Alle inzendingen over eenzame ogen

Eenzame ogen staren naar eenzame ogen. Culturele obstakels verhinderen ons onze diepste behoeften uit te leven. Ik herinner me mijn ervaringen op Venwoude te Bilthoven, waar ik Body & Soul trainingen deed, die liefdesuitingen daar genaakten onze ondergesneeuwde, ware behoeften.…

Op je vele zelfportretten in diverse stijlen sta je meestal heel verdrietig naar de toeschouwer te kijken, geen wonder, want je eenzaamheid was je grootste levenslast.…

Ik zou een godsvermogen willen betalen voor de sterren in jouw ogen en daarna weg uit dit heelal.…

Ik mag mezelf gelukkig prijzen met twee verschillende ogen. Het rechteroog is het realistische oog. Mijn linkeroog draagt haar ideaal der droom als een groots kristal in zich mee. Samen verlangen de twee ogen naar vrede van de zee. Twee ogen die zich buigen en bogen over moraal, liefde en rede. Twee ogen die kijken met dieper weten.…

Je zou er een vlag voor uithangen, het een nationale feestdag laten zijn, wat zeg ik: een internationale dan natuurlijk want een aardse feestdag - tja die hebben we nog niet maar dat zou ie zomaar kunnen worden want wat is het geval? De vooruitgang staat natuurlijk niet stil en ik weet best dat het maar goed is ook alleen, soms hè, soms stuit het…

Ongeveer twee jaar geleden waren de glazen van een van mijn brillen door krassen en krasjes vrijwel onbruikbaar geworden. Ik heb er toen haarlak op gespoten en ze waren weer prima in orde. Wat later merkte ik op dat het zicht in mijn door staar wat aangetaste linkeroog korte tijd verbeterde als ik er een vloeistof in had gegoten. Combinatie van die…

Ogen spreken boekdelen, tot ziens.…

(voor Christiane Shütt (1936 - 1972)) Je bent geboren op 20 juni 1936 in Berlijn. Je ouders waren ongetrouwd. Op je vierde overleed je vader. Op je zesde was je gefascineerd door de schilderijen in kerken en kapellen. In de tweede wereldoorlog werd je moeder Regine Faust gedwongen om jou aan een pleeggezin af te staan. Van je zevende tot je…

Vooral de niet te doorgronden ogen maken op mij een onvergetelijke indruk. Samen met mijn gids, die mij 's ochtends vroeg al staat op te wachten, loop ik door de smalle stegen.…

Het herbeleven bood soelaas omdat ik in je prachtige ogen mocht staren, maar relaties en werkverhoudingen zorgden voor de gepaste afstand. Fysiek contact kwam niet ter sprake.…

Ik lig op de bank, kijk t.v. en op het breedbeeld verschijnt een negerin, met prachtig lichte ogen. Schitterend! Wat een mooie aanblik. Ze is waarschijnlijk gekozen voor deze rol, vanwege haar ogen, maar wat verdomt mij dat! Als kind was ze waarschijnlijk ook al mooi.…

Mijn moeder kijkt schuin naar het haar van mijn oudste broer dat ze met haar hand uit z'n ogen strijkt: de mensen willen je ogen zien. De vriendin van mijn broer kijkt naar mijn moeder. Ik kijk naar de vriendin van mijn broer. Waar de rest van de familie is weet ik niet.…

In de ogen van mijn moeder zie ik mijzelf als vader. Het is een wonderspiegel. Een regenplas. Een regenplas waarin de toekomst gespiegeld wordt – een strakblauwe hemel, takken van bomen. Er komt een meisje aangelopen. Ze stapt dapper door de plassen en verbreekt de weerspiegeling. Roze laarsjes met witte stippen.…

Ik zou de dood nooit recht in de ogen willen zien. Het liefst werd ik, van achter, overreden door een truck, met oplegger. Daar zou ik het graag tegen afleggen.…

Discussies op hoog niveau kunnen je een rad voor de ogen draaien.…

Ik zie de laatste tijd zo scherp dat het pijn aan mijn ogen doet...…

Je ogen reflecteerden een nog onbekende vakantiebestemming. We waren alleen in die vertrekhal. Op het moment dat wij in het vliegtuig stapten, lieten we de eenzaamheid achter in de hal evenals de eenzaamheid in onze levens. De motoren zoemden al weer eventjes, onder ons geen vaste grond meer.…

Nu is er geen zon meer die me warme eenzaamheid kan bieden. Mijn ogen worden naar de grond tussen mijn voeten getrokken, maar ik vecht terug en probeer vooruit te kijken. Mijn ogen ontmoeten die van mensen. Er zijn er maar weinig die ook echt terug kijken.…

Hij was eenzaam en verdrietig. Tranen verlieten zijn groene ogen, die herfstavond, dacht hij na over het leven. En wat het leven hem gebracht had, aan verloren liefdes en miskenning. Toen het donker was kroop er een nieuw spook in zijn eenzame sombere geest. Een spook met een gezicht, een spookachtig gezicht.…

Ik sloot mijn ogen om niet meer te kunnen horen wat de titels vertelden. Toen hoorde ik de trein aankomen en liep met knipperende ogen in de richting van de wachtende mede instappers. Met toenemende verbazing staarde ik om me heen, bemerkte dat mijn medereizigers waren verdwenen en dat de trein de verkeerde richting op reed.…

Bijkomend voordeel is dat ik nu nog meer kan geven, door andere ogen zie ik mezelf in de spiegel die ik gisteren heb opgehangen voor iemand die daartoe de kracht niet heeft. Ondanks de tekortkoming van het lijf zag ik een jeugdig wijf verlangend naar koketteren. Ja mensen, ook de onvolkomenen dromen wensen.…

En die "beste vriendin", maar dat wist ze toen nog niet, tot hij vriendinlief trouwde en zij weer eenzaam was. Toch was haar leven een poos heel bevredigend, want alles went, zelfs eenzaamheid. Op een moment stierf die "beste vriendin".…

Nu hoorde zij tante aankomen en probeerde snel haar neus en ogen schoon te maken met de doek. Zij wilde groot en flink zijn. Als je vier jaar was mocht je naar school. Niemand mocht zien dat ze verdriet had. Tante Gea pakte met een ruk de lap van haar af en spoelde hem onder de kraan schoon.…

Ik bezoek op geregelde tijden iemand die, om wat voor reden dan ook, eenzaam is. Dat er in de huidige maatschappij veel eenzame mensen zijn, mag dan wel algemeen bekend zijn, maar om iemand bereid te vinden om dat toe te geven en dan ook nog eens een vreemde in zijn/haar leefomgeving toe te laten is nog niet zo gemakkelijk.…

Ze knipperde met haar groene ogen en ze wiegde wat met haar hoofd. Het haar dwarrelde vrolijk rond haar hoofd. Maar haar ogen waren enkel gefixeerd op de donkere en blauwe plekken rond haar kaak en ogen. De kettingen die ze om had waren van zilver maar hadden geen betekenis meer. Geen waarde. Vroeger wel. Toen haar moeder er nog was.…

Eenzaamheid is een woord wat eigenlijk niet zou mogen bestaan, en een oplossing heb ik niet zo 1 2 3 , maar wel een idee, als iedereen wat meer zou letten op zijn naaste buur, dan zou de wereld er al een stuk aangenamer uitzien, dus misschien is dit een idee?…

Eenzaamheid is niet goed.…

Al dan niet vrijwillig kiest men dan voor een leven van eenzaamheid. H.M. Wilhelmina (1880-1962), koningin der Nederlanden van 1898 tot 1948, schreef op haar levensavond het boek ''Eenzaam maar niet alleen'' (uitgegeven in 1959). Veel personen om ons heen leven volgens het patroon: ''Alleen, maar niet eenzaam''.…

Nog omfloerst, nog droevig gestemd, nog omsponnen door een cocon van eenzaamheid, die haar in het voorbije weekend bruut had overvallen, die haar aangegaapt had als uit wijd open ogen zodat de muren op haar af waren gekomen, was ze even de stad ingegaan bij wijze van zinloze en doelloze tijdsbesteding, zoals ze méér placht te doen, met de zware boeken…

'In this theater that I call my soul I always play the starring role' ('So Lonely', The Police) Met een verschroeiende pijn in zijn borst kijkt de afgewezen Theobert van Zanten met betraande ogen naar Bianca Blom, die doet alsof zij hem niet ziet en voelt loeren.…