen. Mensen staan ongeduldig in de rij te wachten. Soms de een boos omdat de ander voorgaat. Bij de kassa weet je al van te voren wat het meisje achter de kassa gaat vragen.…

Ze keek achterom en zag een kale grijze vlakte waar lichtgeraaktheid en botte impulsen elkaar schreeuwend te lijf gingen. Verderop zou ze een huis van bezinning vinden met diepe tuinen. Daar kon Ironie helen en wachten op betere tijden.…

Afijn, het jaar loopt ten einde, ik kijk met weemoed achterom en besef dat we aan vooruitgang niets kunnen doen, aan achteruitgang evenmin.... Dus blik ik vooruit, wens iedereen een mooie jaarwisseling en een gezond 2018.…

En niet achterom? Hoe denk je in de wolken? Wil je minderen of lekker moddervet? Wat is het verschil tussen je oren? Wie is die linke rechter? Ik zie best wel dat dat een peen is! Alle mensen zijn gelijkgezet. Waar heb je die wind gelaten? Hoeveel tijd wil je nog zitten? Waarom zijn de rapen gaar? En de peren gebakken?…

En achterom kijken heeft geen zin. Het is daar te mistig om antwoorden te vinden. Pijn, stress en verraad. Ik wil er niet meer aan denken, maar dromen zorgen voor het omgekeerde. Zo, steek nu die sigaret maar op. Hoor!!.. ..Hoor je dat? Al die auto's? Al die kruispunten en al die beslissingen. Heb ik de goeie of weer de verkeerde gemaakt.…

Hij kijkt achterom. Stipjes, al die boerenlullen zijn stipjes geworden. Plots is hij god geworden. De berg. 'Ik ben god', denkt hij, 'dus ik kan ook klimmen'. Hij klimt, klimt. Klimt drie minuten winst bij elkaar. Hij klimt en zweet die verdomde berg kapot. De vijfde bocht. Zeven minuten voorsprong.…

In de drukte stootte er iemand tegen mij aan en ik keek achterom. Toen ik mij weer omdraaide was de vrouw verdwenen. Ik keek nogmaals om me heen, maar ze was nergens meer te bekennen. Schouderophalend liep ik door naar de groentenkraam, bestelde sla en worteltjes en haalde mijn fiets uit de stalling.…

Nooit achterom kijken dat is zinloos, kijk vooruit en geniet van datgene waar je nog wel kracht uit putten kunt. Dat het geen puzzels zijn is ineens niet erg meer want zeg nou zelf: er blijft genoeg over toch! Ik ga weer even lezen!…

Hij kijkt nog eens achterom, heel even kijken we elkaar aan. Dan kijkt hij opnieuw om en loopt dan naar de andere kassa, waar niemand zit, maar wel een stapel plastic tassen hangt. De man probeert een tas te pakken, maar het lukt niet. Schichtig kijkt hij naar mij.…

We hadden wind tegen en ik kon bijna niet vooruit komen, maar Bonky keek achterom en zei: ''Mag ik tegen deze dikke boom bouten, baas?'' ''Doe maar, en dan gaan we meteen terug.'' ''Oké chef'', en met een sneltrein vaart waren we weer thuis en keek hij mij met een schuin hoofd aan waar de worst bleef.…

Wie mijn kamer binnen komt en achterom kijkt kan boven de deur een boekje zien hangen. Het is een dun boekje van Jan Blokker. Het heet: kijk uit achter je. Ik heb het er al jaren hangen en niemand heeft het ooit gezien. Hiermee wordt in één keer zowel de noodzaak van het boekje als de zinloosheid van het boekje aangetoond.…

Hij keek snel even achterom en weg was ie. Nooit weer terug gezien tot de afgelopen winter. Plotseling stond hij voor me. Een vos is een vos, maar ik wist het – het is ons Vosje. Hij was vermagerd en ik liet hem in het hok en gaf hem eten en na vier dagen, besloot hij definitief te gaan. Nog eenmaal keek hij achterom.…