Eerst moest je zwarte make-up op je wangen smeren en vervolgens moest er een bloemstukje gemaakt worden.
Het was best leuk om met heide en allerlei bloemen en bladeren er een gezellige helm van te maken.
Vervolgens moest je gaan tijgeren.
Een soort gymnastiekoefening om een heuvel over te sluipen.…
Het kwetsbare, lieflijke bloemstukje stond te pronken op zijn nachtkastje waar ik het plompverloren, met een abrupt gebaar had neergezet. Een plaat aan de wand van zijn ziekenkamer; een mooie grote foto van Brabantse stuifzanden, was daar kennelijk opgehangen met het doel de gemoederen enigszins te kalmeren.…
Het bloemstukje dat mijn vrouw voor de gastvrouw maakte. Mijn vrouw keek me verwijtend aan.
‘Ik heb het je nog zo gezegd!’
Heel vervelend. Ik beloofde het nog even te komen brengen als ik als rechtgeaarde zoon mijn oude moeder en mijn gezin naar huis ging brengen.
Die middag hadden we het er verschillende malen over.…
Tevens schafte ik in een andere zaak voor dezelfde gelegenheid een eveneens lullig bloemstukje aan, bestaande uit halfhoge hyacinten die nog op hun bloei wachtten, gelardeerd met wijnrode kleine appeltjes, die de zanderige ondergrond sierden.…
En zo jokkebrokt, negeert, ontloopt en ontkent iedereen verder, aangespoord door HB-bloemstukje Angelique van Sluijs : "Resultaten van tevredenheidsonderzoek ? Eh, dat klopt, dat is uitgesteld vanwege de drukte rond het WK. Welk WK ? Nou eh, het WK in Rotterdam, van mei 2011...".
(wordt vervolgd)…
828
Bezig met laden