Alle inzendingen over bekennen

Kleur, uiteindelijk moet je dat bekennen. Ik zag afgelopen avond 'Opgelicht' en 'Opsporing verzocht', ben bang dat op 9 juni a.s. mijn stem lichtgetint zal zijn.…

W: “Het wordt tijd dat wij onze soortgenoten mobiliseren en onze bezwaren duidelijk maken. Weg met die witte suprematie.” T: “Denk je echt dat we al een kans maken? Worden de mensen er niet een beetje moe van? Bij het gedoe rond Zwarte Piet begint er echt een soort verzadiging op te treden.” W: “Ja, maar pas geleden bij Pauw was er toch weer sprake…

Uitgerekend op het hoogtepunt, toen ze zou gaan bevallen van haar derde achtte ze het moment aangebroken om tot een bekentenis over te gaan. Ze wilde de waarheid vertellen aan haar man, de vermeende vader van alle drie de kinderen. Eerst dacht hij dat zijn echtgenote ijlde en uitgeput door de barenspijn wartaal uitkraamde, maar langzamerhand werd de…

Het is herfst, de tijd om kleur te bekennen...…

Ik moet helaas bekennen, dat ik me in tijden vaak érg schaam voor het gedrag van mijn medemens.…

Racisme zou eigenlijk geen kleur mogen bekennen, maar als de zon schijnt ben ik de eerste die zich insmeert.…

Bij de dood van de onvergetelijke Engelse zangeres Vera Lynn moet ik eerlijk bekennen dat ik me er niet van bewust was dat ze nog leefde. RIP.…

"Kleur bekennen" was het parool. Elk schepsel heeft zo zijn angsten.…

Groen Links zal kleur moeten bekennen als de partij zich weer op de politieke kaart wil zetten. Liever getuigenispolitiek die aanschopt tegen het geweten van machthebbende partijen in Den Haag dan heulen met de rechtse krachten zoals onder Sap is gebeurd.…

Ik heb ze vaak gegeven, verwondering in boeket, kleur bekennen en een zakje om ze langer te laten staan. Zelf heb ik een keer een enkele roos gekregen en dat bleek afscheid. Verwonderlijk hoe bloemen verschil maken tussen mannen en vrouwen. En toch geniet ik van fleur en kleur.…

Een serieuze achterban ontbreekt en er zijn geen ministeriabele personen te bekennen. Het werd de hoogste tijd voor de NSC deze poging onder leiding van laagvlieger Plasterk bij een poging te laten.…

Ik besloot het hem tenslotte maar eerlijk te bekennen: "Ja, u hebt te maken gehad met mijn broer, met mijn krankzinnige broer, Thijs".…

Kijkt ie mij vuil aan, hoe ik durfde kleur te bekennen. Ik geef hem de mogelijkheid om mij met gelijke munt te betalen, want verderop lopen witte schapen. Humor omdat het kan, onbegrepen zie ik zulks zwart in.…

Zwart op wit wordt het mij duidelijk, flinterdun zijn de scheidingslijnen, kleur bekennen heeft geen zin, het grauw siddert onder oranje zweepslagen.…

'Helaas', (zei de lijder) 'ik moet het bekennen : die een hond wil slaan, kan licht een stok vinden.'…

Tegenwoordig sist men onder de twaalf al heel geroutineerd 'hoer' naar zomaar een meiske en berooft bontkraagdragend scootervolk Nederland van de kleur die het eens wilde bekennen. De tolerantie houdt ooit eens op.…

Mijn bescheidenheid mag niet mij verhinderen te bekennen dat ik een gespierd en atletisch lichaam heb en edele gelaatstrekken en, bovenal, dat ik een heldere, soepele geest bezit.…

Maar, nee hoor, er zijn geen snoepwinkels, ijscokarretjes of andere impulsartikelen aanbiedende kraampjes te bekennen. We lopen gewoon met ons tweetjes hand-in-hand te wandelen in een warm voorjaarszonnetje. Mijn kleindochter Charlotte en ik. En ik krijg het mooiste compliment dat je van iemand kunt krijgen.…

Onmiddellijk maakte ik van de gunstige gelegenheid gebruik aangezien er in die omgeving nergens iemand te bekennen was die het voorwerp opeiste.…

Voordat ik uit mijn krant opkijk, is er dan geen spoor meer te bekennen. Maar ik zal het eerlijk bekennen: als ik het probleem niet zie, is er geen probleem. En wordt dát het probleem, wordt me wel eens verweten. Die wetenschap moet in een nanoseconde door haar heen geflitst zijn. En een eerdere traumatische ervaring met een rat.…

Ik was een lieve katholieke jongen, verzamelde doppen van melkflessen voor een donkerbruin vermoeden van schuld, heeroom kwam eens per jaar uit zijn habijt en droeg dan een pak, maar wel dat boordje, hagelwit, melkwit, foeterde ons bijkans uit in kleur bekennen, er werd volgens hem niet genoeg gedopt.…

Nu hebben ze zelfs het bejaarde politieke paard Ruud Lubbers van stal gehaald, alsof die de waarheid in pacht heeft, de CDA moet politieke kleur bekennen, wat een cliché zeg, het is gewoon een krampachtig, noodgedwongen (kat in het nauw), alles op alles zettend om de boel boven water te houden, de laatste stroohalmactie, dus toch maar overstag met die…

We staan even stil aan de waterkant, geen schip te bekennen, wel vissers die eveneens een stoffig hoofd hadden, dat kan niet anders!…

En als onmacht omdat ik het TOCH wil doen, ervoor zorgt dat ik (weer) wat uit mijn fikken laat vallen, toevallig mijn eega daar getuige van is en ik moet bekennen dat het komt omdat mijn handen niet doen, wat of ik WIL dat ze doen, dan breekt mijn laatste restje zelfbeheersing en gooi iets door de keuken.…

Erg om het te bekennen, maar ik heb meer gehuild dan bij de begrafenis van mijn vader en moeder.…

Maar tot mijn grote schaamte, moet ik eerlijk bekennen, als er beelden langs komen van een beer waarvan de tanden uit z’n bek zijn geslagen en de klauwen verwijderd om hem hanteerbaar te maken of die krakkemikkige ezels die op het punt staan in te storten of die sterk vermagerde tijger die langzaam gek wordt in een veel te kleine kooi, of om hun slagtanden…

Alsof ze willen zeggen, als we gaan dan gaan we in stijl, kleur bekennen. Zwart-wit-winter, gemiddeld grijs, inmiddels verheug ik mij weer op de lente.…

Logisch maak ik fouten, ben een mens, maar de fouten die ik maak daarvan weet ik dat ik ze maak en ben slim genoeg ongelijk te bekennen daar, waar nodig. Sorry zeggen, heeft nog niemand ooit het leven gekost, toch?…

De dagen korten, de avonden lengen de tijd om te schrijven is weer volop aanwezig, ik heb een relatie met beide sites opgebouwd en moet bekennen dat er op de site meer staat dan dat mijn eega weet, domweg omdat ik niet alles ventileer. Maar dat doe ik wel hier! En ik weiger te zeggen: dat deed ik wel hier....nog drie dagen, dan weten we meer...…

Na de tragische en onherroepelijke sterfgevallen in mijn familie, na het verlies van vrijwel eenieder die mij dierbaar was, begroet ik hem, de enig overgeblevene, vreugdevol en verbaasd en moet ik hem bekennen dat nu ook voor mij mijn 63-ste levensjaar is aangebroken en, kennelijk weemoedig om de vroege kennismaking met mij en het langdurige contact…