Alle inzendingen over begroet

...ze het anders te doen? Bij de drogist word ik begroet door een, kennelijk, hongerlijdend mager ding in tourniquet-strak zwart, die mij opgetogen vertelt dat ze vochtinbrengende crème in de aanbieding hebben. Ik kan net een luid SUPER!! inhouden. In plaats daarvan zeg ik dat ik zelf even ga...

...tot een jaar of dertig elkaar op deze manier begroeten. Soms staat er een hippe schoonvader tussen die niet wil onderdoen voor de jonge generatie. Het ziet er toch wat houterig uit, zo'n man van middelbare leeftijd die opgegroeid is met een stevige handdruk. Het kloppen op de rug gebeurt veel...

...In de drogisterij geurt het heerlijk naar parfums en kruiden. Het is herfst in Tilburg, we begroeten het nieuwe seizoen.......

...gebroeders) elkaar omhelsden, kennelijk niet ter begroeting maar om afscheid te nemen. Voorzichtig gespte de jongere man een rugzak vast op de rug van de oudere persoon De oudere, zwaar vergrijsde vader, dan wel broer kwam daarna naast me zitten en staarde met wat ik wens te benoemen als een...

...om een van mijn heilloze, doelloze excursies te maken. Altijd had ze de hand opgestoken in een hartelijke en welwillende begroeting. Het was nu voor het eerst in dertig jaar tot een praatje gekomen in de supermarkt.

...de Stationsstraat die de tekst "Welkom in Tilburg" draagt, mij uiteindelijk begroeten....

...op het tijdstip dat dertig jaar achter ons ligt, begroetten de narcissen in het plantsoen met hun maïsgele en heldergele kopjes mij en heetten zij mij als het ware welkom. Taai leefden zij ondergronds voort en ieder nieuw jaar vertoonden zij zich opnieuw. In lange, ordelijke en keurige rijen...

Ergens in de gemeente Opsterland, dichtbij Beetsterzwaag, staat een gezellig hotel-restaurant, dat een ieder, die langs komt gemoedelijk wenkt. De blanke muren zijn als gladgeschaafd roomijs, waar verfijnd griesmeel in vermengd is. Die gevels noden de mensen uit om hierbinnen van versnaperingen of...

Nog even en de akkers kijken weer heimweëend uit naar de klaprozen. Maisvelden rijken als grote deinende zeeën naar de hemel , hun gouden rijpen zwangere trossen roepen om geoogst te worden. Het kleine beekje vervolgt onverstoorbaar en kronkelend zijn weg. Het kabbelt rustig de herfst door de...

Het zou geen slechte zaak zijn als op gedichten.nl een cultuur ontstond waarin dichters niet alleen complimenten, maar ook serieuze en opbouwende kritiek met vreugde begroetten, eventueel via persoonlijke mail.

"Naar aanleiding van de reacties hebben we de oude lay-out vooralsnog hersteld." Velen zullen dit gebaar van de redactie met vreugde hebben begroet. - Soms is 'op zijn schreden terugkeren' gewoon een stap vooruit!

Als het in de sterren geschreven staat, dat twee zielen elkaar mogen ontmoeten, liefdevol begroeten, dan hangt het precies van de tijd af, wanneer twee wegen niet alleen kruisen, maar langs elkaar lopen.

...dat onder aan de duinen gelegen was, om zo met tergend jeukende benen weer terug naar huis te lopen. Alwaar er niemand ons triomfantelijk begroette, want iedereen was nog in diepe slaap. De lafaards! Geweldige tijden waren dat. Ik wens U allen een heel fijne dag toe.

...stopt op de vierde tree en springt! Automatisch strek ik mijn armen uit en hij beland erin, gelukkig maar, het is me alles waard, zo geweldig lief begroet te worden, de tol betaal ik later, want: ik heb oedeemarmen en tja, deze actie moest ik met wat extra pijn betalen! Je snapt dat ik het...

...zuchtte de wind zich vleiend een weg onder de koepel van het loverbos om uit te deinen in de slaap van het kleurrijke bladtapijt. Mosgeuren begroeten mij terwijl fijne regendruppels mijn huid strelend zoenen ...en de kracht van innerlijke rust even mijn pad komt kruisen ...Het leven...

...zijn beurt dus. Hij haalt de hond op, die begroet en likt weer en wat hij daar dan doet is me een raadsel, ik vraag het niet.. Ik heb dan de haren. Op mijn jas, in mijn auto en ik poets ze op. Het lijkt magie: haren weg, hond terug, haren terug, hond weg. Het is haren- hondschap maar...

...niet ijdel meer te zijn. Toch betrap ik me er soms op, dat ik ’s ochtends tijdens het scheren mijn spiegelbeeld met welgevallen en een lichte zweem van narcisme begroet. Het oogt verfrissend goed, zoals het mij, rimpelloos en onder het scheerschuim, wazig en diffuus toelacht – zonder bril...

...ik zal verwelkomen zoals ik iedere nieuwe dag die zich aankondigt, van harte begroet....

...ik de bussen van "Arriva", zo vaak het decor van mijn wanhoop en vertwijfeling in het verleden, af en aan rijden. En vanuit mijn hooggelegen ziekenkamer begroette ik bij voorbaat mijn wankele en onvoorspelbare en waarschijnlijk nog zo korte toekomst, juichte haar toe en nam haar - roekeloos -...

...midden van de levenden is, speelde en mij kwam begroeten, zal ik blijven verlangen. Daar rekken nog altijd mijn enig overgebleven dierbaren hun nog zo kortstondige, vluchtige leven en zij zijn zo onbereikbaar voor mij. Zullen de onschatbare momenten van ons toekomstig weerzien nog komen en...

...nacht is als een balsem voor mijn ziel. Spoedig zullen de nieuwe morgen en de nieuwe dag mij begroeten met kleurige tinten achter de bomen.

...een schemerachtig licht. De narcissen die mij al begroetten bij mijn vroege komst in deze woning staan weer te pronken met hun licht- en donkergele kopjes. De vogels die zijn teruggekeerd, bevolken de bomen aan mijn venster. Een meesje heeft de dennenappel op mijn balkon ontdekt en klampt zich...

Nu herfst en winter aanbreken en nu zij ons begroeten is de tijd gekomen van het afscheid van wat mij enige tijd tot onderdak en woning diende; de summier en provisorisch ingerichte maar van chique meubilair voorziene kamer op de vierde verdieping die mij vertrouwd werd maar waarin de eenzaamheid...

...bewaakt, maakt al aanstalten om het voorjaar te begroeten en te verwelkomen. Kleine groene blaadjes sieren al haar takken en in de zomer zal de groene weelde van wat men wellicht zou kunnen omschrijven of betitelen als "volwassenheid" intreden. Breed en weelderig, trots en majestueus zal de...

...Ook mijn ex-collega's van de Wijkraad van wie ik om mij onduidelijke redenen afscheid heb moeten nemen, waren present en begroetten mij. Zo kwam de middag ten einde en door de grauwe straten vond ik weer mijn weg huiswaarts.....

Als ik de lichten weer zie; de lichten die mij begroeten, dan weet ik dat ik in mijn Tilburg ben; in mijn geboortestad; de stad die mij trouw is gebleven; te midden van mijn goede mede-Tilburgers. En zo heten ook de trotse, kapitale letters op de gevel van haar station mij steeds weer welkom,...

...die zolang de ondergrondse ruimte hadden afgesloten tegen de buitenmuur gestapeld stonden. Spoedig mocht ik nieuwe, glanzend wit gelakte deuren "begroeten" die nu de ruimte begrenzen en als het ware een "voorgeborchte" doen ontstaan dat nog niet onmiddellijk toegang verleent tot de kelder.

...morgenzon. Ik heb de boerderijen weergezien en de langbenige aandoenlijke zachtmoedige paarden in de weiden met de lange neerhangende manen. Ik begroet ook opnieuw de oude koepelkerk met het oranje pannendak. De wereld die mij nog gegeven is, de wereld die mij nog omringt, heb ik lief....

...voor mijn geestesoog. Daar is vader, daar is moeder, daar is de vriend die niet meer te midden van de levenden is. Allen begroeten mij; allen reiken mij de hand. Ik had hen verloren maar de nacht heeft mij hen teruggegeven....

...dood. In Heeze wacht nog altijd de boerderij waar mijn zuster en zwager en de zwarte, lieve hond mij zullen verwelkomen en begroeten. De genadeloos voortrazende tijd zal ook het laatste bolwerk van mijn geluk te gronde richten.....