Ondertussen vertelde de oogarts uitgebreid over het littekenweefsel in de diepere lagen van het hoornvlies. Ik hoorde hem zeggen dat de beschadiging die ze zagen het gevolg was van een verwaarloosde hoornvliesinfectie in mijn kindertijd.
Heel onwerkelijk. Alsof het niet over mij ging.…
Hij beschijnt mijn ogen met helder blauw en felgeel licht, waarmee hij zich een blik wenst te verschaffen en te gunnen in het diepste innerlijk; achter de oogkas, achter het hoornvlies, achter de pupil.…
Het hoornvlies was onherstelbaar beschadigd. De artsen en verpleegkundigen waren allemaal bijzonder aardig voor me. Soms nam iemand zelfs even de tijd om een boekje met me te lezen. Ik vond al die aandacht raar en begreep het allemaal niet zo goed.
Toen ik thuis kwam moest ik wennen aan het feit dat ik nog maar met één oog goed kon zien.…
Titel: Lux aeterna
want dit is natuurlijk onze verzuchting:
om tot inzicht te komen:
ik ben de bedelaar
ik praat leeuws
ik sneeuw
ik ben de boom waar de zaag tegen schreeuwt-
licht, licht moeten we op de aarde leven
en zacht omgaan met elkanders hoornvlies
elkanders oerstof en adem
-kleine jasmijntenten zijn we: nijver en versnikt…