Alle inzendingen over kwetsuur

Een onschuldige, geneeslijke kwetsuur, nauwelijks vergelijkbaar met de onzichtbare verwondingen en kwetsuren in mijn innerlijk, veroorzaakt door mijn voortgezette en ongelukkige, voortdurende en onbeantwoorde liefde die mij gegeseld en gekweld had en aangezet tot dolzinnige acties en ondernemingen.…

De schade aan mijn bank is als de wonden, geslagen in mijn hart door de talloze kwetsuren uit een lang leven: door armoede, liefdesverdriet, desertie en de harde, wrede woorden van de mensen, in een schijnbaar nooit eindigende sequentie, als uit vuurmonden, als kanonskogels op mij afgevuurd en de kwetsuren zijn als mokerslagen op het aambeeld van mijn…

Ik had de rouwannonce, in feite tegen beter weten in, op het prikbord geprikt dat een prominente plaats innam in de ruimte die gefrequenteerd werd door de bezoekers van de eetclub. Ik had echter kunnen beseffen dat al mijn zogenaamde "vrienden" dermate ziekelijk opgingen in hun overigens eveneens ziekelijke en ziekmakende ego's en eigenbelang dat…

Dagelijkse valpartijen in een peloton van 200 man - waarbij ernstige kwetsuren onvermijdelijk zijn - ter wille van de commercie zijn ethisch onverantwoord.…

Hoewel hij jarenlang de buurman was geweest van mijn inmiddels overleden moeder, sprak hij mij niet aan toen ik hem ontmoette bij de bushalte. Kennelijk vond hij het wel uiterst precair met iemand in gesprek te komen die volgens zijn razendsnelle, momentane berekening wel in het laatste stadium van vertwijfeling en wanhoop moest verkeren; iemand die…

Ik was op die voorjaarsdag gekwetst als nooit voorheen en mijn hart was nog meer beschadigd als gewoonlijk door een onafzienbare reeks van kwetsuren die zich opgestapeld hadden als betrof her een blokkentoren, een alternatief soort Toren van Babel of een onzalig en vermaledijd, verfoeilijk bouwwerk dat in de loop van mijn 58-jarige leven opgericht was…

De trompetten heffen een treurige melodie aan; een treurnis die correspondeert met het verdriet in mijn hart; beter gezegd met mijn dode hart dat in mij rust; dat niet kon genezen, niet kon herstellen van de slagen, schokken en kwetsuren, haar toegebracht door de hardheid en wreedheid van de onverschilligen; van de bikkelharde medemens.....…

Het resultaat is een eveneens onafgebroken en onoverzichtelijke opeenstapeling van kwetsuren, als een verderfelijke Toren van Babel, als een onzalige en klotsende rivier die zich op onstuitbare wijze en onherroepelijk schijnt te moeten voortslepen naar zijn monding.....…

Een pijn manifesteerde zich tussen mijn tanden, rechtsonder in mijn mond, in de onderkaak; een aanhoudende, zeurende pijn. Kennelijk had ik toch niet voldoende tussen de rij tanden "gepookt" met die kleine houten stokjes. In de drogisterij aan de Oude Markt verkocht men twee soorten mondwater, die soelaas zouden moeten bieden. Het geurde er heerlijk…

De zwarte foulard bedekt de kwetsuren als een troostmiddel, als de weldadige troost die ik vaak en tevergeefs gezocht heb....…

Bittere tranen om de gemene kwetsuur, afgevuurd op mijn hart als een projectiel, als een onomkeerbare pijl met uiterst trefzekere uitwerking. Het bittere leed stapelde zich op en het bereikte onvoorziene, ellendige dimensies.…

Op dat moment was ik alle kwetsuren, alle verdrietelijkheden vergeten....…

De kwetsuur kan nooit zo heftig geweest zijn.....…

Zou men het hart van de boom, haar bloei, haar glorie vernietigen, zoals het mensenhart verminkt, gekwetst en vernietigd kan worden door pijn en leed, door onherroepelijke kwetsuren?…

moest ik het voorgoed verlaten In mijn droom waren velen genodigd in het huis; de collecties boeken schitterden aan de wanden Het leven raasde sinds het afscheid aan mij voorbij en ver, ver in een diepe kloof ligt de eens gekende, voorgoed verloren en nooit herwonnen gave van onze vriendschap, die ik koesterde, die teloor ging De verwijten en kwetsuren…

De ontrouw en de kwetsuren die men elkaar toebrengt zijn gemeengoed geworden onder de mensen,,, Opstandig en boos gaf ik mijn "vriendin" voorgoed haar congé Zij was zo bezig met "zelfcompassie" in haar egocentrische bolwerk van de "mindfulness" Waar bleef echter de compassie voor anderen?…

Wellicht is deze stilte zoveel beter dan de kwetsuren die men opdoet als bloedende wonden bij degenen die de "kunst" verstaan de lompheid door hun betoog te vlechten als de schering door de inslag en van wie ieder tweede of derde woord wondt en kwetst.…

Ik huil om duizend-en-een nooit beleefde gevoelens; ik huil om honderd voorgoed verloren sentimenten, om tientallen kwetsuren en ik huil om het panorama van het vergeten leven dat ik niet meer op kan roepen en om het landschap van het nooit-geleefde leven dat zich niet meer voor mij zal ontvouwen....…

We hadden gezamenlijk de brede toegangsdeur open geduwd en de monumentale trap beklommen tot ik plotseling oog in oog stond met de verguisde, sinds lang verloren vriend met wie de ruzies en kwetsuren eens tot een hoogtepunt waren gestegen.…

De kaart toont op een zachtgroene ondergrond een giraffe die de lange nek als in een bocht uitstrekt en die de indruk wekt gekweld te worden, zoals een overgevoelig persoon die in zijn leven bij voortduring heeft blootgestaan aan het bombardement van kwellingen en kwetsuren die zonder onderbreking afgevuurd worden in de slangenkuil die men samenleving…

In het restaurant probeerde ik haar uit te leggen hoe mijn, door vele kwetsuren gehavende en gewonde ziel tenslotte tot een nieuw evenwicht en een nieuwe schoonheidservaring gekomen is........…

En men mag niet vergeten dat daar verderop tevens het massieve en imposante gebouw van GGZ Breburg is dat is opgericht om het psychische leed en de kwellingen en kwetsuren van velen te stelpen hoewel dat vaak een wanhoopsoffensief is en waarvan de naam als het ware gebeiteld staat in levensgrote letters op de gevel.…

Mijn verdriet komt en gaat; wast af en aan als het getij dat de kust geselt en streelt. Na de zoveelste ruzie stapelde het leed zich in me op; de tranen brandden achter mijn ogen maar vonden een uitweg en ze rolden gestaag over mijn wangen; tranen om het menselijk tekort. De arme, goede stadgenoten troosten mij. De markt strekt zich uit met haar…

De bebouwing in de omgeving van Woonzorgcentrum "De Volckaert" in Dongen mag er zijn en verdient zeker wel een schoonheidsprijs maar vanzelfsprekend blijft het voor de argeloze toeschouwer die het geheel van buitenaf beziet onduidelijk welke onheilspellende vormen van niet te definiëren leed en ongeluk schuilgaan achter de welhaast geblindeerde vensters…

Zij zouden, zoals te doen gebruikelijk, alles terugbuigen naar hun ziekelijke en ziekmakende ego en zoiets zou mijn kwetsuur verlevendigen; de altijd brandende wond in mijn hart nog verder voeden en openen. De "vriend", die hele dagen lusteloos op de bank ligt, leeft wel enigszins op onder mijn fixerende blikken en aandacht.…

Vandaag de dag vormt het een van de laatste herinneringen aan de man die mijn eerste mentor en autoriteit was, wiens weerloosheid en kwetsbaarheid MIJN weerloosheid en kwetsbaarheid zijn, aan de man die zo lang de kwetsuren, de lompheid en de grofheden van zijn bekrompen, burgerlijke mede-ambtenaren op het door hem zozeer gehate belastingkantoor moest…

Hoe dit ook zij, Herma masseert tenslotte mijn voeten met geurige olie, alsof door dit futiele gebaar ook de dieperliggende verwondingen en kwetsuren van lichaam en geest genezen zouden kunnen worden...…

Het bidprentje hield slechts een papieren schim in "leven", een flauw, vaag en hoogst ontoereikend substituut voor haar levendige, krachtige ogen met de pretlichtjes, voor het warme, levende lichaam, voor het ingewikkelde samenstel van ervaringen, kwetsuren en verbittering dat haar persoonlijkheid had uitgemaakt.…

Lijn honderddrieënveertig liet eindeloos op zich wachten en in de tussentijd kwam het desastreuze verleden van mijn vriendin aan de orde; het debacle van drie mislukte huwelijken en de kwetsuren en tegenslagen die zich opgestapeld hadden, figuurlijk gesproken als een soort ongewenste toren van Babel.…

Als de moeilijkheden en kwetsuren zich opstapelen in mijn leven als een ongewenste, verderfelijke Toren van Babel en als ik de wrede en gemene zetten die het leven mij geleverd heeft, memoreer, spiegel ik mij aan het rustige, serene heldendom van mijn vriend, de fotograaf....…