Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Mijn lichtgroene ogen: beschadigd?/("Als lichten mild mijn ogen niet meer drenken......(Frederik van Eeden)"

Ik heb een afspraak bij de contactlenzenspecialist.
In zijn kleine "optische" laboratorium waar hij zijn beroep uitoefent, beschikt hij over instrumenten waarvan de exacte werking mij ontgaat, maar waarmee hij de toestand van mijn ogen, van de mij dierbare lichtgroene ogen, van de spiegels en instrumenten van mijn ziel, kan vaststellen.

Het is bepaald geen amoureuze blik waarmee ik hem noodgedwongen aanstaar door het "venster" van het instrument heen. Hij beschijnt mijn ogen met helder blauw en felgeel licht, waarmee hij zich een blik wenst te verschaffen en te gunnen in het diepste innerlijk; achter de oogkas, achter het hoornvlies, achter de pupil. In een achterkamertje heeft hij onverwacht nog apparatuur ter beschikking waarvan ik het bestaan niet vermoedde, maar waarmee hij zijn kennelijk desastreuze diagnose wenst te completeren en vervolmaken en op een schermpje projecteert hij een foto die ik niet kan lezen en tilt het afdakje van mijn drastisch gezakte oogleden voorzichtig op.
De conclusie is dat er een beschadiging heeft plaatsgevonden mogelijk door langdurige belasting door de fragiele schijfjes van de contactlenzen waarmee mijn vergaande bijziendheid schijnbaar zo perfect gecorrigeerd werd.
Hij schrikt, schijnt in paniek en ik voel me aanvankelijk overrompeld, maar besluit tot nadere maatregelen.
In het ziekenhuis op de afdeling Oogheelkunde betreden de patiënten in snelle afwisseling en opeenvolging beurtelings de spreekkamers die niet voor niets gemarkeerd zijn met gigantische zwarte cijfers tegen een grasgroene achtergrond wegens de te verwachten blindheid, bijziendheid of andersoortige oogkwalen van de patiënten. De oogarts zal mijn ooghoeken inspecteren met een loep en vraagt mij daartoe in alle richtingen te kijken.

Mijn lichtgroene ogen zijn onverwacht en plotseling genezen. Mijn tranen vloeien omdat het mij weer vergund zal zijn het licht waar te nemen; het uitbundige, majestueuze licht van de volle zomer, het magische, felgekleurde neonlicht en de omtrekken van de bomen in zomertooi, waarvan ieder afzonderlijk blaadje zich scherp aftekent tegen de achtergrond van de huizen......

Schrijver: I. Broeckx, 14 november 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 1 stemmen 80



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)