Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Runner

'Lekker en gezond', knik ík naar de haringvrouw die in een hoekje van de kraam uit een tupperware bakje sla zit te peuzelen.
Ze houdt het dicht bij haar gezicht, een hand eromheen geklemd, zoals een kind dat haar bakje chips beschermt tegen concurrerende leeftijdgenoten.
'Hmmm', klinkt het bevestigend.
'Wil je niet tegen haar praten', de haringman doet een stap dichterbij en kijkt me aan met het soort indringende ironie dat om een tegenzet vraagt.
'Hoezo, kan ze geen twee dingen tegelijk?'
'Dat wel, maar zo duurt het nog langer en dan kan ik helemaal alles alleen doen.'
We hebben de eerste verkennende beschietingen weer achter de rug.
'Ja zie je wel' zeg ik verontschuldigend,' ik wás al bang dat het van haar tijd af zou gaan.'
'Tijd? Zou ze willen, die was al bijna om.' De haringman bekijkt met een strenge blik zijn enorme onderwaterhorloge.
'Je bent een slavendrijver', voeg ik hem toe.
'Ik laat me niet opjutten hoor', ze praat een beetje met volle mond en er spettert een stukje tomaat op haar witte visjasje.
'Straks staat hij weer buiten te roken en dan ben ik aan de beurt.'
'Rookt ie dan nog stééds?', vraag ik haar.
Ze antwoordt niet, maar knikt langzaam, met een gezicht dat doordrongen is van diepe afkeer.
'Jawel, maar ik ga stoppen', de haringman buigt zich een stukje over de toonbank en is plotseling een en al alertheid.
'Ik ga hardlopen', hij kijkt me aan met een gezicht dat vraagt of ik daarvan terug heb.
'Jôh..'
'Jazeker meneer, ik heb al hardloopschoenen gekocht bij de Runners.
'175 Euri', zegt de haringvrouw, op een toon alsof ze een emmer leeggooit.
'Ik heb natuurlijk totaal geen conditie..'
'EN een setje', onderbreekt ze hem, 'óók 100 Euri.'
'Maar ik ga het voorzichtig opbouwen, met een schema', negeert hij haar.
'Ja, Ja..', ze schudt haar hoofd en plooit haar lippen in een misprijzend glimlachje.
Ik besef dat we getuige zijn van de publieke voortzetting van een onbesliste echtelijke strijd en doe er het zwijgen toe.
Já, já, rustig aan, dat zég ik toch', ik zie aan hem dat het harder klinkt dan hij zich kan veroorloven.
'En als je niet verder kan?'
'Dan kom jij me maar van het asfalt plukken!'
En tegen mij:
‘Drie zei je toch, meenemen?'

Schrijver: trawant, 21 maart 2011


Geplaatst in de categorie: humor

4.0 met 2 stemmen 93



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)