Alle inzendingen over fragiel

Als een natgeregend klein musje zit ze daar, het verdriet spat van een fragiel lijf. Op zo'n moment weet je dat gekrakeel er niet toe doet en strijk je veren droog.…

Gisteravond op een haar na platgereden. Middernacht, regen, vrijdag op zaterdag. Op de Oudenoord, toen we uit de Adelaar straat linksaf wilden slaan. Kaatstraat heet dat stukje vanaf de brug. Ik reed. Ons licht sprong op groen. Schakelen. Optrekken. Mijn linkerooghoek zag iets. Mijn voet sprong op de rem, meteen. Een giftig blauw…

Ik vier mijn geluk om de prille, fragiele illusie onder de overkapping van een gifgroene parasol, bij een kop thee, terwijl de wereld massaal en hysterisch aan de voeten ligt van een gigantische, andere illusie: Koning Voetbal.…

Zij kan niet wedijveren met Florence of New York, maar is anderzijds alles in de wereld niet van een aandoenlijke pretentie, van een zielig streven naar macht en aanzien, terwijl wij kleine mensen zo kwetsbaar en fragiel en gebrekkig zijn dat die pretenties zo zonder betekenis, zo kwetsbaar en fragiel en gebrekkig zijn ten opzichte van hun tegendeel…

En op die gedenkwaardige dag schonk mijn vriendin mij een kerstroos: een eveneens fragiele, nietige kerstroos die nu staat te pronken op mijn vitrinekast en die ondanks alles de kennelijk zo gewenste kerstsfeer teweegbrengt in mijn woning.....…

Waarachtig, onvermoed zag ik daar, aan de voet van de oude, bedaagde eik, te midden van een wereld die aan het vergaan is, te midden van de somberheid en onder een bedekte, asgrauwe hemel, het uiterst fragiele, kwetsbare, witte sneeuwklokje, als te voorschijn gekomen uit een sprookjesboek, als gezonden door een Onbekende tot onze troost in een heilloze…

Tot mijn verrassing is de brede Postelse Hoeflaan in haar middenberm gesierd door een tapijt van maïsgele krokusjes en piepen lieflijke, fragiele vogeltjes al die zich schuilhouden in de hoge bomen die de brede straat flankeren.…

Brede, indrukwekkende mannelijke schouders die de welhaast onbeheersbare stortvloed van mijn tranen zouden kunnen stelpen of een wankel, fragiel staketsel dat al op instorten staat bij de minste of geringste verzuchting als een bouwwerk zonder gedegen fundament?…

In het park staat fragiel een boompje, haar wortels zuigen elk jaar de lente uit de bodem. Je hoort haar bijna zuchten, ze verlangt naar die eerste lauwe voorjaarsdroppels. Ontknop mij naar de bloesems, laat mij tot leven komen. In de week dat dat gebeurt, rijd ik op m'n fiets speciaal voor dat boompje om. En dan is het zomaar weer voorbij.…

In de hooggelegen spier, in de tedere spier die mij dierbaar is als mijn lichaam en die mijn schouder bekroont, is het fragiele naaldje geplant. De moordende, levensgevaarlijke ziekte die steeds meer terrein won kan mij waarschijnlijk nu niet meer overvallen.…

Maar nee; dunne, fragiele twijgen van een mij onbekend gewas zijn geplant en ik hoop dat deze het leven zullen houden onder de zonder twijfel wisselvallige toekomstige weersomstandigheden.....…

Eens schonk je mij het vogeltje van fragiel, doorzichtig glas. Vaak kijk ik ernaar.…

Een enkele zwarte kraai houdt zich op tussen de fragiele, tengere boomstammen die hun bloei nog geduldig en lijdzaam afwachten. Het voorjaar zal weer komen, overrompelend, schitterend, maar nu is er nog de roerloosheid, de stille, lijdzame afwachting, het geduld.....…

Een teder, fragiel diertje, een langpootmug, streek neer op de groen geverfde wand van mijn woonkamer.... Het dier strekte de nietige pootjes als voelhoorns voorzichtig uit.... Ik verjoeg het en het zocht zijn heil elders, in een duistere uithoek van mijn kamer en ik zag het niet weer.....…

Op de zwartwitfoto uit 1953 draagt hij mij als fragiele baby in zijn armen; de dochter die hem geschonken was en die hij zozeer zou vereren en op een voetstuk zou plaatsen en die hij liefkozend "ma fille Cathérine" zou noemen; zijn favoriete kind.…

Ik heb meer met die fragiele vlinders, die ik dit jaar zo gemist heb, de klimaatstoornissen door aardeverkrachting geven hen geen overlevingskansen meer, dat bezwaart mijn vlinderziel ten zeerste en maakt mij zwaar bitter, mijn grijze haren vallen erdoor uit, wat als God een Vlinder is?...…

Het was in de tijd dat het grote, mechanische weefgetouw nog in je kamer stond waarmee je zo goed weg wist.Nu nog streel ik de fragiele kwastjes van mijn sjaal die je samenknoopte; je hield zoveel van mij en ik hield zoveel van jou; samen zagen we Praag en Parijs en als het winter is voel ik je warmte plaatsvervangend in de warmte van je sjaal in mijn…

Willen de fragiele, kwetsbare bloemetjes mij zeggen dat het onzekere pad, het wellicht glibberige en onbegaanbare pad van de toekomst voor mij ligt en zich zal ontvouwen op onvoorspelbare wijze? De bloemen onthullen mij vanzelfsprekend niet het geheim van mijn toekomst die gehuld blijft in vage nevelen van ongewisheid...…

(voor Veronica Forest-Thomson (1947 - 1975)) Jij bent geboren als Veronica Elizabeth Marian Forrest-Thomson op 28 november 1947 in Brits Maleisië. Jouw vader was de rubberplanter John Forrest Thomson en jouw moeder was Jean. Jij bent in Glasgow, Schotland, opgegroeid. Nadat jij oorspronkelijk als Veronica Forrest publiceerde, koos jij voor deze achternaam…

Op een vroege morgen koos ik een "dierenencyclopedie" uit een dergelijk fragiel kastje, opgesteld voor ons Wijkcentrum. De kleurige plaatjes van de dieren bewonder ik; van de vogels, de vissen, de reptielen, zo mooi uitgevoerd, zo uniek in hun gestalte.…

De injectienaald zou het dunne, fragiele weefsel van mijn bovenarm doordringen en mijn tranen zouden stromen. Ik zou me verontschuldigen voor mijn ontroering maar het meisje in het uniform zou zeggen: "Schaamt u zich maar niet, het is ook emotioneel" en ze zou mij lichtjes knuffelen....…

Toen een nieuwe lente inzette en fragiele aanzetten van petieterige blaadjes zich vertoonden aan de bomen voor mijn venster en nu zwarte vogels zijn teruggekeerd en nu zij vrolijke strapatzen maken op de takken waarop zij zijn neergestreken, ben je weergekomen.…

Het karkas, het chassis is opgehangen in de borstholte door een onbekende; het fragiele chassis dat nu begint te haperen, mankementen begint te vertonen. Het is mij niettemin dierbaar; dierbaar als mijn bloed, als mijn adem.…

Ze is een lady die met haar sterke geest hoog uittorent boven het leed en de rouw die haar overvallen maar nooit omver geworpen hebben en zij is mij nog als enige gebleven als de eenzame noordelijke ster die triomfantelijk schittert in de nacht terwijl de overigen zijn bezweken, zijn afgeknapt als fragiele rietstengels onder een stormwind; zijn uitgeroeid…

Haar fragiele, kwetsbare vrouwenlichaam is naar beneden gedwarreld als sneeuw of als regen maar ook als een - in haar ogen - waardeloos voorwerp langs de gevel van de Tilburgse Hoffmannflat tot grote ontsteltenis van alle bewoners...…

Zo is z’n lichaam fragiel maar kan z’n ziel sterk blijven te staan. Maar wanneer z’n ziel fragiel is takelt het lichaam mee af. De mens is niet sterk. Helemaal niet. Met één vingerknip kun je hem vernietigen. Enkel al door wat z’n ziel sterk houdt van hem af te nemen.…

Zij zou tenslotte haar grijze haar dat als een helm lusteloos om haar schedel hing wassen en schikken met haar fragiele handen, getekend door ouderdomsvlekken en we aanvaardden de terugreis door de omringende dorpen.....…

Haar fragiele schouders staan op instorten onder de onvoorstelbare druk en onder de onmenselijke overbelasting. Op de valreep gaan we, in overeenstemming met haar wens nog wandelen in ons Tilburgse Spoorpark.....…

Duiven zitten stilletjes maar onbekommerd en nieuwsgierig op de dakrand tegenover mij, zij neigen het fragiele kopje. Een nieuw seizoen breekt aan; een fortuinlijk seizoen?…

Ik had mevrouw aangetroffen in diepe eenzaamheid, verdriet en wanhoop; een fragiel dametje dat echter grotendeels berustte in haar toch ook wel zelfgekozen situatie. Drie jaar lang bleef ik haar trouwe metgezel tot het einde plotseling kwam. Moriaantje had zijn bazinnetje verloren....…