Over wat daar buiten valt - de menselijke ervaringswereld bv. - kan men geen zinnige uitspraken doen, laat staan dat men er harde conclusies over kan trekken.…
Is dat uitbreiden van mijn ervaringswereld, dat altijd gepaard gaat met drank, dan zondermeer een verklaring voor het vergeten van de dagelijkse routine? Neen, dat kan het niet zijn. Het moet zijn dat ik die dagelijkse routine dan niet alleen ten volle ervaar, maar dat ik deze ook anders invul.…
Nu moet ik ook tot de conclusie komen, dat ik hier mijn eigen ervaringswereld omschrijf. De consequentie is dat ik iedereen gelijk moet geven. De vraag wat ik werkelijk van mijn medemensen weet, blijft [altijd] bestaan. Iedereen kan wel eens vragen: wat weten ze van mij, dat ze dit durven te zeggen?…
Daarom moet een hoog denkniveau zich in de ervaringswereld van een lager denkniveau proberen in te leven. Want denken is niets anders dan de eigen ervaringswereld in een logisch verband brengen. Wiskunde werd als een logisch interpretatiesysteem van natuurverschijnselen ontwikkeld om begrip te vergroten.…
Die heeft een eigen ervaringswereld.
Nochtans is het zinvol sommige verschillen te analyseren. Neem mijn zoon. Die haalde in Palermo zijn scooterbrevet. Dat is daar goedkoper en je hebt beter praktijkonderricht zegt hij. Vervolgens ondernemingsgezind als hij is onderzocht hij de markt naar bestaanskansen.…
Denken is de persoonlijke ervaringswereld in een logisch beeld vangen. Jaren lang kost dat en de blijdschap kent geen grenzen als alles op zijn plaats is gevallen. Dan voelen we ons sterk, dan kunnen we de wereld aan en roepen om ons heen hoe de wereld in elkaar zit. Of toch niet?
Ergens voelen we, ergens weten we dat we er nog niet zijn.…