Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Hoop

Ik haat het om ouder te worden, de buitenkant rimpelt en groeft, want de binnenkant rookt en drinkt. Ik voel de tand des tijds, ontwortelde mijn jeugd, onontkoombaar meld ik dit mijn kinderen, anders word ik nooit ouder.

Deze ochtend wandelde ik in het park, in de herfst van mijn leven vond ik de berkenboleet als zwamproleet grafstenend de zomer naar een eind. Laat u dit niet weerhouden van verder lezen, ik draai altijd positief, ik heb een potje op het vuur. En dit dus letterlijk, op de spaarbrander staat een pan, in emaille, de riblapjes worden in de tijd superzacht.

Deze middag ging ik langs mijn ouders, mijn moeder ligt er ruim een jaar, mijn vader is al veel langer daar, koos wel de plek. Misschien vreemd, maar ik had twee borrelglaasjes meegenomen en proostend bij elkaar op het graf gezet, berusting vond ik vijf minuten later op een rustiek bankje, draaide in stilte een shaggie en kringelde hoop in rook.

Deze avond schrijft de nacht in een ochtend die mag worden verwacht.

Schrijver: Fred, 14 oktober 2005


Geplaatst in de categorie: ouders

4.1 met 9 stemmen 1.238



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Fred
Datum:
18 oktober 2005
Het is een plek waar ik sinds een jaar graag kom, tot mezelf ook. Ongestraft verglijdt hier de tijd zonder spijt, want ik heb uiteindelijk mijn ouders vergeven wie ik ben. Dank voor de waardering, "tot de volgende keer".
Naam:
Günter Schulz
Datum:
17 oktober 2005
Email:
agschulzhotmail.com
Fred is terug - en hoe! Één dag, nadat ik met familieleden een bezoek bracht aan een zonovergoten strooiveld van ons stedelijk crematorium, las ik, met een nog door mijn geest dwalend memento mori-gevoel, jouw inzending. Het was nog kersvers, blanco en nog slechts vier keer bekeken. Bij mij vielen op dat moment plotseling de stukken weer op z’n plaats. Geraakt gaf ik jou mijn waarderingscijfer, meer vanuit mijn oprecht gevoel dan met werkelijk verstand van zaken - en zie nú het resultaat... Ook anderen blijken ,,Hoop'' zeer positief te waarderen; dus nu even geen gemopper, afgesproken?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)