Alle inzendingen over eb

De lage avondzon kust een wolkenband beschamend naar de nacht, de rimpelende zee goudbrokaat golven naar een einder, oplichtende algen doen een verwoede poging het donker te doorbreken. Tevergeefs, de duisternis omvat vergetelheid, nog even scharlakenrood achter de kim, de dag is dood, gestrand op...

Zee aan liefde. Liefde is als eb en vloed, een nimmer aflatend getij dat geeft en neemt.

...in verloren opeengestapelde, lege, gekleurde schelpen ... maar in zijn voortdurende veranderlijke beweging van eb en vloed zijn levendige zichzelf blijft, geworteld in zijn vloeibare authenticiteit !

...van Neptunus. Eb en vloed, een immer weerkerend gebeuren, het houdt maar niet op. Ik denk dat ik de dag moet plukken, de aarde past zich niet aan mij aan, gaat ongegeneerd haar eigen gang. Een eventuele opwarming laat haar volkomen koud. Er zijn mensen die zich daar druk over maken. Kansloos.

...voor de Nederlandse kust. Een Nederlandse visser had het waarschijnlijk op moeten pikken. Maar die is door zijn wekker heen geslapen. Nadat hij de politie had gebeld, is de pa met de kinderen thuis aan de worstenbroodjes en erwtensoep gegaan. Strandjutten was nog nooit zo verrassend...

...water. Water als oneindige wisseling in zachte eb en vloed van de zee. Ik wentel mij in jouw schoot en proef helend leven in verbondenheid. Het is de bron, oase van schroom, mysterie, bevangenheid en wonder. In het oerspronkelijk weten laat mijn betekenisvolle naaktheid haar kwetsbaarheid...

...Misschien weten de late meeuwen het wel. Liever wacht ik nergens meer op. Geniet ik van vandaag. Luister ik naar het eb- en vloedverhaal van de zee..... en leef dit leven niet versnelt maar heel bewust en traag .

...beroert. Tien verdiepingen hoog rijst de kantelende muur, nadert de vuist van water. De top klimt en helt voorover. Zijn voorganger is de laagste eb. Vissen spartelen op het droge. Het koraalrif wordt door omgewoeld zand verstikt. Een jongen waagt zich verder maar het tij kan niet meer...

...kwelders van St. Annaparochie. God hebbe zijn ziel. De zee stroomt verder, het wordt eb en weer vloed, alsof er niets gebeurd is. Een lotgenoot schrijft dit verhaaltje op, met hem liep het gelukkig beter af!

...dit alles, waar ik geen vat op heb, daar heb ik mijn gitaar; als om met alles te spotten, om mijn eigen frequenties te maken en mijn lichaam en geest zich niets aantrekt van natuur en ik de wiskunde in mijn broekzak steek. Denk ik toch, althans. Of was het de goniometrie? De zwaartekracht...

...weg natuurlijk voor hem. Hij droomt over zijn geboortehuis en pillen en biesheuvel boeken in de bibliotheek en wordt al vroeg wakker en gaat douchen en schrijft in zijn computerlaptop dit verhaaltje print uit en dan is zijn pakje shag op en hij is blij met zijn kleine avontuurtje een dagje aan...

...wel, hè? Maar dat is j a r e n later. Één ding is zeker . . . nou, dat is dat die holenmensen precies hebben gevoeld wat wij ook voelen als wij iets moois zien of horen of ruiken.

...Het zag er voor mij lelijk uit en werd overgebracht naar het schip van Tromp om voor de Krijgsraad te verschijnen. Ze gingen tekeer tegen mij en beschuldigden mij van opzet en werd veroordeeld tot kielhalen, zweepslagen en aan land zetten. Gezien mijn leeftijd en ziekte werd het vonnis ...

...Het zag er voor mij lelijk uit en werd overgebracht naar het schip van Tromp om voor de Krijgsraad te verschijnen. Ze gingen tekeer tegen mij en beschuldigden mij van opzet en werd veroordeeld tot kielhalen, zweepslagen en aan land zetten. Gezien mijn leeftijd en ziekte werd het vonnis...

...zag er voor mij lelijk uit en ik werd overgebracht naar het schip van Tromp om voor de Krijgsraad te verschijnen. Ze gingen tekeer tegen mij en beschuldigden mij van opzet en werd veroordeeld tot kielhalen, zweepslagen en aan land zetten. Gezien mijn leeftijd en ziekte werd het vonnis niet...

...geniet van de kleine wonderen die bij eb op de zeebodem verschijnen en de vogels die hun eten komen zoeken. Even doe ik mijn ogen dicht en luister ik naar het geruis van de zee. Het herinnert mij aan mijn vader die vorig jaar zo plotseling was heengegaan. Het heeft een diepe, droeve indruk...

...De allerjongsten werden balorig, een paar ouderen kregen slaap. Ieder familiefeest laat eb en vloed van gaande en komende generaties zien.

...was, op aarde, op zee en onder ons. Wie zei ook al weer dat een profeet in zijn eigen geboorteplaats niet wordt geëerd?

...heerlijk dromerig, eenvoudig qua taalgebruik, maar geheimzinnig als een vrouw kan zijn, universeel qua zielsdiepte, onhandig vervreemd van haar omgeving. Met name dat laatste is een rode draad in haar schrijfdwang, door een onvrijwillige vereenzaming probeert zij met behulp van woorden...

...was in haar leven aangespoeld. Maar toen het eb werd, nam de zee hem weer mee. Nu moest de vrouw wachten op de volgende vloed. En bij iedere nieuwe vloed hopen haar zeester terug te zien. Iedereen die wijs is, weet dat alles wat voor je bedoeld is, bij je terugkomt. De vrouw probeerde wijs...

...Hier begon de rustige zee, het werd een beetje eb, het was half twaalf in de ochtend. De veerboot voer rustig voorbij. De vogel vloog verder tot Thomas een Cormicktrekker in de verte zag staan. Het was een klein trekkertje met een zestien kilometerbordje op de voorkant, hij was donkerrood van...

...de verbeelding over gelaten. Ze waren er allebei in opgegaan, op in gegaan, in elkaar gegaan. Wonderschoon. Mooier zou liefde nooit worden, mocht Bjarne het ooit vergeten. Een droom was werkelijkheid geworden. De jeugdige Bjarne lag nog wat na te sudderen van de liefde in bed. Onder het roze...

...wat aangespoeld en bruikbaar was kunstig samengebonden. Het was het mooiste boeket dat ik ooit gezien had. Ik liet hem merken dat ik zeer vereerd was met deze subtiliteit. Voor mij was dit ware romantiek. Het verschil tussen droom en werkelijkheid was helder. De zee geeft de zee neemt, had...

...verwoest, maar jouw toekomstige vrouw Bettina redde jouw schilderijen. Je ging terug naar Aschaffenburg, waar je tientallen jaren bleef. Op 25 februari 1982 ben je in Stuttgart overleden. Je werd 87 jaar. Jouw nalatenschap wordt beheerd door de Christian-Schad-Stiftung in Aschaffenburg.

...EnErIs, Dighter. In 2005 verscheen haar dichtdebuut 'Versneden' bij het Poëziecentrum, een zeer gedegen kolonie. In 'Versneden' trekt een schat aan kennis voorbij, maar het is bovenal een eerbetoon aan Eros als uiteindelijke kunstvervulling. Het woord 'snede' zit verborgen in...

...doek als maagdelijke stranden het verleden hebben ingekleurd. Kleurschakeringen in vlashaarden het hart blijven verwarmen. Krekels die Stene bezoeken. De morgen die de koekoek doet roepen. Arno die al zingend zijn vosje heeft begroet. TC Matic die open bloeit. De Mercator die de Noormannen...

... In 2010 verscheen zijn dichtbundel 'Bij eb is je eiland groter', wat in 2011 bekroond is met de Awater Poëzieprijs. Hij maakte bloemlezingen van het werk van John Berger en Stefan Themerson en hij was bestuurslid van Poetry International. Zijn poëzie doet denken aan de...

...de krant gelezen. “Het is door de maan dat we eb en vloed kennen Emma”, vervolgde hij om het gesprek op gang te houden, maar zijn gedachten waren niet bij Emma. Zijn gedachten waren nog steeds bij Kees en die heerlijke tijd aan de kust. Hoe zou het met Kees zijn? Waarom liet hij niets meer...

...de liefde bezongen.” Telkens is er het geldgebrek.. De onderbezetting. Het beproeven. De smaakpapillen, aan één of ander strand. Te weinig handen, te veel pampers, weerbarstig als de verwarde struiken. Ergens buiten gesloten deuren is er een opening, in vernieuwende woorden, een...

...met een voldaan gevoel naar huis. Dat jongetje ben ik. (Deze column verscheen in februari 2002 in Meteorologica)