November 2019, Utrecht.
Het sneeuwde vroeg dat jaar, de sneeuw lag in november 2019 als een maagdelijk tapijt over de straten en de stoepen van de bedrijvige stad. De dorstige Alfons liet zijn gedachten de vrije loop. Een huis, een bouwwerk dat mensen tot woning dient, met hoge muren rond een binnenruimte. Een woonplek met het liefst ook een waterdicht…
Nadat mijn tank weer wat vulling had gekregen,stelde hij voor om achter hem aan te rijden in de juiste richting van mijn logeeradres.
Binnen twintig minuten bereikten wij de bewoonde wereld van verharde
wegen en lantarenpalen. Ook de straat van mijn logeeradres was snel bereikt.…
Daardoor gebeurde het dat ik geen tien minuten hoefde te lopen naar mijn logeeradres, maar drie kwartier en dat dan ook nog eens in de stromende regen en vliegende storm.
Omdat ik zo zwaar beladen was, met een koffer op wielen en twee zware schoudertassen, kon ik me op geen enkele manier beschermen tegen het natuurgeweld.…
Van hier af rijdt een andere, maar betrouwbare taxichauffeur me naar mijn logeeradres. Het is al zeven uur 's avonds.
Oom en tante schrikken heel erg, als ik vertel waar hun zoon nu zit. Oom gaat meteen naar het politiebureau van Bandung, waar de beambten zich in verbinding stellen met hun collega 's in Pelabuhan Ratu.…
Zij brulde net zo lang tot haar vader terugreed naar het logeeradres om haar knuffel te halen.
Hier zijn wat plakwerkjes, die ze op school gemaakt heeft. Wat is dit? O ja, een moederdagkaart, die ze voor haar moeder had gemaakt. Dan ziet ze haar lievelingsboek. Wat heeft ze dat vaak gelezen.…
448
Bezig met laden