Met mijn voorhoofd leunend tegen de koele muur, armen, gespreide vingers, buik, benen en tenen tegen de muur gedrukt.
Ik wens bij haar te zijn. Doch niet in zwaar beton, onbeweeglijk zijn. De grove materialen die samengeperst een karakter vormen. Karakter van warme, beschermende geborgenheid.
Eén en onzichtbaar worden met haar, me verbergen, verstoppen…
Vaak zie ik haar door de straat trippelen of de trappen beklimmen van de flat tegenover die van mij als een elegante langbenige gazelle, een witte legging om de slanke benen; mijn vermoedelijk verweesde overbuurvrouw.
Ik stel me zo voor dat ze 's-middags in haar woonkamer voor het televisietoestel plaatsneemt en de beeldschone acteurs en actrices…
"Prent het in je geest, die nog zo gevoelig is: van niets heeft de mens een zo grote afschuw als van de eenzaamheid"
(Erich Fromm)
Het huis ligt er triest en troosteloos bij. Binnen: de traditionele indeling: een bankstel in de ene helft van de kamer en in de andere een eettafel die hoogstens een gezellig familieleven kan suggereren, dat in haar…
Ze leek me bij eerste kennismaking in het trapportaal meteen al een schrandere, bezonnen, bedachtzame en zorgzame jonge vrouw en ze draagt nog alle charmes van haar jeugd. Door de glazen deuren die onze appartementen scheiden zie ik in de vroege morgen en de late avond een licht schemeren. Mijn buurvrouw is thuis. En ik moet toegeven: soms gluur ik…
(voor René Karel Wilhelm Johann Josef Maria Rilke (1875 - 1926))
Je bent geboren in het romantische Praag met architectonische hoogtepunten, waar de oudheid nog zo goed voelbaar was, terwijl je vader Josef vaak mokkend door je ouderlijke huis ijsbeerde, want hij werkte tegen zijn zin bij de spoorwegen, liever had hij carrière gemaakt als militair…
832
Bezig met laden