Je wilt toch niet weer heel de tuin voor buxus zetten hè? Hahaha.”
“Euhh…?”
“Nee dat ga je echt niet doen hoor, ik zal me er deze keer ook eens mee bemoeien.”
“Oh, dan zal ik me ook eens met de inrichting van het huis gaan bemoeien.”
“Je doet maar hoor, als je maar weet dat die donkerbruine leren zetel niet meer in het nieuwe huis komt.”…
Die buxus stond op zijn heuphoogte en hij zag er duidelijk de vijand in. Enkele kwebbelende meisjes stonden wat verderop aan het vijvertje. Eentje schrok van een libelle, deed een stap achteruit en plofte beduusd met haar achterwerk in de bloempot met margrieten. Even later passeerde ik een lege dubbel- wandelwagen.…
Twee grote potten, elk met een enorme buxus, lagen omgevallen op het dek. We zagen geen kans ze overeind te zetten en wisten niet hoe snel we een toilet op moesten zoeken. Eenmaal tegenover elkaar aan tafel gezeten weerspiegelden onze ogen elkaar en onze jarenlange vriendschap.
Het was goed elkaar weer eens in levende lijve te zien.…