Alle inzendingen van Greet Berghmans

Sinds we de tuin hebben uitgebreid, heb ik regelmatig nachtelijke tuindromen. Best aardig, zult u denken, zo dromen over je nieuwe, kleurrijke borders terwijl je dartel tussen de vlinders huppelt. Niks leuk aan. Mijn tuindroom is een nachtmerrie. Een gruwel in episodes waar telkens een nieuw huiverend stukje wordt aangebreid. In het begin zaten…

Wij wonen aan het nieuwe natuurgebied ‘De Blakers’ in Langdorp (Vlaams Brabant). Dit nieuwe natuurgebied ontstond twee jaar geleden na het slopen van een groot deel van een oud dennenbos. Ik zag het met gemengde gevoelens gebeuren, enerzijds omwille van het oude bos zelf, en anderzijds omwille van mijn vermoeden van een verschuiving van de dieren van…

Hij lijkt van gestalte en uiterlijk een stoere bink te zijn en houdt van de ruwe natuur zoals de Schotse Highlands. Zij lijkt met haar frêle voorkomen en lange koperen haren op Axelle Red en houdt enkel van de natuur wanneer die zich afspeelt als achtergrond voor romantische tafereeltjes. En die idyllische tafereeltjes, die ensceneert zij in haar tuin…

‘Ligt de kat in januari al in de zon te branden, zal ze in februari bij de kachel belanden.’ (spreekwoord) Of het nu buiten is in een streepje zon, of binnen in huis voor de brandende kachel: katten houden van warmte. En van mediteren, en ingetogen soezen. Dat doen ze gedreven, bijna plichtsbewust. En als het jachtinstinct…

Als kind al was ik dol op de velden en de wegeltjes achter het ouderlijke rijtjeshuis. We woonden vlak aan de rand van de stad, op een boogscheut van het bruisende stadsleven. Mijn ganse jeugd liep en fietste ik over de aangestampte aarden landwegen, de putten ontwijkend die jaarlijks werden gevuld met een samenraapsel van grind en steen. Ook onze…

‘Kling klokje klingelingeling Kling klokje kling…’ Kerstbomentijd. Overal lichtjes, en poedersneeuw in de vitrines, kwistig rondgestrooid. De openstaande winkeldeuren lokken me met een knusse, huiselijke warmte naar binnen. Hoe groter de winkelketen, hoe duffer de warmte die mij in het gezicht slaat. Men staat er niet bij stil wat voor onzin…

Een late, dolende bij snort voorbij. Resten van spinnenwebben hangen verlaten en doelloos tussen de plantskeletten. Geen schijn van kans dat ergens nog groei aanwezig is. Alles wacht op een nieuwe lente, op een nieuwe look. De winterse periode wordt meestal poëtisch beschreven in fraaie zinnen. Hij brengt troost en heling met gedichtjes over…

’s Avonds, tijdens mijn dagelijkse tuinwandeling, bemerk ik een ravage in de moestuin. Langs de rand van het moestuinpad is bieslook verpletterd en afgescheurd. Ook het bed met uien is verwoest. Verschillende uien liggen uitgerukt of zijn geknakt. Het slabedje naast de uien heeft het eveneens moeten ontgelden. Een krop groene krulsla is volledig afgebeten…

‘Sporten’ raadde de jonge cardioloog me aan, ‘uw conditie is bedroevend’. Ik had de fietsproef slecht doorstaan. In amper twee minuten hield ik het voor bekeken. Mijn hart bijna ook. ‘Sporten, mevrouw’ gebood hij streng en hij hield me een lijstje voor: fitness, fietsen, stevig wandelen, joggen, zwemmen. ‘Ja maar, ik heb een grote tuin en ik tuinier…

Op deze zonnige julidag ben ik uitgepraat. De inspiratie is zoek en een flinke natuurwandeling zal daar niets aan kunnen verhelpen. Toch zijn er onderwerpen in overvloed. Waar ik ook kijk, de tuin en de natuur bieden me een eindeloos lijstje aan van ‘supertoppers van dit moment’. Het aanbod is zo groot dat ik maar niet kan kiezen wat te nemen…

Niet donkergrijs, maar zwart. Zwarter dan zwart. En rood. Niet rozerood, maar donkerrood. Paarsrood is zelfs beter. Dit zijn Gothic kleuren. Sommige aanhangers van sub Gothicgroepen of Metal zoals de Marilyn Manson freaks schminken het gelaat wit, omranden de oogleden zwart en stiften hun lippen idem dito. Vrouwen met mooie nagels lakken die……

‘Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, we hebben ongelofelijke haast…’ zingt Herman van Veen me toe vanuit de radio. Een liedje over tijdnood en het eeuwige hollen van de mens. In een razend tempo worden dagen en maanden door tijdsdruk weggevreten. Alles moet sneller en perfecter. Er moet gescoord worden, op elk niveau.…

Volwassen. Ze eigent het zich toe, het recht om vanaf nu alles zelf te mogen beslissen. Het beslissingsrecht neemt nog geen overdreven proporties aan. We zijn er gerust in. Het breidt zich wel stilaan uit, haar zeggenschap. Ze beveelt hoe we ons horen te gedragen, zelfs in huis. Geen scheetje mag er ontsnappen of ze heeft het gehoord, geen kus gegeven…

In het weiland naast de serre wil ik graag een nieuwe border. Een‘nectarbar’ waar bijen en vlinders zich kunnen laven aan tal van nectarplanten. Tijdens het omspitten haalde ik een roestig legerautootje uit de grond. Waarschijnlijk een achtergebleven speelgoedje, uit het oog verloren tijdens het spel. Niet van onze zonen, want het weiland is pas enkele…

De lange dagen zijn bijna voorbij. Alles keert stilaan terug op zijn retour. Nog even wachten op de mooie bladverkleuringen van bomen en struiken, op de geur van humus in het bos en op de laatste maaibeurt van het gazon. De zomerbloeiers staan volop in zaad. Bloemen doen ze allang niet meer. Niet meer nodig, want de bevruchting is voltooid. Alle…

Mijn man houdt van ronkend tuingerief. Brommend, sputterend en daverend tuinmateriaal bekijkt hij met dromerige jongensogen. Opper ik het idee om misschien nog een klimroosje te plaatsen achter de gebogen beukenhaag: een klimroosje dat eventueel zal geleid worden langs metalen palen en stalen kabels, gegarandeerd begint hij de hoeveelheid betonmix…

Aprilse grillen. Meestal lijken die grillen erger dan de maartse buien die ons nog een afwachtende houding doen aannemen in de tuin. Maart heeft het voordeel om ontluikend te mogen zijn. Maart is als het eerste zaadje dat in het kweekteiltje de kop opsteekt en nog alle kanten uit kan…, het eerste kiemplantje dat ondergronds naar boven friemelt…

Daar heb je ze weer! Hetzelfde trio sinds enkele jaren: viriele katers op vrijersvoeten die de tuin gebruiken als arena. En ook als bordeel, dat hopen ze toch, met onze drie kattinnen. ‘Love is in the air’. Op Valentijnsdag kwamen ze schoorvoetend een kijkje nemen in de tuin, een beetje bedeesd, alsof ze de weg waren kwijtgeraakt. Sindsdien…

Ik ben niet alleen een tuinmaniak, ik ben vooral een onhygiënisch mens in mijn tuin. Zo beweert mijn dochter. Ik ben het toppunt van besmettelijkheid, zodra ik mijn vuile jeans en besmeurde trui aantrek om te klussen in de tuin. Sinds dochter stage loopt in een ziekenhuis staat hygiëne centraal in haar leven. “Je zou eens moeten weten met hoeveel…

Terwijl de katers vroegtijdig hun hofmakerij in onze tuin beginnen en onderlinge rivaliteit wordt uitgevochten met imponerend geblaas en gekrijs; terwijl de winter nog steeds voortduurt en iedereen klaagt over virussen en bacteriën die afwisselend de kop opsteken en kleine lokale epidemieën doen ontstaan; terwijl de nieuwsberichten al maar meer somber…

De voordeurbel rinkelt. Ik doe open. Pal voor mij toont een rijzige neger met een brede glimlach zijn parelwitte tanden. In gebrekkig Frans legt hij uit dat hij student is. Of ik geen tekening wil kopen, bedelt hij met zangerige stem. Angst slaat om in paniek en halverwege zijn uitleg sla ik de deur dicht met een onbeleefde ‘non'. Mijn hart bonst…

Sinds mensenheugenis worden sommige planten en kruiden gebruikt omwille van hun kalmerend, opwekkend of hallucinogeen effect. Uit de slaapbol (Papaver somniferum) wordt via de ingekerfde zaaddoos het gestolde wondsap verzameld waar na zuivering morfine en, na chemische behandeling, heroïne wordt vervaardigd.Alsem (Artemisia absinthium) is niet…

‘…Vandaag alles onder controle en tot niets in staat. Vandaag welgemanierde aftakeling en veerkrachtige benauwenis. Vandaag meer dan ooit minder dan niks.’ (Peter Drehmans: literaire scheurkalender 2004) Drie zinnen waar ik vandaag volledig achter sta en die ik in mijn dagboek neerpen. Want daar is een dagboek ideaal voor. Het is dé plek om te klagen…

Terwijl op oudjaar - volgens oude Vlaamse traditie - de zangertjes van deur tot deur iedereen de beste wensen toezingen, lees ik de krant. Een extra dikke uitgave. Vooraan drie pagina’s ellende over de verwoestende tsunami met een noodkreet om dringende hulp voor Noord-Sumatra: een plaats zonder hulpverlening, want het gebied is niet toeristisch en…

Bijna kerstmis! Dit jaar gaat mijn aandacht niet uit naar het kindje Jezus of naar zijn moeder, de maagd Maria. Mijn gedachten zijn bij Jozef die in het stalletje steeds minstens één stap achter Maria wordt gezet. Zijn handen devoot gevouwen en lichtjes voorovergebogen, zo staat hij daar… met ondefinieerbare, ietwat sullige blik in de ogen. ‘Waar…

Tweemaal per jaar wordt mijn haar geknipt. Ik weet het - veel te weinig. Af en toe zet ik er zelf de schaar in: hier en daar een plukje haar wegknippen en met een scheermesje wat uitrafelen. Zo stel ik – uit gemakzucht - máánden het kappersbezoek uit. Ondanks de sporadische knipbeurten hebben mijn kapper en ik een prima verstandhouding. Hij weet…

Ik heb een klein probleem: een lastig iets dat telkens opduikt wanneer ik een geschreven stukje wil posten. Zomaar doorzenden naar de site gaat niet. Eerst moet ik drie trefwoorden invullen en dat is al een eerste hindernis. Kies maar eens uit je eigen schrijfsel drie trefwoorden. Of erger nog: omschrijf het met drie woorden. ‘Schrijven is schrappen…

De rubriek filosofie scoort niet zo goed op deze site. Als gewone mens – zelfs wat simpele ziel - vind ik wijsbegeerte erg moeilijk om begrijpen. Filosofie was indertijd het vak waar ik amper een voldoende op behaalde. “Bent u zeker?” vroeg de leraar na elk antwoord, en dan wist ik het niet zo goed meer. Dan fronsten onze voorhoofden zich gedurende…

Sinds vele jaren weet mijn man om te gaan met mijn maniakale tuingedrag. Zo wil hij me beslist op drukke momenten de tuin niet insturen met het overvolle keukenafvalemmertje. Het leegmaken, dat doet hij sinds enkele jaren zelf. En daar heeft hij zo zijn redenen voor. De compostbak staat achteraan in de tuin. Elke keer ik richting composthoop…

Dertig jaar geleden zei de leraar seksuologie – een psychiater - achter mijn rug om, nadat ik het examenlokaal had verlaten: “Dit meisje is geremd. Ze is seksueel gefrustreerd.” Ik had in het bijzijn van mijn klasgenoten, tijdens het mondelinge examen, enkele vragen niet willen beantwoorden. Als studente vroedvrouw vond ik die vragen niet gepast.…