Alle inzendingen over gade

Ik heb mijn gade nooit geslagen, maar ik sloeg hem wel altijd gade. En ik nam hem, uiteraard.…

Ik zie de foto's, zwartwit sla ik zijn gade gade, streng zijn ouders in vol ornaat. Hij rookt niet, maar als ik langs kom om zijn huis te kuisen staat de koffie klaar, draai ik een shaggie voor hem, kringelend geniet hij van dat moment. Vandaag wilde hij zelf draaien, lukte niet, ik zie dat hij de pest heeft aan afhankelijk zijn.…

Een koning die voor tachtig procent Duits is, gade geslagen door een volbloed Argentijnse, oranien en naranja, klinkt prachtig over de grens. Ik geniet steeds minder van Nederland.…

Een ongelooflijk fraaie, volmaakt ronde maan, gedeeltelijk verlicht, is verschenen aan mijn hemel en ik sla deze gade uit mijn hoge venster. De avond zal nu spoedig vallen en de natuur noopt tot stilte en bezinning.…

Vaak ben ik de tuin gepasseerd en vaak sloeg ik de wondermooie bloemen gade als symboliseerden zij een andere, hemelse wereld, zo ver verwijderd van het alledaagse onheil, van het ongeluk, de saaiheid, de ziekten.....…

De lange groene schermen hullen de flats sinds enige tijd niet meer in een merkwaardige, tot op de begane grond reikende mantel maar ik sla de gehelmde heren nu gade uit mijn venster die aan de overkant opgewekt af en aan draven op de verdiepingen van een soortgelijk staketsel.…

Vanuit mijn veilige laag-bij-de-grondse positie sla ik hen gade. Een glanzend geel geverfde hijskraan, bij uitstek een product van techniek en vernuft is nu ook opgesteld in de straat om de heren te ondersteunen bij de werkzaamheden. En zo zie ik hen onvervaard en stoer bezig.…

Ik sla de zorgzame hondenbazen en -bazinnetjes al gade met hun kleine en grote viervoeters.…

In Tilburg Zuid, niet ver van mijn geboortehuis, sloeg ik eens gade hoe een trotse hondenbezitter zijn geliefde huisdier, een kleine zwarte poedel met zwarte, krullerige vacht, uitdaagde om het kunstje te volvoeren dat het onschuldige dier graag ten beste zou geven.…

Hij heeft geen afscheid genomen en is verdwenen in mysterieuze, onbekende verre verten Spoedig werd ook het vertrouwde naamplaatje naast onze centrale toegangsdeur gesierd met de namen van nieuwe bewoners en ik sloeg hen toevallig gade toen zij grote verhuisdozen de vier trappen op sleepten.…

En zo sloeg ik steeds het zonlicht gade dat rond het middaguur binnendrong door het zuidelijke, brede raam dat wervelende vlekken wierp op de wanden van mijn kamer. En zo werd dan ook mijn flatje mijn thuis; mijn thuis en mijn schuilplaats te midden van een roerige, verwarde en vaak kwaadaardige wereld.…

Een merkwaardig, verwilderd terrein, dat de gebouwen van "Traverse", van de verslaafdenopvang, omringt, strekt zich uit op enige afstand van mijn woning en ik sloeg daar in het vroege seizoen mooie lila rododendrons gade, opbloeiend onder het licht en ik bleef even staan om de bloemen te bewonderen.…

Lang, lang geleden sloeg ik je gade in het park. Als een standbeeld stond je, gekleed in je groene regenjas, achter de kraam waarmee je je godsdienst moe probeerde te propageren en aan de man te brengen. Waarom toch moesten mijn blikken zich, letterlijk en figuurlijk gesproken, jarenlang op jou richten, uitgerekend op jou fixeren?…

Vanaf mijn zitplaats bij de bushalte aan het station waar ik altijd plaatsneem en waar ik vaak eindeloos wacht op lijn zeven die me naar Oud Noord zal brengen sloeg ik eens gade hoe twee heren (mogelijk vader en zoon of twee gebroeders) elkaar omhelsden, kennelijk niet ter begroeting maar om afscheid te nemen.…

Niettemin sla ik in nachtelijke uren vaak het merkwaardige pand aan de overkant van de snelweg gade dat een moderne versie lijkt te zijn van Poe's schepping, waar lichten branden, waar mysterieuze en mij onbekende personen verblijven en zich schuilhouden.…

Laat in de avond lag de Pier tot ver in zee te schitteren met haar vele lichtjes, sloegen we de zonsondergang gade en keerden we tenslotte huiswaarts en sloeg ik de bijzondere ervaringen op in mijn brein en bewustzijn om ze nooit meer te vergeten en om er op dit moment over te verhalen.....…

Morgen is vandaag, de nacht slaat mij gade, de maan trekt aan de Noordzee en golven slaan traag het zand van het strand, ik voel kindervoeten slinks onderuit getrokken, ik bleef staan waar de zee zich terug trok.…

Vanuit mijn bed sla ik het tafereel gade dat door mijn halfblinde ogen lijkt op een impressionistisch schilderij. Mijn verblijf op de longafdeling zal niet lang duren. De volgende dag mag ik afscheid nemen van mijn nieuwe kameraden en terugkeren naar mijn veilige woonstede.…

Nu ben je exhibitionistisch over je prostaatkanker tegenover een publiek, in de media, maar geheel gevoelloos sloeg ik je gade en wezenloos staarde ik naar het scherm. Het is een komen en gaan van jonge studenten op de campus en de gebouwen die de namen dragen van beroemdheden rijgen zich aaneen: "Dante Building", "Montesquieu Building".…

Vanuit mijn bed sla ik het tafereel gade dat door mijn halfblinde ogen zich voordoet als een impressionistisch schilderij. Mijn verblijf op de longafdeling zal niet lang duren. De volgende dag mag ik afscheid nemen van mijn nieuwe kameraden en zal ik terugkeren naar mijn veilige woonstede.…

Gezeten voor het televisiescherm in haar eenzame flatje sloeg zij de beeldschone acteurs en actrices gade die onafgebroken over elkaar heen buitelden tijdens hun gefingeerde liefdesavonturen en zij beschouwde deze schijnvertoning als het enig waardevolle en als enig mogelijke zin van haar leven.…

Onze moeder hield ontegenzeggelijk veel van "haar" berkenboom en sloeg haar liefdevol gade als zij haar zomertooi ontvouwde en als zij in de winter kaalheid droeg Het sneed ons door het hart toen latere bewoners meedogenloos het kapmes aan de stam van onze boom legden....…

.....en daar sloeg ik die hond gade, die herdershond, die ongeduldig, gespannen en ongerust wachtte op zijn bazinnetje die verdwenen was in dat gebouw en die haar zo dolzinnig en enthousiast kwispelend begroette bij haar terugkomst.....…

Eens sloeg ik haar zomerse kermis gade vanuit de hoge uitkijkpost van het Gemeentehuis; de opeengepakte, voortschuifelende mensenmenigte ver beneden mij om de bonte carrousels met de paarden en de sutobusjes, de schietttenten, de hoog-gaat-ie en de rups.…

Een andere keer sloeg ik langharige Schotse runderen met een cognackleurige, welhaast oranje vacht gade, die graasden aan de rand van een meer, waarin duizenden trouwlustige kikkers een voorjaarsconcert aanhieven. Zo ontdekte ik verheugd opnieuw mijn dierbare Brabant, het land van mijn jeugd....…

En daar, welhaast aan de oevers van dat kanaal, dat overspannen wordt door de oude, degelijke bruggen, daar groeide ik op, daar sloeg ik als kind de ranke, witte, wendbare zeilboten gade in de jachthaven, daar was ik kind en jonge vrouw, in die contreien ging ik naar school. Nu valt de avond over een augustusdag en zij valt over mijn leven.…

-laan, waartegen de planken waren aangebracht als de schubben van een vis en sloef ik vanaf een afstand het wilde, woelige spel van de klasgenootjes gade, zonder er zelf aan deel te nemen en de daaropvolgende zes jaar zou ik tijdens het speelkwartier mijn positie niet veranderen....…

En wie begint het niet te vervelen om een half uur aan een stuk steeds dezelfde scènes gade te slaan van het uiteenbrekende schip, chaotisch door elkaar heen krioelende mensen in doodsnood, met water vollopende gangen etc. Wie kan geloven in de slappe intrige, in de lusteloze uitbeelding daarvan door de (natuurlijk beeldschone!)…

Zo slaat hij gelaten het va-et-vient gade van automobielen die in een nooit aflatende stroom aan zijn ogen voorbijtrekken met ogenschijnlijke noodzakelijkheid.…

Met grote bezorgdheid sloeg/sla ik de oppositie-helden in Kiev gade, veelal arme boeren met brommerhelmen en hier en daar een buks.…