Alle inzendingen over lichaam emoties ongeneeslijkheid

Dit kon niet verhinderen dat de snijwonden zichtbaar waren die diep in het bovenbeen gekerfd waren zoals de innerlijke pijn die meneer hiermee probeert te bestrijden ongeneeslijk en welhaast onbeheersbaar is.…

Ze zeggen: hoop doet leven maar: waarom wordt dan zo vreselijk vaak de Diagnose "ongeneeslijke kanker" gegeven? Dan kun je HOOP toch wel vergeten?…

De welvingen van mijn lichaam, mijn zachte, nog altijd donkerblonde haar, mijn dappere ademhaling waarvan niemand kon houden; ik heb ze lief en koester ze.....…

Inmiddels heb ik mijn twaalfeneenhalfjarig jubileum gevierd en hoop ik ondanks mijn ongeneeslijke ziekte het 25-jarig jubileum eveneens te halen. Mijn ziekte bepaalt helaas, terwijl ik slechts mag volgen...! Vervolgens hoop ik nog jaren, samen met mijn fantastische partner, van het leven te mogen en kunnen genieten.…

Nut en noodzaak van zorg staat buiten elke discussie, maar waarom in godsnaam worden, zijn en blijven mensen ongeneeslijk ziek...?…

Zijn hardnekkige verslaving vormde de troost voor het ongeneeslijke verdriet om de krankzinnige zoon. De aderen van zijn lichaam hebben de vergiftiging niet meer kunnen dragen... Nu zijn er alleen nog het witgelakte tafeltje en het kistje met de tabak....…

Daar moest ik het mee doen, maar was zielsgelukkig dat de angstwekkende, gevreesde, ongeneeslijke ziekte mijn terrein niet wenste te veroveren en dat deze zich niet had opgedrongen.....…

Emoties zijn beweegredenen van ons bestaan, van ons doen en laten. Ze kunnen daardoor ook duidelijk ons leven in de weg staan. Volgens psycholoog William James kan er geen emotie bestaan zonder een lichamelijk gevoel. Het kleurt je leven, en dat kan dan donker, licht of vol met kleur zijn.…

Haar moest ik verliezen, zo vroeg al en eens moest ik vernemen dat zij wegteerde in verre, witte ziekenkamers aan een ongeneeslijke ziekte.... Mijn dappere moeder moest tenslotte het lichaam van tante in ogenschouw nemen in een Chapelle Ardente in het naburige dorp....…

Vanmorgen bedekte een lange, zwarte pantalon de diepe wonden die geslagen zijn en die nu tijdelijk schijnen te zijn genezen, echter nauwelijks tot opluchting of blijdschap van meneer.... Zijn oor wordt nu gesierd door een glanzende, ronde, zwarte oorbel en zijn handen en hals door uitbundige tatouages die, hoewel wellicht opmerkelijk, nog eerder…

wordt het kwetsbare, witte, weke vlees - dat meer geschikt is voor de liefkozingen en strelingen die het niet ontvangt - hardhandig gespreid op de metalen plaat van het vernuftige, ingenieuze medische instrument en pijnlijk samengedrukt Ik heb ongewild en ongewenst het harde, koude staal van de machine die rondwentelde en rondcirkelde boven mijn lichaam…

Een carillon of ‘klokkenspel’ kan bij personen gevoelens van uiteenlopende aard generen, zoals vrolijke of droevige stemmingen en emoties. Soms ervaart menigeen ook gevoelens van geestelijk en lichamelijk genot.…

Wellustig en bevangen door ongrijpbare emoties beantwoord ik op afstand zijn verklaring van digitale lust.…

De "wond" bleek ongeneeslijk en ook de trouwe, onmisbare laptop heeft het af moeten laten weten. Meneer prutste echter even aan de kabel en verving deze zodat ik met helder stemgeluid weer kan spreken door de hoorn en mijn luttele schrijfsels weer kan verzenden......…

Heel veel mensen hadden en hebben hun leven anders voorzien, want iemand die ongeneeslijk ziek is, wordt nooit meer beter, iemand die overlijdt, komt nooit meer terug en zowel geestelijk als veelal ook lichamelijk gehandicapten worden nooit meer de persoon(lijkheid) die zij ooit waren.…

Maar je hebt ook een lichaam. Je bent je lichaam. Minder denken en meer voelen: via je lichaam ervaar je dingen. Wanneer je je daarop focust, laat je je gedachten voor wat ze zijn en ben je in het nu. Dit is waar mindfulness om draait, en het is ook de basis van haptonomie. Haptonomie gaat over voelen: hoe de dingen voor je zijn in je lichaam.…

De verpakking van mijn ziel, met zorg door de Allerhoogste uitgekozen. Naar Zijn beeld geschapen, bedoeld voor de roeping die me is gegeven. De presentatie van mijn zijn. Een afdruk van een indruk, door iemand gemaakt. Positief of negatief, het is maar net hoe je iemand raakt. Hetgeen wat me doet zijn tot hoe ik word gezien, hoe dan ook. Gehoord…

Ik realiseerde me dat als IK er weer in zou gaan, Ik het was die mijn lichaam persoonlijk maakte door het te gaan bewonen. Het lichaam zonder mij erin was niets, gewoon een lichaam zoals alle andere. Mijn aanwezigheid erin maakte het dat IK het werd.…

Maar die ene uitspraak — Je bent niet je lichaam — die bleef plakken. Het idee dat ik niet m’n lichaam ben intrigeerde mij en dat doet het nog steeds. Ik denk omdat het haaks staat op hoe de mens, en ik dus ook, normaal gesproken in het dagelijks leven staat. Want eigenlijk zijn wij mensen best veel bezig met ons lichaam.…

Ik vind het miserabel om de ontspoorde Tristan af te doen als een ongeneeslijke schizofreen, dat het effect van de ziekte schizofrenie louter destructief is, bestrijd ik, want er zijn talloze voorbeelden van kunstenaars, die met diezelfde aandoening, heel veel kunstzinnig goeds hebben geleverd en dat verdommen ze te noemen!…

Onderzoekend keek ze naar haar computerscherm. Haar ogen zagen die dag niet wat ze altijd had gezien. Niet begrijpend wat er aan de hand was zat ze daar, plotsklaps, eenzaam alleen op deze afgeladen volle afdeling. Ze zat aan haar enorme bureau zichzelf raadselachtig te onderzoeken met grote vraagtekens in haar ogen. Niet begrijpend wat er aan de hand…

Inmiddels ben ik tot de conclusie gekomen dat strijden tegen 'ongeneeslijk' zinloos is. Daarentegen moet ik wel strijden voor leven en daarom, zolang tijd en mogelijkheden mij word(t)en gegeven, blijf ik dit doen, want.... ... Ik heb mijn lief en werk 'k Reis en schrijf 'k Geniet als man van haar, dus voorlopig blijf...!…

(voor Vera Rockline (1896 - 1934)) Je bent geboren als Vera Nikolaïevna Schlezinger in 1896 in Moskou. Jouw Russische vader was van Duitse afkomst en jouw moeder kwam uit Frankrijk. Je begon als leerlinge in het atelier van de kunstschilder Ilya Ivanovich Mashkov (1881 - 1944), een leerling van de impressionist Konstantin Korovin en Valentin Serov…

Datzelfde heb je met gedachten die je verontrusten of waar je vervelende gevoelens of emoties bij krijgt (gedachtes veroorzaken emoties).…

De emoties maar even weggestopt. De hartkloppende medicijnen verstomden…. Maar ze hield deze uitputtingsslag krachtig vol. Uur na uur, minuut na minuut. Hoelang kon haar lichaam dit nog verdragen? Gaat dit niet teveel ten koste van haar? Wat kan ik doen? Ze wilde persee die 32 weken halen. Want dat was het beste, zo vertelde men.…

Aan de manier waarop haar lichaam zich bewoog kon ik haar talloze emoties lezen. Het ging sneller dan haar geest bijhield, er viel een stoel. Het was ijzigwekkend stil, te midden van haar relaas. Ik kon de toon der liefde niet verstaan, zag een verterende angst in de ogen van een jonge vrouw, van wie ik zoveel houd.…

Al mijn moed bij elkaar rapend begin ik mijn lichaam puntsgewijs te beoordelen. Tja, die oren. Echt blij ben ik er nooit mee geweest. Flaporen, één van mijn zwakke plekken. Alhoewel: Ik heb er veel prachtige dingen mee gehoord. De intieme woordjes die manlief me influistert, de eerste huiltjes van mijn kinderen,hun lachjes en kromme zinnetjes.…

Sinds lange jaren rust je daar, onder de eik die je uitkoos en die je beschermt, zoals het leven je nooit heeft ontzien en zoals dit die ongeneeslijke wonden heeft geslagen....…

En wanneer er niets meer in het lichaam zit om over te geven, dan wordt overgegaan op de sappen van de gal. Alles wat erin zit wordt eruit geperst. Tot de laatste druppel reinigt het lichaam zich en ontdoet het zich van de toxische stoffen die de oververmoeidheid heeft opgebouwd. En de geest?…

Iets in haar lichaam was ongeneeselijk en voor haar was er daar niets aan te doen. Ben blij dat ik toen een dokter had die elke morgen even langs kwam voor een praatje, hij zat dan op een stoel naast mijn bed en luisterde. Gek, maar als ik het moeilijk heb denk ik nog steeds aan hem.…