Alle inzendingen over hard in aktie

Cut! Cut!. Camera’s uit! ‘Oké Wendy, ik wil een traan zien op je linkerwang. Op je rechterwang zie ik wel iets glinsteren maar daar staat de camera niet op, oké? Die spot op links weetjewel.Betere belichting.’ ‘Oké, Mikel, geef me even de tijd.Het lukt me gewoon niet. Er komen geen tranen ‘ ‘Denk dan aan iets ernstigs, meid! Heeft er niet iemand…

Ik ga u hard raken, vrees mij.....…

Kon zo worden opgenomen in een slechte film, want het bracht me, net als slechte en harde films dat ook wel kunnen doen, totoaal van slag.…

Harteloos, meedogenloos, onuitstaanbaar en hard. Zielloos, ik snap het niet meer, in deze maand die in 't teken staat van borstkanker, komen met bosjes tegelijk de verhalen binnen: knul van 16 bezig met chemo, moeder van 48, net te horen gekregen dat ze kanker heeft.…

De heren namen hartelijk afscheid en stapten weer in hun Volkswagen en reden met een harde knal de straat uit.…

Hard, veel te hard waarschijnlijk. Wat er precies ook gebeurd is, op een of andere manier moet hij iets op de rechterhelft geraakt zijn, om daar een veel langzamer rijdende auto te raken. Die wordt gelanceerd, schiet over hen heen, slaat over de kop en vliegt in brand. Ze zien een man uit het wrak naar buiten komen.…

Mevrouw Ontwikkeling zit achter de laptop, uit te spreken als léptop. Het is de léptop van Lief, want zelf heeft ze een PC uit het jaar Kruick. Ze heeft het niet zo met een laptop, want ze is niet van deze tijd, ze is honderd jaar te laat geboren. Ze heeft een hekel aan moderniteiten. Liever heeft ze ouderwetse kneuterigheid. Ze houdt van stoofpeertjes…

Ik val meteen maar met de deur in mijn stukje en zeg het maar eerlijk, ik heb gerookt in mijn vakantie. Verkeerd, fout, vreselijk natuurlijk! Na mijn laatste rookweekend in september 2009 had ik me nog zo voorgenomen om er niet meer in te trappen, in dat roken. ‘k Had het ook weer netjes volgehouden. Met hier en daar een misstap, zo af en toe, stiekem…

ik dacht dat ik gelukkig was - man en een kind - maar na jaren kom je erachter dat er geen sprake is van liefde geen warmte - 's nachts nooit een spontane kus vanuit jou naar mij - ik voelde langzaam de pijn, het gemis - ik droomde van iets wat er niet is - alweer heb ik me vergist maar dit keer kwam het harder aan - want ik weet dat jij het…

Of het zo moest zijn, ging de muziek met het te harde geluidsniveau tegelijkertijd met mijn arm naar beneden totdat ik mijn arm naast mijn lijf had hangen. Hetzelfde moment was de muziek niet meer te horen. Mijn vriendin keek me aan alsof ze water zag branden. Alhoewel ik niets liet merken, was ik zelf ook diep onder de indruk.…

Naast mij klonk een doffe klap en een diepe grom. Ik keek en zag schele Henkie met zijn hele tronie onder het bloed. Hij duizelde op zijn benen en spuugde een losse tand uit. Eén van zijn krukken lag op de grond. Lepe Eddie had hem vol in zijn gezicht geraakt. Eddie wierp mij een dreigende blik toe en loerde spiedend de fysio oefenzaal rond. Niemand…

Ik kan die harde schijf van mij natuurlijk wel even leeggooien. Helaas heb ik de gegevens dan niet allemaal meer op een rij. Het betekent in gewoon Nederlands: “Even gas terug”…

Geschrokken van de klank van stappen op de harde vloer keek het vrouwtje om. Bij de aanblik van de naderende man kromp ze ineen en schuifelde ze zo snel mogelijk weer naar de deur. De ambtenaar stopte zijn aktie en keerde weer terug naar zijn bureau.…

Het leven is hard maar mooi, denk ik.…

Maar het kan een lange weg zijn in een harde wereld. De zachte sector dan? De wereld van overheid, politiek, onderwijs, zorg en welzijn? Ook daar kun je heel wat bereiken. Dan moet je kunnen sjacheren, steggelen, konkelfoezen, misleiden, liegen en bedriegen.…

Wordt het hard of hart?…

Ook hard werken heeft zo zijn voordelen.…

Scherpe, harde geluiden. Kolere herrie die het fijne getjilp en gezang van vogels fors overstemt. Ook zag ik twee witte strepen in de lucht…en daar nog één… ai. Rook ik daar nou uitlaatgassen van een scooter? En wat is dat voor aanzwellend gezoem achter de geluidswal? Weg rust en frisse lucht. Weemoed overvalt me.…

Plotseling klonk er een loeiend harde sirene, die daar blijkbaar vlakbij staat. De schrik sloeg me bijna om het hart en het keesje wist ook even niet waar ze het zoeken moest. Verdorie dacht ik moet dat nu zo nodig, we weten nu onderhand wel dat die dingen goed werken.…

Als een fijngebouwd skelet hangen de boomtakken, met een lichte zweem van pasgeboren groen, over de sloot. Langzaam geven zij druppels water af, terug naar de natuur. In de sloot zwemmen enkele voorzichtige vissen om te laten zien, dat de lente is begonnen. Al kun je dat aan de begroeiing van de wallenkant nog niet zien. Grijs en grauw is het, mist…

Moedig meisje, ik zou 'De harde kern' willen veranderen in 'De zachte kern', want, gezien je warme intenties, denk ik dat het meer een harde afweer is, een solide kasteelmuur, met hopelijk geheime, onderaardse gangen. "Blijven hopen dat iemand zal luisteren." O lezers, nieuwe verzetsstrijders, maak haar minder eenzaam!…

Onlangs was het weer een volle maan van jewelste. Bovendien was de maan zo groot zichtbaar, dat het leek alsof zij, Selene, bezig was om tegen de aarde aan te gaan botsen. Bij volle maan gaat de waterstand van de zeeën en oceanen veel hoger staan en is er sprake van springtij. Omdat wij als mensen grotendeels uit water bestaan, worden wij uit onszelf…

(voor Anna Bilinska-Bohdanowicz (1857 - 1893)) Je bent geboren in Zlotspolu in Oekraïne, waar je vader een huisdokter was. Je groeide deels op in Vyatka, waar je je eerste tekenlessen kreeg, van de eerbiedwaardige Michael Elwiro Andriolli, die in Moskou, Sint-Petersburg en Rome had gestudeerd. Hij overleefde je maar enkele maanden. Op je achttiende…

Ze staat met het blauwe, fluwelige hoedje op het lange haar, dat haar hoofd siert als een chique, elegante baret en dat haar welhaast verandert in een portret van Rembrandt, vlak bij de vergrendelde zware deur, die moet dienen om haar wanhoopspoging te verijdelen, zo grondeloos en grenzeloos eenzaam; een kwetsbare vrouw, verloren, verweesd, vertwijfeld…

Met de aanslagen in Nice nog vers, te vers in het geheugen werden de mensen in een stadje een aantal kilometers verder tijdens een avondje stappen geconfronteerd met een aantal harde knallen.…

....en weer ging ik de weg die ik talloze malen eerder was gegaan en mijn liefdesverdriet hield niet op mij te martelen, geselen en kwellen. Ik was uitgestapt bij de halte aan de Von Weberstraat en passeerde de oude ophaalbrug. Een welgedane, kennelijk tevreden eend ritselde met haar vleugels, gezeten op een hoge paal in het water en kordate, opgewekte…

Ze staat met het blauwe, fluwelige hoedje op het lange haar dat haar hoofd siert als een chique, elegante baret en dat haar welhaast verandert in een portret van Rembrandt vlak bij de vergrendelde zware deur die moet dienen om haar wanhoopspoging te verijdelen, zo grondeloos en grenzeloos eenzaam. Een kwetsbare vrouw, verloren, verweesd. Vertwijfeld…

Zo’n keurige politieke “hom noch kuit aktie”. Die Jan lijkt me een reuze aardige vent. Iemand die ruzies in de kiem weet te smoren. Gewoon door toe te geven. Maar goed dat hij inmiddels ex-burgemeester is. En die Van der Laan?…

Aktie behoefde niet te worden ondernomen. Ina had het initiatief genomen. ‘Als ik op jou moet wachten...’ En ze was ijlings vertrokken naar groenere weiden. Zo bevond Jacob zich nu in een dilemma. Op de rots. Gemangeld tussen Frans en Engels. Hij stond maar op. Een wandelingetje zou wellicht soulaas bieden.…

Niettemin, ondersteun ook de bovengenoemde aktie en Smurf daarom naar: www.oneseat.eu en zet je handtekening zodat we met zijn allen een eind maken aan deze onzinnige geldverspilling.…