Alle inzendingen over hopen

Zomaar scheurde de aarde open, zomaar op een dinsdagmorgen in mei. De stad baadde in een brutale voorjaarszon. De eerste ontluikende bloemen glimlachten voorzichtig naar het verse gras. Dan gerommel, het geluid van een uitéénscheurende aardkorst. Gebouwen zakten als kaartenhuizen ineen....

Ik haat het om ouder te worden, de buitenkant rimpelt en groeft, want de binnenkant rookt en drinkt. Ik voel de tand des tijds, ontwortelde mijn jeugd, onontkoombaar meld ik dit mijn kinderen, anders word ik nooit ouder. Deze ochtend wandelde ik in het park, in de herfst van mijn leven vond ik...

...was, zijn legio. Ik wil eigenlijk niet meer hopen. Toch ben ik bang dat ik dan een zuurpruim word. Wat voor mens zou ik dan worden? Misschien is het verstandiger dat ik relativeer en wat nuchterder word. Ik heb het zo slecht nog niet. Soms zijn mensen heel goed voor mij. Eigenlijk erg...

De jaren vijftig, hoop vierde hoogtij met kinderneuzen gedrukt op etalages gevuld met feestdagen. Moeders met plastic haarkapjes en vaders die laat thuis kwamen, een step met luchtbanden. Onzekerheid de bodem voor een toekomst die er toe moest doen, alles anders en geen oorlog meer. De lieve vrede...

Nu weten we wel hoe de vijand eruitziet. De achtergrond van ieder nieuws-, actualiteiten- of praatprogramma bestaat uit talloze variaties op het virus. De grafische afdeling, waarschijnlijk lekker thuis achter een monster-pc, put zich uit in het ontwerpen van zo plastisch en kunstzinnig mogelijke...

Soms, wanneer ik doodmoe word van al het eindeloos geklets, wanneer er weer eens politiekers hun beloften niet nakomen en dan akelig glimlachen zoals een schoonmoeder tijdens de echtscheidingsprocedure van haar schoonzoon, wanneer volksmenners mij doen denken aan snot op een deurklink, wanneer...

En weer veren we hoopvol van de bank. Een nieuw medicijn ontdekt tegen Alzheimer. Het zou al op mensen getest zijn, met bemoedigende resultaten. De eerste bummer volgde al snel. Alleen het verloop van de ziekte zou erdoor vertraagd kunnen worden maar dat moet ook nog afgewacht. In de loop van de...

Wij staan erachter. Maar wat moet het geweest zijn voor diegenen die de Heere ten hemel op hadden zien varen. Het gevoelige leven was voorbij. Het zichtbare. De Heere was weg. Hij was gegaan naar de plaats waarvan Hij had getuigd. Hij was nu bij Zijn Vader. En het enige wat ze nog hadden was de...

Langzamerhand nadert mijn levensavond. Berustend afwachten maar? Die avond kan nog voor de grootste verrassingen zorgen!

Verheugend is het dat overal in de wereld van God wordt getuigd. Jammer genoeg getuigt lang niet heel de wereld van God.

In sterke gelovigen huist de gedachte: Lijden kan en mag tenslotte leiden naar des te meer heerlijkheid.

Hoop, het enige positieve dat in de doos van Pandora zat, is niet kunnen ontsnappen. Is er dan geen hoop? Jawel, maar hoop is geen rondzwevende stof. Hoop zit in elk van ons, in ons denken en in ons zijn. Hoop is niet "iets willen", bijvoorbeeld: "ik hoop dat ik dit krijg" is fout. ...

Hoop is de vernietiger van het nu. Deze verleidt de onvolmaakte mens om te denken dat de toekomst een andere versie van het zelf mogelijk maakt. Deze hypothetische gedachte geeft de denker de gelegenheid om vooruit te leven en afstand te nemen van het onvolmaakte gevoel van zelfkennis, dat wordt...

De EU heeft een nieuwe held. Een troetelkindje, een moederskindje, een middelbare scholier. Hij komt uit Frankrijk en eigenlijk uit het niets. In Brussel, het wespennest van de roversbende die ons uitzuigt, is men uitgelaten. Niemand weet waarom. Niemand wil weten waarom. Niemand durft...

De EU heeft een nieuwe held. Een troetelkindje, een moederskindje, een middelbare scholier. Hij komt uit Frankrijk en eigenlijk uit het niets. In Brussel, het wespennest van de roversbende die ons uitzuigt, is men uitgelaten. Niemand weet waarom. Niemand wil weten waarom. Niemand durft...

Ik voel mij overbodig. Mijn hele leven overbodig. Te veel. Op de verkeerde plaats te lang. Overbodig en nutteloos. Onnodig. Niemand heeft mij nodig om zijn weg te vinden. Niemand heeft mijn hand nodig om vast te houden. Ik kan niet toestaan dat iemand mijn hand vasthoudt. Ik verdraag geen...

Zou je, net als ik, willen toeven op de maan? Waar je elke morgen bij het ontwaken een luie blik kunt werpen op de hatelijkheden die onze aarde ontsieren. Ieder misbruik kunt bekogelen met rondslingerende keien, waarvan ik vrees dat er nooit genoeg zijn om het allemaal te raken. Het genot van...

Met een kohlpotlood trekt ze nog een extra lijntje onder haar ogen. Door die dikke zwarte lijn lijkt haar gezicht nog bleker. “Ik moet het aan hem duidelijk maken,” denkt ze bij zichzelf, “en als het niet gewoon met woorden kan, dan maar op deze manier”. Het begon...

Haar tranen smaakten zoet. Misschien, wie zal het ooit weten. Toch allesins hij niet, die haar die tranen berokkent had. Ze keerde zich weer naar het scherm van haar computer en wilde haar verhaal verder schrijven. Maar wie zou het lezen? Enkel zichzelf, die haar wou troosten door al die originele...

Eenzaam op mijn kamer. Stijve schouders en een zere nek, een bochel die zich vormt op m`n door verdriet gebogen rug. Verlangend naar liefde en warmte, zoekend.. eenzaam op mijn kamer, teruggetrokken en moedeloos. Zal er ooit iemand zijn die m`n gebogen rug wil masseren en me wil helpen recht te...

verbeter de wereld.. De man begon zich gelijk te verdedigen toen hij de filmploeg zag. voordat hij echter goed op gang kon komen, onderbrak de dame aan zijn zijde het verhaal. U moet ons begrijpen verbeter de wereld.. zoiets dat kan gewoon niet van de ene op de andere dag…is het...

Ik ben veranderd en dit niet ten goede. In sneltreinvaart ben ik achteruit gegaan. ik had nooit kunnen vermoeden dat mijn ongehoorzaamheid zich zo zou wortelen in mijn bestaan. Ik ben een schim van de vrouw Gods, zoals God mij bedoeld heeft. Ik ben alweer een jaar officieel gebruiker. Erger nog,...

Ik probeer me te concentreren op de krant die opengeslagen voor me ligt, maar mijn gedachten dwalen af. Buiten is de herfst nu echt begonnen. De laatste bladeren vallen van de bijna kale bomen. Zachtjes tikt de regen tegen het raam. Op straat schuilen mensen onder hun felgekleurde paraplus, vaak...

De ijle lucht gaf de verwachting dat er elk moment weer sneeuw zou kunnen vallen. Het was erg lang geleden om elke dag te moeten constateren dat er wat veranderd was. Of het werd iets donkerder, kouder, natter, maar nu? Het weer zou voorlopig wel niet verbeteren. Het was werkelijk geweldig...

...lig ik, open en bloot, zeg mij wat ik verwachten mag op de grens van hopen en dood.

Tussen de wolken en aarde bevond ik mij. Vruchtbare grond onder mijn voeten en met mijn hoofd in de wolken. Het voelde als de tijd om te oogsten maar tijd gaat ook voorbij als je alleen knippert met je ogen. Bedrogen is diegene die niet luistert naar zichzelf en daarom luister ik heel goed totdat...

Als de NSA mijn telefoongespreken afluistert en mijn emailberichten leest, is er nog hoop voor de wereld.

INHALIG? Sommige gelovigen denken dat dankzij hun vertrouwen in God het steeds voorspoedig zal gaan in 't leven. Stel dat vrome mensen allemaal mooie dingen beleefden... Geloof zou in dit geval een goedkoop nodende reclame zijn! De ware gelovige laat zijn liefde tot God en medemens moedig,...

...vertrouwen is: "In deze wereld blijft het een harde strijd. De bedoeling hiervan zal ons, naar wij hopen, eens in het wachtende Hiernamaals verduidelijkt worden."

Het leven maakt soms gekke bokkensprongen. Niet dat ik veel bokken heb zien springen in mijn leven. Maar het gezegde is te mooi om te laten liggen. Het dekt de lading van mijn column aan u perfect. Zoals velen van u ben ik getrouwd. Als ik terugkijk herinner ik me de hele trouwdag nog goed. De...