‘O, nee hoor’, zei ze, ‘voor die Afrikaantjes loop ik vandaag niet, dat heeft geen zin, als ik het geld daar heen zou moeten brengen ben ik het alleen al aan de reis er naar toe kwijt. Nee dit is voor mijn eigen Afrikaantjes.’
‘Hoe bedoel je, eigen “Afrikaantjes".’…
Een lieflijk, nijver bijtje bezoekt de bloemen die zijn uitgestald als een zomers boeket op het terras van "De Postelse Hoeve" één voor één; de helgele afrikaantjes, de elegante fuchsia's met hun neerhangende kelkjes, de bloedrode geraniums.…
atmosfeer scheen te vervullen, die neer scheen te regenen als een onzichtbaar fluïdum of als microscopische, niet te duiden stofdeeltjes die neerdaalden uit de hoge septemberhemel, stond ik te wachten, ergens in een steeg in Tilburg West, die uitzicht bood op onduidelijke, met elkaar verstrengelde en bouwvallige bouwsels en die een blik bood op feloranje afrikaantjes…
Het is net als met die eindeloze beelden van hongerige Afrikaantjes op de televisie, na de zoveelste keer raakt het je niet meer en weet je het nou wel.
De reclamefilmpjes zijn van hetzelfde laken een pak. Die zijn in vele gevallen steeds korter geworden, want korte flitsreclame hecht zich blijkbaar nog sneller vast in ons geheugen.…
294
Bezig met laden