De haringman houdt zijn blik onverstoorbaar op zijn snijplank.
'Maar gelukkig kan hij hier dan rustig door blijven werken', knik ik zijn kant op.
'Oh ja?' De haringman richt zich op.
'Dan moet ik wel een adresje hebben om te eten.'
'Ja, hoor dat kan, om 6 uur staat alles op tafel', zeg ik.…
.
' En een beetje hard kan werken', glimt de haringman.
'Ik zou verder voorzichtig zijn, als ik jou was.' Met een stalen blik heeft zijn vrouw zich tot hem gericht.
Hoewel er een tikje ironie in haar stem te bespeuren valt, verkruimelt de bravoure van de haringman voor onze ogen tot een schamel verontschuldigend glimlachje.…
‘Mooie leeftijd’, constateert de haringman tevreden en ritst met een snelle haal de glanzende buik open.
‘Maar ja, het blijft wel je moeder’, zegt zijn vrouw zachtjes tegen niemand in het bijzonder.
De vaste klant knikt stil en instemmend.…
De haringman en zijn vrouw voeren voor elke klant een apart toneelstukje op.
'Zo ben jij er ook weer', tegen een goede bekende.
'Vindt u die meneer daar ook zo lelijk?, tegen een nietsvermoedende binnenkomer.
Nu vraagt de haringman aan zijn vrouw of zij mij wel aardig vindt.
'Hmmm', zegt ze aarzelend.…
'Jawel, maar ik ga stoppen', de haringman buigt zich een stukje over de toonbank en is plotseling een en al alertheid.
'Ik ga hardlopen', hij kijkt me aan met een gezicht dat vraagt of ik daarvan terug heb.…
Niets kan me zo ergeren wanneer de haringman/vrouw net uitgebreid zijn/haar geld heeft zitten tellen en dan met die centenhanden aan mijn haring komt. De lust vergaat me gewoonweg. Volgens mij heeft dat niets met smetvrees te maken maar met hygiëne.…